İstiğfar Fazileti

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

İmam-ı Şarani Der ki; "Bir bedevi Allah' a münacaatı sırasında şöyle yalvarırmış:Allahım! Günaha ısrarla beraber istiğfar etmem alçaklıktır

Fakat senin rahmetinin genişliğini bildiğim halde istiğfarı terketmem de şaşkınlıktır

Ey Merhametlilerin En Merhametlisi olan Allahım!Benim alçaklığımı senin rahmetine olan güvenim hürmetine affeyle!"

İbni Mes'ûd radıyAllahu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallAllahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Her kim 'estağfirullâh'ellezî lâ ilâhe illâ hû, el-Hayye'l-Kayyûme ve etûbü ileyh: Kendisinden başka ilâh bulunmayan, ebedî hayatla daima diri olan, her şeyin varlığı kendisine bağlı olup kâinatı yöneten Allah'tan beni bağışlamasını diler ve günahlarıma tövbe ederim' diye yalvarırsa, savaştan kaçmış bile olsa, günahları bağışlanır

" (Ebû Dâvûd, Vitir 26; Tirmizî, Daavât 118; Hâkim, el-Müstedrek, I, 511

Ayrıca bk

İbni Mâce, Edeb 57)

Şeddâd İbni Evs radıyAllahu anh'den rivayet edildiğine göre Resûl-i Ekrem sallAllahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"İstiğfârın en üstünü kulun şöyle demesidir: Allâhümme ente rabbî, lâ ilâhe illâ ente, halaktenî ve ene 'abdüke, ve ene 'alâ 'ahdike ve va'dike m'esteta'tü

Eûzü bike min şerri mâ sana'tü, ebûü leke bi-ni'metike 'aleyye, ve ebûü bi-zenbî, fağfir lî fe-innehû lâ yağfirü'z-zünûbe illâ ente: Allahım! Sen benim Rabbimsin

İbadete lâyık senden başka tanrı yoktur

Beni sen yarattın

Ben senin kulunum

Ezelde sana verdiğim sözümde ve vaadimde hâlâ gücüm yettiğince durmaktayım

İşlediğim kusurların şerrinden sana sığınırım

Bana lutfettiğin nimetleri yüce huzurunda minnetle anar, günahımı itiraf ederim

Beni affet; şüphe yok ki günahları senden başka affedecek yoktur

"

Resûl-i Ekrem sözüne şöyle devam etti:

"Her kim, bu seyyidü'l-istiğfârı sevabına ve faziletine bütün kalbiyle inanarak gündüz okur da o gün akşam olmadan ölürse cennetlik olur

Yine her kim, sevabına ve faziletine gönülden inanarak gece okur da sabah olmadan ölürse cennetlik olur

" (Buhârî, Daavât 2, 16

Ayrıca bk

Ebû Dâvûd, Edeb 100-101; Tirmizî, Daavât 15; Nesâî, İstiâze 57)

Birisi Ebu'l-Ferc İbn-i Cevzi'ye sordu:"Ya Rabbi!Seni tesbih ederim!- demek mi efdaldir? -Ya Rabbi!Senden bağışlanmayı dilerim!- demek mi efdaldir?" İbn-i Cevzi hazretleri cevap verdi:"Kirli elbisenin sabuna ihtiyacı vardır,kokuya değil!"

Bu sözle önce istiğfar, sonra tesbih edilmesi gerektiğine işaret etmişlerdir

Rabia-i Adeviyye şöyle demiştir:"İstiğfar etmekle kurtulduk sanıyoruz

Halbuki bu istiğfarımıza da ayrı bir istiğfar gerek!"

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İstiğfar Fazileti İmam-ı Şarani Der ki; "Bir bedevi Allah' a münacaatı sırasında şöyle yalvarırmış:Allahım! Günaha ısrarla beraber istiğfar etmem alçaklıktırFakat senin rahmetinin genişliğini bildiğim halde istiğfarı terketmem de şaşkınlıktırEy Merhametlilerin En Merhametlisi olan Allahım!Benim alçaklığımı senin rahmetine olan güvenim hürmetine affeyle!" İbni Mes'ûd radıyAllahu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallAllahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Her kim 'estağfirullâh'ellezî lâ ilâhe illâ hû, el-Hayye'l-Kayyûme ve etûbü ileyh: Kendisinden başka ilâh bulunmayan, ebedî hayatla daima diri olan, her şeyin varlığı kendisine bağlı olup kâinatı yöneten Allah'tan beni bağışlamasını diler ve günahlarıma tövbe ederim' diye yalvarırsa, savaştan kaçmış bile olsa, günahları bağışlanır " (Ebû Dâvûd, Vitir 26; Tirmizî, Daavât 118; Hâkim, el-Müstedrek, I, 511 Ayrıca bk İbni Mâce, Edeb 57) Şeddâd İbni Evs radıyAllahu anh'den rivayet edildiğine göre Resûl-i Ekrem sallAllahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "İstiğfârın en üstünü kulun şöyle demesidir: Allâhümme ente rabbî, lâ ilâhe illâ ente, halaktenî ve ene 'abdüke, ve ene 'alâ 'ahdike ve va'dike m'esteta'tü Eûzü bike min şerri mâ sana'tü, ebûü leke bi-ni'metike 'aleyye, ve ebûü bi-zenbî, fağfir lî fe-innehû lâ yağfirü'z-zünûbe illâ ente: Allahım! Sen benim Rabbimsin İbadete lâyık senden başka tanrı yoktur Beni sen yarattın Ben senin kulunum Ezelde sana verdiğim sözümde ve vaadimde hâlâ gücüm yettiğince durmaktayım İşlediğim kusurların şerrinden sana sığınırım Bana lutfettiğin nimetleri yüce huzurunda minnetle anar, günahımı itiraf ederim Beni affet; şüphe yok ki günahları senden başka affedecek yoktur " Resûl-i Ekrem sözüne şöyle devam etti: "Her kim, bu seyyidü'l-istiğfârı sevabına ve faziletine bütün kalbiyle inanarak gündüz okur da o gün akşam olmadan ölürse cennetlik olur Yine her kim, sevabına ve faziletine gönülden inanarak gece okur da sabah olmadan ölürse cennetlik olur" (Buhârî, Daavât 2, 16 Ayrıca bk Ebû Dâvûd, Edeb 100-101; Tirmizî, Daavât 15; Nesâî, İstiâze 57) Birisi Ebu'l-Ferc İbn-i Cevzi'ye sordu:"Ya Rabbi!Seni tesbih ederim!- demek mi efdaldir? -Ya Rabbi!Senden bağışlanmayı dilerim!- demek mi efdaldir?" İbn-i Cevzi hazretleri cevap verdi:"Kirli elbisenin sabuna ihtiyacı vardır,kokuya değil!" Bu sözle önce istiğfar, sonra tesbih edilmesi gerektiğine işaret etmişlerdir Rabia-i Adeviyye şöyle demiştir:"İstiğfar etmekle kurtulduk sanıyoruzHalbuki bu istiğfarımıza da ayrı bir istiğfar gerek!"