Dünya Sevgisi Ve Ölüm Korkusu

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

“Kılıç, kalem ve orak…”

Bir cemiyet nizamı için üçünün de hakkını vermek gerek:
Fikir, siyaset ve iktisat
Şöyle de sıralayabiliriz:
Ruhî ve ahlakî unsurlar
Siyasî ve hukukî unsurlar
İktisadî unsurlar
Allah Resûlü, Müslümanlar için en büyük tehlikeyi işaretliyor:
“Sizin kalbinize vehn yerleşecek”
Sahabiler soruyor:
“Ey Allah Resûlü, vehn ne demek?”
Cevap veriyor:
“Dünya sevgisi ve ölüm korkusu”
Müslümanların düşmana saldıkları korku ve uyandırdıkları heybet, ölümden korkmamaları ve şehidliğe can atmaları sebebiyledir Allah, dünyayı sevsen müslümanların üzerinden heybetini kaldırır
Hazreti Ebubekir’in Halid bin Velid’e söylediği ise şu: “Ölüme koş ve ölümü ara ki, sana hayat verilsin ve bahşedilsin!”
Doğum ve ölüm…
Ancak ölüme koşanlar, kurtuluştan, müjdeden haber verebilirler Şehidlik şuuru ile taviz vermez çizgisini 40 küsur yıldır sürdüren ve emanetini “aradığı gence”, “fikir çilesinin müstesna genci”, İBDA Mimarı Salih Mirzabeyoğlu’na bırakan Üstad Necip Fazıl, Büyük Doğu Marşı’ında şöyle diyor:

Şahit ol, ey kılıç, kalem ve orak!
Doğsun Büyük Doğu, benden doğarak

Cimriler ve nefsini esirgeyenler, cehenneme azık biriktirirlermiş
Cömertler ve nefsini feda edenler ise, cennete yatırım yaparlarmış
“Biz sussak mezarımız konuşacak!” demişti Necip Fazıl
Yaşayan ölüler bir yana, mezarından İBDA kalıbıyla konuşan Necip Fazıl
Hani diyorlar ya, hayat yürüyor!
Biz yürüyor muyuz, yerde mi sürünüyoruz, onu bilemem!
Hayat yürüyor diye biz yürüyor mu oluyoruz?
Topluluk içinde olmamıza rağmen ferden yaşarız ve ferden ölürüz
Hayatın hakikati ferdî hayatta, ferdî hayat ise ruhî hayatta
Ruhî hayatımızda nasıl yaşıyorsak, biz oyuz; zahirde bir çok şey olup bitse de bizim için fark etmez
Solucanlar da yaşıyor, çakallar da, böcekler de
Nice ayak üstü leşler var, onlar da yaşıyor
Ölüde de bir muvazene var
Fakat yaşanmaya değer hayat hangisi?
1 Ağustos, İslamın tatbik fikri İBDA’nın kuruluşu Hayat pusulamız, rehberimiz, muhatap anlayışımız kısaca Kurtuluş Yolu’muz
İnkılâp mânâsını nabzında duyanlara bütün bunlar
O mânâyı nabzımızda duymuyorsak, İslamın tatbikat fikri İBDA iktidara gelse bile bize ne; biz yokuz ki
Şahsiyetini ve fikrini kaydedip iktidar olanlar, ibretlik misaller olarak karşımızdalar
Şimdi, gaza ve şehidliğe “terörist” der oldular
Kendi döneklik yollarını süsleyenlere ve bizi kendine benzetmeye çalışanlara binlerce nefret
Birbirimize nefretimiz bâki
Nefret sonunda saygıya döner
Karşı oluşunu inanç ve ideoloji ile beslemeyen taraf ise, kaybeden olur
Bizi kendine benzetmeye çalışanlarla aramızda kılıç hakem olsun!
“Allah, İslâm büyüklerinin ruhaniyetini ve İslâm serdarlarının heybetini üzerimizden eksik etmesin Allah kalbimizi vehn tehlikesinden korusun Amin”

Kâzım GÖKBAYRAK

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dünya Sevgisi Ve Ölüm Korkusu “Kılıç, kalem ve orak…” Bir cemiyet nizamı için üçünün de hakkını vermek gerek: Fikir, siyaset ve iktisat Şöyle de sıralayabiliriz: Ruhî ve ahlakî unsurlar Siyasî ve hukukî unsurlar İktisadî unsurlar Allah Resûlü, Müslümanlar için en büyük tehlikeyi işaretliyor: “Sizin kalbinize vehn yerleşecek” Sahabiler soruyor: “Ey Allah Resûlü, vehn ne demek?” Cevap veriyor: “Dünya sevgisi ve ölüm korkusu” Müslümanların düşmana saldıkları korku ve uyandırdıkları heybet, ölümden korkmamaları ve şehidliğe can atmaları sebebiyledir Allah, dünyayı sevsen müslümanların üzerinden heybetini kaldırır Hazreti Ebubekir’in Halid bin Velid’e söylediği ise şu: “Ölüme koş ve ölümü ara ki, sana hayat verilsin ve bahşedilsin!” Doğum ve ölüm… Ancak ölüme koşanlar, kurtuluştan, müjdeden haber verebilirler Şehidlik şuuru ile taviz vermez çizgisini 40 küsur yıldır sürdüren ve emanetini “aradığı gence”, “fikir çilesinin müstesna genci”, İBDA Mimarı Salih Mirzabeyoğlu’na bırakan Üstad Necip Fazıl, Büyük Doğu Marşı’ında şöyle diyor: Şahit ol, ey kılıç, kalem ve orak! Doğsun Büyük Doğu, benden doğarak Cimriler ve nefsini esirgeyenler, cehenneme azık biriktirirlermiş Cömertler ve nefsini feda edenler ise, cennete yatırım yaparlarmış “Biz sussak mezarımız konuşacak!” demişti Necip Fazıl Yaşayan ölüler bir yana, mezarından İBDA kalıbıyla konuşan Necip Fazıl Hani diyorlar ya, hayat yürüyor! Biz yürüyor muyuz, yerde mi sürünüyoruz, onu bilemem! Hayat yürüyor diye biz yürüyor mu oluyoruz? Topluluk içinde olmamıza rağmen ferden yaşarız ve ferden ölürüz Hayatın hakikati ferdî hayatta, ferdî hayat ise ruhî hayatta Ruhî hayatımızda nasıl yaşıyorsak, biz oyuz; zahirde bir çok şey olup bitse de bizim için fark etmez Solucanlar da yaşıyor, çakallar da, böcekler de Nice ayak üstü leşler var, onlar da yaşıyor Ölüde de bir muvazene var Fakat yaşanmaya değer hayat hangisi? 1 Ağustos, İslamın tatbik fikri İBDA’nın kuruluşu Hayat pusulamız, rehberimiz, muhatap anlayışımız kısaca Kurtuluş Yolu’muz İnkılâp mânâsını nabzında duyanlara bütün bunlar O mânâyı nabzımızda duymuyorsak, İslamın tatbikat fikri İBDA iktidara gelse bile bize ne; biz yokuz ki Şahsiyetini ve fikrini kaydedip iktidar olanlar, ibretlik misaller olarak karşımızdalar Şimdi, gaza ve şehidliğe “terörist” der oldular Kendi döneklik yollarını süsleyenlere ve bizi kendine benzetmeye çalışanlara binlerce nefret Birbirimize nefretimiz bâki Nefret sonunda saygıya döner Karşı oluşunu inanç ve ideoloji ile beslemeyen taraf ise, kaybeden olur Bizi kendine benzetmeye çalışanlarla aramızda kılıç hakem olsun! “Allah, İslâm büyüklerinin ruhaniyetini ve İslâm serdarlarının heybetini üzerimizden eksik etmesin Allah kalbimizi vehn tehlikesinden korusun Amin” Kâzım GÖKBAYRAK