Efendimiz Kimsenin Ayıbını Yüzüne Vurmazdı.

Peygamberimiz son derece haya sahibiydi Görülmesi ve açılması ayıp sayılan şeylere karşı gözü kapalı, âdeta yumuktu Bu hususta da insanların en edeplisiydi

Ebû Said el-Hudri şöyle demektedir:"Peygamber (sas) öyle bir haya ve edep sahibiydi ki, kimseye hoşlanmadığı şeyle hitap etmezdi"

Peygamberimize yıllarca hizmet etmiş ve Onun terbiyesi altında yetişmiş olan özel talebesi Enes bin Mâlik şöyle bir olay anlatır: "Peygamber Efendimiz bir adamın elbisesinde sarı bir leke gördü Fakat adama bir şey söylemedi Adamcağız kalkıp gittikten sonra Sahabîlere, "Ona söyleyin de o lekeyi temizlesin" buyurdu

Çünkü Peygamber Efendimiz hoşlanmadığı herhangi bir şeyi bir kimsede gördüğü zaman, kibar bir şekilde onun giderilmesini isterdi Yine Hz Enes anlatıyor:

"Bir gün Peygamberimiz in huzuruna bir adam geldi Sarı renkli bir koku sürünmüştü Süründüğü koku rahatsız edici bir şekilde çevreye dağılıyordu Peygamberimiz sevmediği, hoşlanmadığı bir şey görürse, o kişinin yüzüne vurmaz, söylemezdi O adamı üzüp hatırını kırmazdı Bu sebepten, o adam dışarı çıkınca yakınlarına şöyle buyurdu: "Keşke şu adama sarı renkli kokuyu sürünmemesini söyleseydiniz de yüzündekini yıkasaydı" Peygamberimiz in hayası başkalarının kusur ve ayıplarını hatırlatmaya ve söylemeye meydan vermezdi Söylenmesi gerekse dahi, doğrudan değil de, dolaylı olarak uyarıda bulunurdu

Peygamberimiz in güzel davranışlarını hayatımıza hayat kılabilirsek, hayat o zaman yaşanılır bir hale gelecek ve sıkıntılarımız o zaman azalacaktır