Fısıltı Veya Tuğla

Genç ve başarılı bir yönetici, yeni Jaguarıyla bir mahalleden hızlı bir şekilde geçiyordu Park etmiş arabaların arasından yola aniden çıkabilecek çocuklara dikkât ediyordu ve bir şey gördüğünü sanarak yavaşladı Arabayla caddeden yavaşça geçerken hiçbir çocuk göremedi fakat, arabasının kapısına bir tuğla atıldığını fark etti Aniden arabasını durdurarak tuğlanın fırlatıldığı yere geri döndüArabadan indi, orada bulunan küçük bir çocuğu tuttu ve onu park etmiş bir arabaya doğru iterek bağırmaya başladi: Bunu neden yaptın? Sen de kimsin, ne yaptığının farkında mısın? İyice sinirlenerek devam etti: Bu yeni bir araba ve atmış olduğun bu tuğla bana çok pahalıya malolacak Bunu neden yaptın?Çocuk yalvararak cevap verdi: Lütfen efendim Çok üzgünüm; ama başka ne yapabilirdim bilmiyordum Eğer tuğlayı fırlatmasaydım kimse durmazdı Park etmiş bir arabanın arkasını işaret ederken çocuğun gözyaşları çenesine süzülüyorduKardeşim, kaldırımın kenarından yuvarlandı ve tekerlekli sandalyesinden düştü, ben onu kaldıramıyorum Lütfen onu tekerlekli sandalyesine oturtmam için bana yardım eder misiniz?Benim için çok ağır Bu durumdan son derece duygulanan genç yönetici, boğazında büyüyen yumruyla zar zor da olsa yutkundu Yerdeki genç adamı kaldırarak, tekerlekli sandalyeye geri oturttu Mendiliyle, çizik ve yaraları sildi ve adamın ciddi bir yarası olup olmadığını kontrol ettiKüçük çocuk genç yöneticiye donerek teşekkür ederim efendim, dedi Genç yönetici, küçük çocuğun, ağabeyini kaldırımdan evine doğru götürmesini izledi Bulunduğu yerden arabasına geri dönmesi oldukça uzun sürmüştü Uzun ve yavaş bir yürüyüştü Genç yönetici, kapıyı hiç tamir ettirmedi Kapıda oluşan çoküğü, hayatını birisinin kendisine tuğla atmasını gerektirecek kadar hızlı yaşamaması gerektiğini hatırlatması için öylece bıraktı Tanrı, ruhunuza fısıldar ve kalbinize konuşur Bazan, dinleyecek kadar zamanınız olmadığında ise, size bir tuğla fırlatırİster fısıltıyı, ister tuğlayı dinleyin BU SİZİN TERCİHİNİZ

Kaynak : Baypostacom