İster Fısıltıyı, İster Tuğlayı Dinleyin..

Genç ve başarılı bir iş adamı, lüks arabasıyla bir mahalleden hızlı bir şekilde geçiyorduPark etmiş arabaların arasından yola aniden çıkabilecek çocuklara dikkat ediyordu ve bir şey gördüğünü sanarak yavaşladıArabayla caddeden yavaşça geçerken hiç bir çocuk görmedi; fakat arabasının kapısına bir tuğla atıldığını fark etti Aniden arabasını durdurarak tuğlanın fırlatıldığı yere geri döndüArabadan indi, orada bulunan küçük bir çocuğu tuttu ve onu park etmiş bir arabaya doğru iterek bağırmaya başladı: "Bunu neden yaptın? Sen de kimsin, ne yaptığının farkında mısın?" İyice sinirlenerek devam etti: "Bu yeni bir araba ve atmış olduğun bu tuğla bana çok pahalıya mal olacak Bunu neden yaptın?" Çocuk yalvararak cevap verdi: "Lütfen efendimÇok üzgünüm ama başka ne yapabilirdim bilmiyorumEğer tuğlayı fırlatmasaydım kimse durmazdı" Park edilmiş arabanın arkasına işaret ederken çocuğun gözyaşları çenesine süzülüyordu"Kardeşim kaldırımın kenarından yuvarlandı ve tekerlekli sandalyesinden düştü, ben onu kaldıramıyorum Lütfen onu tekerlekli sandalyesine oturtmam için bana yardım eder misiniz? Benim için çok ağır" Bu durumdan son derece duygulanan iş adamı, boğazında büyüyen yumruyu zar zor da olsa yutkunduYerdeki genci kaldırarak tekerlekli sandalyeye geri oturttuMendiliyle çizik ve yaraları sildi ve gencin ciddi bir yarası olup olmadığını kontrol ettiKüçük çocuk genç yöneticiye dönerek "Teşekkür ederim efendim, Tanrı sizden razı olsun" dediAdam, küçük çocuğun, ağabeyini kaldırımdan evine doğru götürmesini izlediBulunduğu yerden arabasına geri dönmesi oldukça uzun sürmüştüUzun ve yavaş bir yürüyüştü
Genç iş adamı, kapıyı hiç tamir ettirmediKapıda oluşan çöküğü, hayatını birinin kendisine tuğla atmasını gerektirecek kadar hızlı yaşamaması gerektiğini hatırlatması için öylece bıraktı
Tanrı, ruhunuza fısıldar ve kalbinize konuşurBazen, dinleyecek kadar zamanınız olmadığında ise, size bir tuğla fırlatılırİster fısıltıyı, ister tuğlayı dinleyinTercihi siz yapın