Efendim Sana Sesleniyorum Ötelerden

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-12-2012

Efendim,
sana sesleniyorum ötelerden

Aczime bakma, çehreni asma,
çevirme gül cemalini bu mücrim yüzden

Bakma, yüzsüzlüğüm deli cesaretimden,
Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme cemâlinden

Efendim,
sana sesleniyorum ötelerden

Bırak, yanında kıtmîrin olayım

Başka bir hünerim yok fânî dünyada
bırakma beni, ak kor oldum yangınlarımda

Gözyaşlarım söndürmez alevimi biliyorum,
hangi günahımı itiraf edeyim, hangi birini!
Hangisini setreyleysem acaba, hangilerini!
Eller, gözler, yerler ve gökler şâhit,
deliller ortada ayan beyân, suçum zâhir

O kadar çok ki, mücrim bile denmez bana
ama ümitsiz de değilim, ümidim senden

Bakma bana, itirafım deli cesaretimden
Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme merhametinden

Efendim,
sana sesleniyorum ötelerden

Ne dünyaya teşrifini gördü, bu gözler
ne de emanetini en Emîne teslim edişini

Yâ veyl! bu gözler ki kavruldu nâr-ı haramdan
temâşası hep zilletti her nazarı zillet-i hevâdan

Oysa ne hicranlı günler gördü o mübarek gözlerin
ne yaşlar döktü bize "ümmetî, ümmetî" diye

Biz sana layık olamadık, Efendim!
Emanetine sahip çıkamadık hiç!
Yırttık pervasızca ahd-i fermanını,
kaldırdık gönüllerden, o yüce Kitâbını

Takıldık, tökezledik, düştük sekr-i dünyadan,
ağlanacak halimize hep güldük Efendim

Güzel sözler boş sözler oldu, zaman başka zamandı
binlerce asır geçmişti üstünden, terakki hayaldi

Ne olur, aczimi affet, şikayetim yalnız kendimden
dedim ya bakma, haykırışım deli cesaretimden
Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme şefkatinden

Efendim,
sana sesleniyorum ötelerden

Kaybettik içimizdeki o çocuk masumluğunu

Tilkilik, kurnazca ruhumuzda geceledi hep

Uludu, iyiliği paramparça eden seyyiât
Sen taşlara, darblara, sövgülere lâyık görüldün

Bize ise miras kaldı şatafatlı, rahat bir hayat

Anneler yine gebeydi, salih evlatlar yok oldu

Nice firavunlar, ebu cehiller, nemrutlar doğdu

Kendi elimizle, kendimizi ateşlere attık

Yanıyoruz, yetiş, tut elimizden, yok olduk!
ah pişmanlık, ah cahillik, ah yok olası feryât!
Sâhi, sâhi değildi, miydi avuntu muydu heyhât?
Savınca musibeti Yaradan, nisyân ile kavrulduk

Beşeriz, şaşarız bırakma ellerimizi tut yeniden

Bize bakma serkeşliğimiz deli cesaretimizden
Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme muhabbetinden

Efendim,
sana sesleniyorum ötelerden

Seni bize güzel anlattılar hep

Güzellik bile haya edermiş yanında

Yalan, ihanet, kibir yanına uğramazmış hiç

Muhammedü'l Emin diye seslenilirmiş sana

Bir güzel ravzada, güllerin Efendisiymişsin
Ebubekir, Ömer, Osman ve Alilerin varmış değil mi?
Biliyorduk, duyuyorduk, uymuyorduk, uyuyorduk

İşimize gelmiyordu çünkü; işimiz gidiyordu elimizden

Siz tek tek açmıştınız, en güzel bahçelerde

Biz tek tek soldurduk, kaldık kupkuru çöllerde

Tüm güzellikleri çarçur ettik, tel tel döküldük
Tül tül alevlenen uhuvveti, şakağından vurduk

Köhneliğine tutulduk müzeyyen hayatın, vurulduk

Oysa hepsi bir amel-i şeytanmış, çok geç uyandık

Tutunacak dalımız yok derken, seni gördük Efendim

Alır mısın yanına, basar mısın bağrına yeniden?
Bakma bize, yaptıklarımız deli cesaretimizden
Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme kendinden

07-12-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Efendim Sana Sesleniyorum Ötelerden Efendim, sana sesleniyorum ötelerden Aczime bakma, çehreni asma, çevirme gül cemalini bu mücrim yüzden Bakma, yüzsüzlüğüm deli cesaretimden, Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme cemâlinden Efendim, sana sesleniyorum ötelerden Bırak, yanında kıtmîrin olayım Başka bir hünerim yok fânî dünyada bırakma beni, ak kor oldum yangınlarımda Gözyaşlarım söndürmez alevimi biliyorum, hangi günahımı itiraf edeyim, hangi birini! Hangisini setreyleysem acaba, hangilerini! Eller, gözler, yerler ve gökler şâhit, deliller ortada ayan beyân, suçum zâhir O kadar çok ki, mücrim bile denmez bana ama ümitsiz de değilim, ümidim senden Bakma bana, itirafım deli cesaretimden Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme merhametinden Efendim, sana sesleniyorum ötelerden Ne dünyaya teşrifini gördü, bu gözler ne de emanetini en Emîne teslim edişini Yâ veyl! bu gözler ki kavruldu nâr-ı haramdan temâşası hep zilletti her nazarı zillet-i hevâdan Oysa ne hicranlı günler gördü o mübarek gözlerin ne yaşlar döktü bize "ümmetî, ümmetî" diye Biz sana layık olamadık, Efendim! Emanetine sahip çıkamadık hiç! Yırttık pervasızca ahd-i fermanını, kaldırdık gönüllerden, o yüce Kitâbını Takıldık, tökezledik, düştük sekr-i dünyadan, ağlanacak halimize hep güldük Efendim Güzel sözler boş sözler oldu, zaman başka zamandı binlerce asır geçmişti üstünden, terakki hayaldi Ne olur, aczimi affet, şikayetim yalnız kendimden dedim ya bakma, haykırışım deli cesaretimden Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme şefkatinden Efendim, sana sesleniyorum ötelerden Kaybettik içimizdeki o çocuk masumluğunu Tilkilik, kurnazca ruhumuzda geceledi hep Uludu, iyiliği paramparça eden seyyiât Sen taşlara, darblara, sövgülere lâyık görüldün Bize ise miras kaldı şatafatlı, rahat bir hayat Anneler yine gebeydi, salih evlatlar yok oldu Nice firavunlar, ebu cehiller, nemrutlar doğdu Kendi elimizle, kendimizi ateşlere attık Yanıyoruz, yetiş, tut elimizden, yok olduk! ah pişmanlık, ah cahillik, ah yok olası feryât! Sâhi, sâhi değildi, miydi avuntu muydu heyhât? Savınca musibeti Yaradan, nisyân ile kavrulduk Beşeriz, şaşarız bırakma ellerimizi tut yeniden Bize bakma serkeşliğimiz deli cesaretimizden Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme muhabbetinden Efendim, sana sesleniyorum ötelerden Seni bize güzel anlattılar hep Güzellik bile haya edermiş yanında Yalan, ihanet, kibir yanına uğramazmış hiç Muhammedü'l Emin diye seslenilirmiş sana Bir güzel ravzada, güllerin Efendisiymişsin Ebubekir, Ömer, Osman ve Alilerin varmış değil mi? Biliyorduk, duyuyorduk, uymuyorduk, uyuyorduk İşimize gelmiyordu çünkü; işimiz gidiyordu elimizden Siz tek tek açmıştınız, en güzel bahçelerde Biz tek tek soldurduk, kaldık kupkuru çöllerde Tüm güzellikleri çarçur ettik, tel tel döküldük Tül tül alevlenen uhuvveti, şakağından vurduk Köhneliğine tutulduk müzeyyen hayatın, vurulduk Oysa hepsi bir amel-i şeytanmış, çok geç uyandık Tutunacak dalımız yok derken, seni gördük Efendim Alır mısın yanına, basar mısın bağrına yeniden? Bakma bize, yaptıklarımız deli cesaretimizden Sen, alemlere rahmetsin mahrum etme kendinden