Hayattan Gerçek Bir Kesit

Yıllar öncesinde, sağlıkla ilgili bir zorunluluğum karşısında çıktınız karşıma Yanımdaki boş sandalyeye oturuverdiniz Kısa bir sohbet başladı aramızda Tatlı dilinizden dolayı, önceleri fark etmedim Sohbetimiz ilerledikçe, konu konuyu açınca, gözünüzdeki siyah gözlüğü fark ettim Mevsimlerden yazdı Belki bundan olacak, birçok kişi gibi sizinde güneş gözlüğü taktığınızı zannettim Ama, sohbetimiz koyulaşınca o tatlı dilinizle anlattığınız, dudaklarınızdan dökülen o cümleler, Türkçeyi ne kadarda güzel kullandığınızın bir ifadesiydi

Güzel konuşmanızdan dolayı, sizin o yönünüzü fark edemedim bile Konu öyle bir yerlere gelmişti ki, bunu bana siz gözlüğünüzü çıkartarak anlattınız O an, sizin kurduğunuz cümleler karşısında, nasıl bir cümle kuracağımı şaşırmıştım

Bana, o karanlık dünyanızda, geçmişteki aydınlıklarınızdan bahsettiniz

Cümlelerinize Ey sevgili kızım! “Hayat mucizelerle doludur Neydim, ne oldum demeyeceksin Ne olacağım diye düşüneceksin”

Evet! beni fark ettiğini anladım Ben körüm Bir zamanlar değildim Bir sabah kalktığımda o aydınlık dünyamı geride bıraktığımı fark ettim Önce ne olduğunu anlayamadım Kendimle çelişkiler yaşadım Zamanla tedavi yöntemlerine başvurdum Ama, olmuyordu Param yoktu Gerekli tedaviyi yaptıramıyordum Şimdi, ondan bu halde buralarda, bu durumdayım Çok azda olsa bir umut varmış “Ama, ne yapalım, parasızlığın gözü kör olsun” dedin, hafif bir tebessümle Bu sefer hayatla sen dalga geçiyordun, bir anlık bile olsa

Bende susup gözlerinin içine ve yüzüne bakarak seni dinliyor ve anlamaya çalışıyordum Bana, aydınlık günlerinde birçok ünlü sanatçının arkasında, onlara söyledikleri şarkılarında, müziğinle eşlik ettiğini söyledin Birçok sanatçı ismini saymıştın bana Yüzüne dikkatlice bakınca, geçmişten seni sanatçıların arkasında müzik icra ederken hatırlar gibi oldum Şimdi rahatsızlığından dolayı, o çok sevdiğin müzik aletini çalamadığını, o çok sevdiğin sanatçılara eşlik edemediğini söyledin

Sonra bana doğru dönerek, bir gün karşılaştığın zor bir durumla ilgili, bir anektot anlattın İnsanlık hakkında

Demiştin ki;

Körüm, eve gitmek için minibüse binmeye çalışırken, zorlanıyordum minibüs merdivenlerinden çıkmaya Arkamdan aceleci şekilde davranan bir kişi “kör müsün?” Yürüsene be amca, ne duruyorsun dediğini ve birden arkana doğru dönerek, o kişiye evet “körüm” diyerek gözlerini gösterdiğini söyledin Ve bu sözünün üzerine, insanlara ait duyguların gittiğini, yerlerine vurdumduymazlığın geldiğini anladığını anlattın Ve kızım, insanların çoğunda anlayış, hoşgörü, sevgi ve saygı bitmiş Aydınlık günlerimde bunu fark ediyordum Ama, karanlık günlerimde bu çok acı geldi

“Böylece anladım ki, her türlü engeli olan insanın, hayattan niçin koptuğunu Bazı insanlarımız tarafından, yaşamamıza bile sınırlı izin veriliyor Zaten önümüzde bir set var, bir set daha konulmasına ne gerek var” dedin

Sonra, biliyor musun kızım, bazen de düşünüyorum Galiba bazılarımızın içinde insanlık hala ölmemiş Çünkü, anlayışlı insanlar da karşıma çıkıyor dedin Seninle bu konuşmalarımızdan sonra içimi bir burukluk, hüzün ve hatta bir isyan duygusu kaplamıştı Neye ve kime karşı bilemiyordum? Ve amca, senin elini öpüp, sana ve senin gibilere hayatta kolaylıklar ve mutluluklar dileyerek yanından ayrıldım

Ve bir gün, uzun bir zamandan sonra, bir parkta otururken yanında oğlun olduğunu düşündüğüm bir gençle bana ve çevremdeki insanlara karşı avuç açıp “o sözü söylemeyeceğim” yaşaman için bir şeyler istedin İşte! Ben o noktada yıkıldım Demek ki! İyileşememiştin Ve hayat, aynı hayattı Seni tanıdım Ama, seninle konuşursam, dertlerini, acılarını tekrar tazelemek istemediğim ve en önemlisi gözümdeki o tatlı diliyle yaşayan amcayı, bazı ihmaller yüzünden gözümde ve gönlümde öldürmek istemedim Ve ben, sana bir şeyler veremedim Çünkü, bunu sana yakıştıramadım Senin gibi onurlu sanatçının ve insanın, bu hale gelmesi yüreğimi dağlamıştı Karmakarışık duygulara sürükledin beni Yaşamdan bir alıp, bir getirdin Ve boynumu o an bükük bıraktın Ve, hala da aklıma geldikçe boynum bükülüveriyor

İnşallah, bu durum geçici bir durumdur Düzelmişsindir O çok sevdiğin mesleğine geri dönmüşsündür Öyle umarım