Birini Sevmekle Nefret Etmek Arasında Gidip Geldinizmi Hiç

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Düşünün

Birini çok ama çok seviyorsunuz

Öylesine ki o hayattaki en değerli varlığınız

Çoğu insan için zor olan bişeyi dahi başarmışsınız

Kendinizden bile önde tutuyorsunuz onu o derece kıymetli yani

(Sanırım kıymet derecesini ifade edebilmişimdir!?!?!?!)

Onu bu kadar çok severken herşeyden önde herşeyin üstünde tutarken onun üzerine titrerken onu kendinizden bile sakınırken ;
Bazı şeyler yüzünden (NE GİBİ MESELA DİYCEKSİNİZ HALİYLE)
Onun geçmişiyle alakalı bazı şeyler yüzünden ondan bir o kadar da nefret ediyorsunuz

Tabiiki kimseyi geçmişiyle yargılamayacak kadar açık fikirli ve mantıklı bir insansınız ve bunu bilinçli de yapmıyorsunuz AMA
İnsansınız nihayetinde

Bilinçaltınıza hakim olamıyorsunuz

Sizin kimliğinize kişiliğinize yaşam biçiminize çok aykırı ve çok uzak olan bazı şeylerin onun geçmişinde var olduğunu bilmek sizi ondan uzaklaştırıyo ondan tiksinmenize neden oluyo

HAAAA o zaman diceksiniz ki o zaman neden ondan uzaklaşmıyosun madem kki bunlar böle
DEDİM YA

ONU çok seviyorsunuz

mantığınız (bilinç altına bağlı olan kısmı) ondan uzak dur derken , insanı değerlerle bezenmiş mantığınız böyle birşey yapmanın son derece büyük bir danalık olacağını söylüyo

Kalbinizse külli onun yanında

BÖYLE BİR DURUMDA
tarifsiz bir sevgi ve nefret arasında gidip geliyorsunuz

Sahili yalayan dalgalar gibi bi ona çok yakın bir de ona çok uzak oluyorsunuz

Ve tıpkı o dalgalar gibi bunu her yaptıınızda onu biraz daha aşındırıyor yıpratıyorsunuz

Ona olan sevginiz yüzünden de kendinizi tabiii

BENCE
Siz siz olun arkadaşlar
önceliklikle değer yargılarınızı ve tahammül sınırlarınızı bi netleştirin

HAyata dair olan herşeyle ilgili ama
ondan sonra aşkınızı birine takdim edin

Bu sadece benim naçizane bir fikrim o kadar

Belki bana katılanlar belki de bunları yanlış bulup beni eleştirenler olacak ama
BU SAYFANIN AMACI NE Kİ ZATEN DEĞİLMİ? eğer paylaşmıyacaksak?
Zaman ayırıp bunu okuyan herkese teşekkürler

Sevgiler arkadaşlar

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Birini Sevmekle Nefret Etmek Arasında Gidip Geldinizmi Hiç Düşünün Birini çok ama çok seviyorsunuzÖylesine ki o hayattaki en değerli varlığınızÇoğu insan için zor olan bişeyi dahi başarmışsınızKendinizden bile önde tutuyorsunuz onu o derece kıymetli yani (Sanırım kıymet derecesini ifade edebilmişimdir!?!?!?!) Onu bu kadar çok severken herşeyden önde herşeyin üstünde tutarken onun üzerine titrerken onu kendinizden bile sakınırken ; Bazı şeyler yüzünden (NE GİBİ MESELA DİYCEKSİNİZ HALİYLE) Onun geçmişiyle alakalı bazı şeyler yüzünden ondan bir o kadar da nefret ediyorsunuz Tabiiki kimseyi geçmişiyle yargılamayacak kadar açık fikirli ve mantıklı bir insansınız ve bunu bilinçli de yapmıyorsunuz AMA İnsansınız nihayetinde Bilinçaltınıza hakim olamıyorsunuz Sizin kimliğinize kişiliğinize yaşam biçiminize çok aykırı ve çok uzak olan bazı şeylerin onun geçmişinde var olduğunu bilmek sizi ondan uzaklaştırıyo ondan tiksinmenize neden oluyo HAAAA o zaman diceksiniz ki o zaman neden ondan uzaklaşmıyosun madem kki bunlar böle DEDİM YA ONU çok seviyorsunuzmantığınız (bilinç altına bağlı olan kısmı) ondan uzak dur derken , insanı değerlerle bezenmiş mantığınız böyle birşey yapmanın son derece büyük bir danalık olacağını söylüyoKalbinizse külli onun yanında BÖYLE BİR DURUMDA tarifsiz bir sevgi ve nefret arasında gidip geliyorsunuz Sahili yalayan dalgalar gibi bi ona çok yakın bir de ona çok uzak oluyorsunuz Ve tıpkı o dalgalar gibi bunu her yaptıınızda onu biraz daha aşındırıyor yıpratıyorsunuzOna olan sevginiz yüzünden de kendinizi tabiii BENCE Siz siz olun arkadaşlar önceliklikle değer yargılarınızı ve tahammül sınırlarınızı bi netleştirin HAyata dair olan herşeyle ilgili ama ondan sonra aşkınızı birine takdim edin Bu sadece benim naçizane bir fikrim o kadarBelki bana katılanlar belki de bunları yanlış bulup beni eleştirenler olacak ama BU SAYFANIN AMACI NE Kİ ZATEN DEĞİLMİ? eğer paylaşmıyacaksak? Zaman ayırıp bunu okuyan herkese teşekkürler Sevgiler arkadaşlar