Zordur Köprüleri Yakmak

Sıradan sabahların mahmurluğuna alışmışlar için, bir şafak vakti aniden geçmişinden ve bugününden vazgeçmek ve içinde her nasılsa saklamayı başarmış bir yarın heyecanının kanadına tutunarak havalanmak cesaret ister

Kurulu düzen öylesine rahat, öylesine huzur doludur ki, ruhuna gömülü çocuğu, yıllarca kanında beklemiş keskin bir kılıç gibi uyandırıp dört nala ilerlemek, yaman bir karara dönüşür

Zordur insanın onca zaman bunca emekle kurduğu ne varsa hiçe sayıp, mağlup ama mağrur bir komutan edasıyla yeni seferlere niyetlenmesi

Bugüne yenik düşenler, yarını sadece hoş bir hayal olarak düşleyip, dünde yasarlar

Bedel ödemeyi göze alanlar ise, yelkenleri atlastan gemilerle, arkalarında külden köprüler bırakarak, meçhul bir istikbale doğru dümen kırarlar

Yıkılan sırat köprüsüdür

Geçer ve orada kalırsınız: cennetse cennet, cehennemse
cehennem

Dönüşü yoktur