Seni Seviyorum Bir Daha Bu Kente Gelme

içimi sana vermeye hazırım mayıs tedirginiyim sen bana bakma ben herkesi severim bazen bir rüzgara takılır gönlüm bazen bir kuşa bazen kuşun kanadını yaralayan bir taşa taşı atan yaramaz bir çocuğa bazen inceden inceye sevdalanırım işte kime ne ki
annem gözlerimden öperdi en çok belki o yüzdendir aklımda en güzel yer ora kalmış öpülecek öper, geçerim gözlerinden istersen bir abi olurum, istersen bir sevgili ya da gelir, sen de öpersin çirkin gözlerimden
"olmak yada olmamak" diyorum bazen birgün hiç beklemediğim bir anda vazgeçerse kalbim yaşamaktan sevgili yanımda kim olur, gözlerime gölgesi en son vuran ben seni isterdim cama çarpan bir kuş kalbi gibi titreyişini ne yapacağını bilemeyişini ağlamayı bile akıl edemeyişini anlıyor olacağım seni en son bir sevişmişlik götüreceğim ıslak vücudundan hediye gözlerimle dokunacağım gizlediğin yerlerine gözlerinin içine bakacağım canım, cananım, cansızlığım
elindeki gazetenin okunmayan sayfalarıyla örtersin yüzümü gözlerimden ilk defa kaçırarak gözlerini hangi sayfasıyla örteceksin diye takılır şimdi aklıma ama ben spor ya da sanat sayfası olsun isterdim ne olur ikinci sayfayı kapama yüzüme sevgili, bilirsin hiç sevmem ölüm haberlerini
belki de yıllarca kalbimle dost, yaşar gideriz sevdiğimiz şarkılar ıslanır ağzımızda sen yüzünü emanet bırakırsın masadaki şair parmaklarıma, ben saçlarını okşarım terli saçlarına burnumu sokar, koklarım hayat ne kadar şehvetli gelir bize yabancı bir kentin ilk defa geldiğimiz bir çay bahçesinde çaylarımız bitmeye yakın bir hüzün çöker yüreğimize birazdan başlayacak bir ayrılığın, karın ağrısı iyice dokunurduk birbirimize birimizin eksik olduğu bir kentte, hatırlatmasın diye yalnızlığımızı
çayların parasını ödedikten sonra otogarın yolunu tutardık sen hafiften ağlamaya başlardın yanımızdan geçenler gizliden birşey sezerdi hiç kimse inanmazdı birbirimizi ilk defa gördüğümüze
yıllardır birbirimizi aradığımıza tanrı benim parmaklarıma gizlemiş sevgiyi, senin ince bacaklarına
dün geceden beri dokunup durdum mutluluğa mutluluk ne ki
sessizce bir bilet alırım ayrılık firmasından bir cam kenarına oturursun yüreğimin perdelerin arkasına gizlersin gözyaşlarını "seni seviyorum" der suskunluğun "ben de" diyerek el sallamam sana "seni seviyorum, bir daha gelmeyeceğim" demezsin "tamam, ne olur gelme" demem ben de git, gizemini korusun ayrılık sen olmasan da severim yalnızlığı bir masada başlamadı mı bu aşk kalkar giderim gözlerinden
" seni çok seviyorum, bir daha gelme"
"bir daha bu ayakkabılarla gelme bu kente çocuk
bana bir numara büyük geliyor ayrılık"

gökçeşair