Ardından Baka Kalmak

Simdiye kadar hep bendim degilmi, birakip giden Arkamda gözü yasli birakan, dönüp son kez bakan ve birdaha birdaha kosup sarilmak isteyen ama buna asla cesareti olmayan biliyordum cünkü, geri adim attigim anda bunun geri dönüsü olmayacagini ve hickiriklara bogulacagimi
Ne kadar zor gelirdi, birakmak arkamda sevdiklerimi birdahakine kim öle kim kala derdik hep, ama umutluyduk bir dahaki seneye yine burda, ayni yerde, biraktigimiz yerden baslmaya, bulusmaya bir senenin hasrtetini bir aya sigdirmaya günlere sigdiramadigimiz konusmalarmizi gecelere iterdik, ama yinede doyamazdik o muhabbete
Sonra bir gün senin gitmen gerekti, oh bu sefer gidecek olan ben degildim Bunun icin seviniyordum sanki hafiften ama o da ne aman allahim ardindan baka kalmak, gittigin halde eli kolu bagli kalmakyarabbi bu nasil zor birseydi gök sanki üzerime iniyordu, evler dar geliyordu, sigamiyordum hic biryere neden gitmistin beni birakip, sanki ben seni biraksam ne olurdu ama biliyordun sen arkadan baka kalmanin acisini ve bu sefer sen gitmek istedin, arkamdan baka kalmaktansa birakip gitmeyi yegledin hakliydin cünkü bu izdirap dayanilmazdi
Aceba ne senin nede benim birbirimizi birakmayacagimiz bir gün gelecekmi ki hic


NOT: bütün birakip gitmeler ve bütün sevgiler illaki bir sevgiliye ait olmamasi gerek diye düsünüyorum