Küçük Bir Çocuk Sokakta

Kar yağıyordu Havada korkunun sessiz nefesi geziyordu Gelincik çiçekleri gibi inen küçük beyaz toplar, evsizlere acının kokusunu yayıyondu Kaloniferli evlerde, peteklerin sıcaklığında kırmızı yüzlerle, gülen gözlerle gelincik çiçekleri görülüyordu kar taneleri Ama
Bir telefon kulübesi Metalin soğukluğu karların sıcaklığını eritiyordu Kar çiçekleri buradan oynanacak güzellikte görünmüyordu Küçük bir çocuk kıvrılmış içeride, sıcak bir göz, kendisinin ellerinden tutacak ve yüreğini insanlığa ısıtacak bir göz bekliyordu Ama
Paltosu sırtında bir adam Yanında kürk mantosuyla hayvan sever inceliğinde bir bayan Düşmesin diye ellerinden tuttukları tombiş bir çocuk yanlarında yürüyondu Gözleri zon görünüyordu Belli ki çocuklarını acının nefesi etkilemesin istiyorlardı Geçerken sessizce kulübenin yanından hissiz ayaklarıyla, birden parlayıverdi çocuğun tek açık kalan gözleri; çocuk olabildiğince haykırdı bir çocuğun masumluğuylakalpleri metalin soğuğundan daha sertti Sıcak bir nefes eriyip yolların üstüne yığıldı Kar çiçeği gibiydi yavrum dediler her ikisi birden Ama
Sokakta kalan yalnız başına bir çocuğun acı nefesini hissetmedikçe, yavrularımız bir bir eriyip kaybolacaktır Soğuk yüreklerimizin hissiz sokaklarında
Kar yağıyondu İnsanların yürekleri bir telefon kulübesinin sıcaklığındaydı Erimiyondu artık insan kalbine çarpan kar taneleri Beyaz gelincikler gibi gülümsüyondu Çocuk mezarından çıkan toprak kokularında konkunun ve acının nefesi hissedilmiyondu İnsan kokuyondu olabildiğince sıcak
Hayvan sever inceliğinde bayan ve paltolu bay, gölüklerinin ardından çocuklarının kulübede soluşunu seyrediyonlardı Şimdi bir çukurdu kulübe yani mezar Sessizce bırakıvermişlerdi toprağın sıcaklığına Oysa ne kadar da ilgiliydiler solmasın diye çiçekleri Ama unutuşları bir kulübedeki masum çiçeği, soldurmuştu kendi güllerini
Bulutlar yavaş yavaş çekiliyondu güneşin aydınlık sunan gözlerinin önünden Çocuk gülüyondu toprak kokusunun yayıldığı insan kalbinin bahçesinde Ellerinden tutmuşlardı sevecen bir yüreğin sıcaklığıyla Kulübenin metali soğukluğunu kaybetmiştiÇocuğumuz olur musun?sözleri sokakların yalnızlığında bir gül bahçesinin tomurcuğu oldu
Sokaktaki çocuk bir gül oldu seven insan yüreğinde
Ama keşke ölümün sıcaklığına mahkum edilmese gül tomurcukları