07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ama Sen Sustun
Biliyorum, çok şey söyleyecektin bana Bunu da çok istiyordun Hayatının sırlarına ortak edecektin beni Kendini anlatacaktın Özlemlerinden, beklentilerinden, yaşantından, meraklarından, beğenilerinden, umutlarından söz edecektin bana 
Ama sen sustun  
Sen anlatacaktın, ben dinleyecektim Gözlerim gözlerinde, hiç bıkmayan bir
dinleyici olacaktım karşında Ne kadar konuşursan o kadar mutlu olacaktım Ağzından çıkan her cümleyi beynime kazıyacaktım ve sonsuza kadar çıkmayacaktı
oradan o sözlerin  
Ama sen sustun  
En sevdiğim şarkıyı söyleyecektin, ben sana eşlik edecektim Şerefime kalkan kadehine gülümseyerek bakacaktım Önce “rakı şişesinde balık olacaktık”, sonrasında, her şerefe kalkan kadehte “Ümit Yaşar”ı anacaktık
“Şiirim senin ağzında dualaşır
Ses ahenk olur söz manalaşır
Aşığım diyerek hor görme beni
Seni seven ölmez evliyalaşır ”
Ama sen sustun  
Hayallerini anlatacaktın bana Bense anlattığın her hayalinin baş rolünde olacaktım Yağmur yağacaktı, senin şemsiyeni saklayacaktım, koşacaktın peşimden
Yakalayınca beni sırılsıklam sarılacaktın “Gidelim buralardan” diyecektin, git git bitmeyecekti çıktığımız yollar 
Ama sen sustun  
Bana sevdalarını anlatacaktın, yüreğim heyecanla çarpacaktı Bir sevgiliye sunuş gibi sözcüklerin kalbime işleyecekti Konuşsaydın sözcüklerine sarılacaktım Gözlerimi kapatıp ısını pervasızca hissedecektim tenimde Kokunla sarhoş olacaktım 
Ama sen sustun  
Kelimeler tutuldu sende Ben de gözlerinle konuştum Daldım sonsuz derinliğine
O derinliklerde sakladığın her ne varsa çıkardım gün ışığına Utandın, kaçtın,
saklandın ama ilk kez inatçılığımla gurur duyum Tutuldu kelimeler belki sende
ama, gözlerin konuştu benimle Sen sustun, gözlerin açtı ruhunu bana
Ama konuşsaydın, bir de konuşsaydın, ah konuşsaydın  Amaçsızca çıktığı seferlerden yorulmuş köhne bir tekne olurdum kıyılarında ben  
Alıntı 
|
|
|