Anne Sevgisi

Anne Sevgisi - Anne Sevgisi Hikayesi

Sakin, ılık ve güneşli bir günde bir melek cennetten kaçtı, yaşlı dünyamıza indi ve tarlalarda, ormanlarda, şehirlerde ve küçücük köylerde dolaşmaya başladı


Güneş batar batmaz kanatlarını açtı ve :

'Ziyaretim sona erdi, artık ışık dünyasına dönmem gerek Fakat, buradan bir anıyla dönmek istiyorum' dedi


Güzel bir çiçek bahçesine baktı ve :

'Bu çiçekler kadar güzelini, bunlar kadar hoş kokanını görmedim Onun için anı olarak bu çiçekleri qötüreceğim' dedi


O sırada ileride, pırıl pırıl gözleriyle, gül yanaklı bir bebek gördü Bebek gülümseyerek annesinin yüzüne bakıyordu




Bunun üzerine melek şunları söyledi kendi kendine :

'Bu bebeğin gülümsemesi, bu buketten de güzel Onu da beraberimde götürmeliyim'

Bunları söylerken, bebeğin beşiğini, bebeğe ve beşiğe adeta bir sel gibi akan annenin sevgisini farketti O anda ağzından şu sözler döküldü :

'Bu annenin bebeğine olan sevgisi bu dünyada gördüğüm en güzel şey Bu sevgiyi de beraberimde götürmeliyim'


Bu üç hazineyle birlikte inci kapılı cennete doğru kanat açtı Cennetin kapısından içeri girmeden önce :

'İçeriye girmeden, anılarıma bir göz atayım' dedi

Elindeki bukete baktı, tüm güller solmuştu Bebeğin yüzüne baktığında, bebeğin gülümsemesi yok olmuştu Annenin sevgisine baktı, o tüm güzelliğiyle yerinde duruyordu Solmuş gülleri ve gülümsemeyi cennetin kapısında atıverdi ve kapıdan içeri girip cennetteki herkesi yanına cağırdı :


'İşte dünyada bulduğum ve cennet kadar güzelliğini yitirmeyen tek şey bu :
ANNE SEVGİSİ dedi