Şeyh Sait'in Son Sözleri

Merkezi Diyarbakır'da olan Birinci Umumi Müfettişi Drİbrahim Tali'nin anlattıklarını şöyle özetleyebiliriz:

Şeyh Sait ve idam hükmü giymiş arkadaşları Diyarbakır Cezaevi'nin Siverek kapısından çıkarılırlar Karşılarında az sonra sallanacakları idam sehpaları vardırBir insan yaptığı işten dolayı idam hükmü giymişse, o insanın o anda söyledikleri yalan olabilir mi? O anda onu başka türlü konuşturacak hangi korku, hangi endişe olabilir? Şeyh Sait idam sehpasına giderken Kolordu Komutanı General Mürsel, sorar:

"- Din kalktı diyorsun, namazını kılmıyor muydun? Camilerde ezan okunmuyor muydu?

Şeyh Sait ibadetine kimsenin karışmadığını, ezan okunduğunu itiraf ettikten sonra aynen şunları söyler:

"-Ahmet Zihni Bey'in Fütühat-ı İslâmiye'sinde yazılıdır HzMehdi'nin hurucunda Türkler üç yüz bin asker vereceklerdir Anlaşıldı ki Türkiye, kıyamete kadar İslâm'ı koruyacak"

Mehdi hadisesi tartışmalı, ayrı bir konudur Amma Şeyh Sait'in idam sehpasına doğru yürürken söylediği bu sözlerde bir riyâ aramak vicdanla bağdaşır mı?

Nitekim Şeyh Sait bir müddet düşünür, başını eğer ve son sözlerini söyler:

"- Fena yaptık Bundan sonra iyi olur inşallah"

Keşke ibret alınsa, keşke fenalıklar tekrar ediliyor olmasa