İsraf Cimrilikten Kötüdür

İsraf Cimrilikten Kötüdür


Dinimizde abes, lüzumsuz şeyleri yapmak, caiz değildir Mesela boş ve lüzumsuz yere bir şeyler karalamak, israf ve abestir Burada birkaç israf vardır Zaman, emek, enerji, kağıt, kalem, mürekkep Hepsinden mühimi de faydalı bir şeyle meşgul olunmamak

Eğer dünyadaki herkesin boşa harcadığı zaman, enerji ve emek hesaplansa, dünyada açlık ve yokluk içinde kıvranan milyonlarca insanın ihtiyaçlarına kâfi gelebilecek zaruri üretilebilirdi

İsrafın miktarı ne olursa olsun zararı büyüktür Küçük sanılan şeyler, yan yana geldiği zaman büyük rakamlar, değerler ortaya çıkar Damlaya damlaya göl olur, atasözünü duymuşuzdur Dakikada on damla kaçıran bir musluk ayda 170 litre su akıtıyormuş

Semavi dinlerin hepsinde Allahü teâlâ kötü bir huy olan israfı yasak etmiştir Dinimizin boşu, abesi, haramı, israfı yasaklamasında insanların saadeti, refahı, adaleti ve her şeyi yatmaktadır

Dinimizde, cimriliğin, israftan daha çok kötülenmesi, israfın cimrilik kadar kötü olmadığını göstermez Cimriliğin daha çok kötülenmesi, insanlardan çoğunun mal biriktirmeye meyilli olmasındandır İsrafın kötülüğünü göstermek için, Allahü teâlâ buyuruyor ki:
(Yiyin, için, fakat israf etmeyin! Allahü teâlâ israf edenleri elbette sevmez) [Araf 31]