Sen Diline ister gül koy, ister Bal koy, istersen Kor Koy..

Konuşmasından anlaşılır insan Güzel konuşmasından Kalbten kalbe yol vardır derler
Bunu biraz daha değiştirerek söylersek: Dilden kalbe yol vardır


Gönlü yumuşak insanların konuşmaları da yumuşak ve ılımlıdır Asla kalb kırmaz onlar Çünkü bir mihenk vardır gönülde; sözünü önce ölçer biçer sonra muhatabına sunar


Katı kalbli insanlar ise, bu mihengi yitirmiştir Gönül kayalıklarında paramparça olmuştur mihenkleri Nereye vuracak ve sözünü tartacak?
Altın ile bakırı birbirinden ayıramaz artık o Olur olmaz yerde kelâm eder, ya baş kırar, ya da göz çıkarır


Ilık meltemler gibi soluklar gerek bize Gönüllere ulaştığında, bahar çiçekleri açtıran
En sert yürekleri dahi yumuşatan, yoğuran, şekillendiren "Tatlı söz yılanı deliğinden çıkarır" denmiş, derler
Ne kadar doğru
En öfkeli olduğumuz anlarda bile yüreğimizdeki karanlığı gündüz aydınlığına çevirir güzel bir söz "Söz ola kese savaşı / Söz ola kestire başı / Söz ola ağulu aşı, / Yağ ile bal ede bir söz" diyor Yunus


Elbette öyledir En karamsar ve kaos yüklü anları bile cennet iklimine çevirir, alımlı ve iç açıcı bir söz
Bu sebepten, güzel ve nazik konuşan insanların pek düşmanları olmaz çevrelerinde
Bilmeden bir gönül kırarlarsa, hemen tamir ediverirler bir kaç kelimeyle Mayalarında yalan olmadığı için, inandırıcı bulur çevreleri böyle kişileri
Zaten yalana ihtiyaçları da yoktur, böyle gönül ve söz ustalarının
Bazen bilmeden açtıkları yaralar olur elbet gönüllerde
Ama bu bilmeden olur çoğu kez Lâkin o yarayı dudaklarından akan bal gibi kelimelerle, sihirli cümlelerle bir anda iyileştirirler
Asla başka bir zamana bırakmazlar açtıkları yaraları, oluşturdukları çizikleri Anında pansuman eder ve tedaviye geçerler


Acı konuşan insan böyle mi?
Dil yayından karşıdakine fırlattıkları kırıcı söz oku, paramparça eder muhatabın yüreğini
Onlar dönüp bakmazlar bile Hani yolda arabayla bir hayvanı veya insanı ezen acımasız şoförler vardır; arkalarına bile bakmadan kaçıp giden Aynen öyledir bu zalimler de
Kırdıkları kalbin çırpınışları ve yanaklardan sızan damlaları görmezlikten gelip, dönüp giderler
Öylelerini akrebe benzetebiliriz Sokmaktan zevk alan acımasız akreplere Dillerini de, zehirli iğnelere


Arkadaş! İnancın yumuşak ikliminde bir meltem yumuşaklığına çevir sözlerini
Yüreği kırgın olanların doktoru ol, masum gönüllerin cellâdı değil!
Yaralı gönüllere hızır gibi yetiş Onların kırgınlıklarını gider Yaralarına söz merheminden sür
Gönlünden akıp gelen ve kelimelerle harmanlanıp, dövülüp şekillenen manevî iksirinle onları iyileştir
Bak bu hususta Hz Ömer ne diyor: "Ey Kâbe seni bin sefer yıksam yine yapabilirim Ama kırık bir kalbi asla!" İşte bu derece zor durumda olan bir kırık kalb eğer onarılırsa sen artık Hakk'ın sevgili kullarından olduğuna inanabilirsin Çünkü bir hadis-i şerifte şöyle diyor, Nebiler Nebisi: "Gerçek mü'min, elinden ve dilinden başkalarının zarar görmediği kişidir"


Bir gün sahabiler, Nebiler Nebisi'nin yanına varıp, ihtiyar bir kadını övüyorlar "Şöyle ibadet ediyor, böyle namaz ve oruç tutuyor" Peygamber Efendimiz: "Çevresine davranışları nasıl o kadının?" diye sorunca, sahabiler: "Çevresine hep kötü davranıyor, Ya Resulullah Konuşmasıyla kalp kırıyor" diyor Bunun üzerine Resûlü Ekrem: "Söyleyin o kadına, cenennemde yerini hazırlasın" diyor


İşte dost! Tatlı dil ve acı dil arasındaki fark, cennet ile cehennem arasındaki fark gibidir
Sen diline ister gül koy, istersen bal ve gönüllere cennet asa bir iklim ör İstersen kor koy, başkalarını alev alev yak
Tercih senin