|  | Anneciğim,Babacığım |  | 
|  06-24-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   Anneciğim,Babacığım Sevgili Anneciğim, Sevgili babacığım, Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek isterdim: Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim  Sizin çocuğunuz olsam da, sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum  Beni tanımaya ve anlamaya çalışın  Deneme ile öğrenirim  Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz  Oyunda, arkadaşlıkta ve uğraşılarımda özgürlük tanıyın  Beni her zaman her yerde koruyup horlamayın  Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem, daha iyi öğrenirim  Bırakın, kendi işimi, kendim göreyim  Büyüdüğümü başka nasıl anlarım yoksa  Büyümeyi çok istiyorsam da, ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum  Bunu önemsemeyin, ama beni şımartmayın da  Hep çocuk kalmak isterim sonra  Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum  Ancak siz verdikçe, almadan edemiyorum  Bana yerli, yersiz söz de vermeyin  Sözünüzü tutmayınca, sizlere güvenim azalıyor  Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin  Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın  Koyduğunuz kurullar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem  Ancak, hiç kısıtlamayınca, ne yapacağımı şaşırıyorum  Tutarsız davrandığınızı görünce, hem bocalıyor, hem de bundan yararlanmadan yapamıyorum  Öğütlerinizden çok, davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın  Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz  Bunları çabuk unuturum  Ancak birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder  Çok konuşup, çok bağırmayın  Yüksek sesle söylenenleri ben pek duymam  Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi bir iz bırakır  "Ben senin yaşındayken" diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım  Küçük yanılgılarımı büyük suçmus gibi başıma kakmayın  Bana yanılma payı bırakın  Beni yaramazlıklarım için kötü çocukmuşum gibi yargılamayın  Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin  Ceza vermeden önce beni dinleyin  Suçumu aşmadığı sürece, cezama katlanabilirim  Beni dinleyin  Öğrenmeye en yakın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır  Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun  Beni yeteneklerimin üstünde işlere zorlamayın  Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin  Bana güvendiğinizi belli edin  Beni destekleyin, hiç değilse, çabamı övün  Beni başkaları ile karşılaştırmayın  Umutsuzluğa kapılırım  Benden yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin  Bütün kuralları birden öğretmeye kalkmayın  Bana süre tanıyın  Yüzde yüz dürüst davranmadığımı gördüğünüzde ürkmeyin  Beni köşeye sıkıştırmayın  Yalana sığınmak zorunda kalırım  Sizi çok bunaltsam da, soğukkanlılığınızı yitirmeyin  Kızgınlığınızı haklı görebilirim, ama beni aşağılamayın  Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın  Unutmayın ki, bende sizi başkalarının önünde güç durumda bırakabilirim  Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca, açıklamaktan çekinmeyin  Özür dileyişiniz, size olan sevgimi azaltmaz, tersine, beni size daha çok yaklaştırır  Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi görüyorum  Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın  Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur  Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin zor olmadığını da biliyorum  Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse, bir çoğundan vazgeçebilirim, yeter ki beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın  Benden "Örnek çocuk" olmamı istemezseniz, ben de sizden kusursuz anne-baba olmanızı beklemem, severek ve anlayışlı olmanız bana yeter  Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi  Ama seçme hakkım olsaydı, sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim  Sizi seviyorum  Çocuğunuz  | 
|   | 
|  | 
|  |