Askıda Kahve ...

İtalyada Venedikin kenar mahallelerinden birinde, bir Cafe-Barda, espressolarımızı içiyorduk İçeri giren müşterilerden biri barmene, "iki kahve, biri askıda!" dedi; iki kahve parası verdi, bir kahve içip gitti Barmen de duvar üzerinde asılı duran çiviye bir küçük kağıt astı

Biraz sonra içeri iki kişi girdi Onlar da "Üç kahve, biri askıda" dediler; Üç kahve parası verdiler ve iki kahve içtikten sonra gittiler Bermen "askı"ya yine bir küçük kağıt astı Bunun gün boyu böyle sürdüğü anlaşılıyordu

Bir süre sonra kahveye, üstü başı biraz eski-püskü, belli ki yoksul bir kişi girdi ve Barmene "Askıdan bir kahve!" dedi Barmen hemen bir kahve hazırladı ve yeni müşterinin önüne koydu Yoksul kişi, kahvesini içtikten sonra para ödemeden çıktı, gitti Barmense, duvardaki askıya taktığı kağıtlardan birini kopardı, parçalayıp çöp kutusuna attı

Bu günün sonunda, gözlerimizi yaşartan bir "İtalyan toplumsal terbiyesi" öğrendik: Bir Venedikli için yaşamsal olmasa da, kahve, günlük yaşamda önemli bir yer tutmaktadır

Kahve içecek kadar parası olmayan kişilere yardım edebilecek düzeydeki kişiler, bir kahve parası daha ödüyorlar Yardım ettiği kişiyi görmedikleri için bu kişiler de daha mutlu oluyorlar; kimden geldiğini bilmedikleri bu ikramı kabul edenler de daha huzurlu!

Yardım eden ile alan arasında, bu cafe-bardaki garson gibi köGoogle Page Rankingü görevi yapan kişilerinse, güleryüzlü ve sevgi dolu olmaları gerekiyor İçeri giren yoksul bir kişinin "Bana askıda kahve var mı?" diye sormasına gerek bırakmamak için, askıda kahve olduğunu belirten kağıt parçalarını kolaylıkla görülebilen bir yere asmaksa, bu olgunun zarif bir bölümü


alıntı