Işık söndü

Işık söndü vol:1 (Bu yazıyı 5 parça halinde yazdım)

oysa; sadece durup izlemişti yüreğinde fırtınalar kopartan terkedişiteninde çıkan yanqınları üfledi önceSonra 3 harflik bir kelime düğümlendi boğazına karşısındaydı; yüzü sanki qecesini aydınlatan mehveş qibiydisadece susmayı seçmişti o an aslında düşüncelere boğulmayı,karşısında ve qitmek üzereydi!Dudaklarını ısırdı qitme dememek için çünkü zaten qitmişti kalbinden3harflik bi kelime takıldı boğazına nefes alamıyorduEllerinin titrediğini,kış qününde sırtından terler boşaldığını hissettiÖnünde mehveş suratlı bir melek vardı ruhunu süsleyenSon bir kez izliyordu o ruhunu süsleyen qülücüğü'qitme n'olur qitme' dedi içinden birdaha qöremiyeceğini biliyorduBakışlarında aynı soluk hüzün vardı dikkatli bakmadan qörülemezdi şarkı qibiydi qözleri saatlerce dinleyebilirdiEğri duruyor,hayatın yüklerini omuzladığını anlatıyordu insanLara,insanLar o kör ve sağırdıLarki ne çığlıklarını duyar nede yanlız olduğunu qörebilirlerdiOnu anlayabilen tek insandı,ve bitmesi qerekiyordu artık bu yaşlı ilşkinin o meleğin incinmiş halini qördükçe biraz daha yıkık bi ev qibi hissediyordu kendni onu bırakmasını istemiyordu yarınlardan korkuyordu çünküOnu kmsenin anlamıycanı ve acı çekiceni biliyorduAma düşüncelerinde sezdi ona qöre 'hayat devam' ediyordu sadece haklıydıdaSaniyeler acımasızca akıp qidiyordu meleği alıp qötüreceklerdi ondanOnunsa söyliycek sözü tek bi kelimesi vardı 3 harflik daha önce söylemediği bi sözdü sanki boğazında takılı kalmıştıdurdu ve sustu öylece zamanı qelmişti 'o' qidiyorduBeyninde soğuk yeller esti,cevap almak zorundaydı oda susmuştu sadece yüzüne bakıp 'ayrılığı' anımsattıSusmuLardı Gözleri qözlerindeydi 'qitmek zorundayım' dercesine qitme diyemiyordu ilk kez böyle kelime sıkıntısı çekiyordu çıkmıyordu o sözcük dudaklarının arasındanSusmuşlardı,konuşulmalıydı,qerekl iydi Ruhunu karanLık bi perde sardı o an qözlerini kapattı qeçmişteki anılarıo qelmişti aklına bu terkedilişe nasl katlanacağını sordu kendi kendine ilşkileri bitmişti çoktanGözlerini sadece bi boşluğa açtı bi an hayal sandı dirildiğinde onun qitmesinin qerçek olduğunu farkettiAnlamıştı ne kadar konuşsalarda boştu sadece susmuşlardı bu ilşkide açılan yaraların tedavisi veya ilacı yoktu asla birbirlerine uyqun değillerdiTek ortak noktaLarı sevmedikleri bi hayatn içinde yaşamaktı ve yaşamanın zorunlu olmasıydıNeler söylerse söyleseydi; asla istediğini yapamıcaktı melek ve yaşamaya zorunlu olduğu hayata qidicektiO ise onsuz bi hayata döncektiYine belki bir qün diye düşündü,Orda düşlediği düşleri yerden toplayıp hapisanese qeri döndü! Evi şehri sokakları sadece acıdan bir parmaklıktı onun için!!!

Muhammet Korucu