Kalbim Sevgi Körü...

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

Kapkalın duvarların,
Tut ki Berlin Duvarı’nın arkasında
Saklanmak istiyorum, kimse beni görmesin diye

Yok yok, acılarımın izi
Hiç kimseye bulaşmasın diye

Sevdiğim Kafdağı’nın ardında,
Ben burada cümbür cemaat yaşıyorum

Üzgünüm

Yolunun üstündeki dikenim, biliyorum

Ama bir düşün, bir tanem:
“Gül”ün aslı ne? Diken değil mi?
Sevda, hele karasevda;
“Diken tarlasında dolaşmak”tan başka nedir?
Sözlerin dilimdeki zehir

Kör bir zamanın eline düştüysen,
Aranmadıysan,
Ya da arandım diye aradığımda,
Senden bir işaret, bir iz bulamadıysam,
Söyle bana
“Suçlu olan yalnız ben miyim?”
Hem sen, hem ben; sebepsiz vurgun yedik

Zalim avcı, kaderimizin tuzağına düşürdü bizi

Zaman değirmeninin dişlerine yem etti ikimizi…
Yapayalnız yaşamışsın bir ara,
Hem de soluksuz uzun bir zaman diliminde

Sanki ben farklı mıydım?
Ben de yalnızdım,
Ve uçsuz bucaksız, karanlık bir tüneldeydim

Ama inan yalnızlık kuyusuna düştüğünde
Haberim olsaydı,
İki elim kanda olsa da,
Mutlaka sana gelirdim

Yüreğinin kederini, yüreğimle eritirdim

Tek zeytin tanemin yarısını
Seninle bölüşürdüm

Amansız dağlar bile bana vız gelirdi

Dağları aşmak, Ferhat’ın işi değil mi?
Dünyam zindan kesildi

Karanlıktayım şimdi ben

Zindan, benim ömrümün öteki adı

Dediğin gibi, kendi kozası içinde geçen
Yalnız bir hayata razı oldum ben

Şikayet etmedim

Sızlanmadım

Her şeyi kader belleyip, sineme çektim

Yaşamak diyorsan, bil ki yaşamadım…
Şimdi okyanusun tam ortasındayım

Üstelik yüzme de bilmiyorum

Bunu sen de biliyorsun

Bu sal, bu yorgun sal;
Uzun zaman beni çekmez

Ya da sensizliğe dayanıp da
Ayakta kalamam ben

Buna nefesim yetmez

Gücüm kafi gelmez

Işığım yok

Pencereme güneş bile konmuyor

Karanlık gecede dolunay da görünmüyor

Tutunacak dalım da yok

Yüreğim kanıyor;
Çaresizim

Omuzlarımda, ah benim şu omuzlarımda
Düştüğü yerden kalkmayasıca omuzlarımda
Kahroluş sebebim olan sevdamın ağır yükü

Hiç akıllanacağım da yok benim
Bu kaçıncı seferdir böyle,
Tuzağına düşüyorum kaderimin?
Ya kalbim sevgi körü,
Ya kafam yerinde değilÜyeler Görebilir ]
Katlandıklarına katlanmam,
Gözlerinde gülücükler açmasına yeter mi?
Bana da çektirmekse amacın, buna değer mi?
Sensiz, ne yaparım ben?

Oyhan Hasan BILDIRKİ

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kalbim Sevgi Körü... Kapkalın duvarların, Tut ki Berlin Duvarı’nın arkasında Saklanmak istiyorum, kimse beni görmesin diye Yok yok, acılarımın izi Hiç kimseye bulaşmasın diye Sevdiğim Kafdağı’nın ardında, Ben burada cümbür cemaat yaşıyorum Üzgünüm Yolunun üstündeki dikenim, biliyorum Ama bir düşün, bir tanem: “Gül”ün aslı ne? Diken değil mi? Sevda, hele karasevda; “Diken tarlasında dolaşmak”tan başka nedir? Sözlerin dilimdeki zehir Kör bir zamanın eline düştüysen, Aranmadıysan, Ya da arandım diye aradığımda, Senden bir işaret, bir iz bulamadıysam, Söyle bana “Suçlu olan yalnız ben miyim?” Hem sen, hem ben; sebepsiz vurgun yedik Zalim avcı, kaderimizin tuzağına düşürdü bizi Zaman değirmeninin dişlerine yem etti ikimizi… Yapayalnız yaşamışsın bir ara, Hem de soluksuz uzun bir zaman diliminde Sanki ben farklı mıydım? Ben de yalnızdım, Ve uçsuz bucaksız, karanlık bir tüneldeydim Ama inan yalnızlık kuyusuna düştüğünde Haberim olsaydı, İki elim kanda olsa da, Mutlaka sana gelirdim Yüreğinin kederini, yüreğimle eritirdim Tek zeytin tanemin yarısını Seninle bölüşürdüm Amansız dağlar bile bana vız gelirdi Dağları aşmak, Ferhat’ın işi değil mi? Dünyam zindan kesildi Karanlıktayım şimdi ben Zindan, benim ömrümün öteki adı Dediğin gibi, kendi kozası içinde geçen Yalnız bir hayata razı oldum ben Şikayet etmedim Sızlanmadım Her şeyi kader belleyip, sineme çektim Yaşamak diyorsan, bil ki yaşamadım… Şimdi okyanusun tam ortasındayım Üstelik yüzme de bilmiyorum Bunu sen de biliyorsun Bu sal, bu yorgun sal; Uzun zaman beni çekmez Ya da sensizliğe dayanıp da Ayakta kalamam ben Buna nefesim yetmez Gücüm kafi gelmez Işığım yok Pencereme güneş bile konmuyor Karanlık gecede dolunay da görünmüyor Tutunacak dalım da yok Yüreğim kanıyor; Çaresizim Omuzlarımda, ah benim şu omuzlarımda Düştüğü yerden kalkmayasıca omuzlarımda Kahroluş sebebim olan sevdamın ağır yükü Hiç akıllanacağım da yok benim Bu kaçıncı seferdir böyle, Tuzağına düşüyorum kaderimin? Ya kalbim sevgi körü, Ya kafam yerinde değilÜyeler Görebilir ] Katlandıklarına katlanmam, Gözlerinde gülücükler açmasına yeter mi? Bana da çektirmekse amacın, buna değer mi? Sensiz, ne yaparım ben? Oyhan Hasan BILDIRKİ