Gittin!ama bir şeyi unuttun..

Sessiz Çığlığıma" ses vereceğin "o" günü bekle



Bakışlarım öyle boş ki, artık hissetmiyorum hiçbir şeyi

Sanki tüm duygularım, gözlerimdeki tüm ışık yok olmuş ve bir daha hiç
çıkarılamayacak kadar derinlere gömülmüş gibi Nerede hata yaptım bilmiyorum
Zaten kurumuş olan hangi dala nasıl da bastım?

Daha önce beni mutlu ettiğini düşündüğüm her şey yok oldu sanki Neydiler ya da
kimdiler bilmiyorum ama artık yoklar

Ümitlenme her telefon çalışında
Koşma kapılara her adım sesinde
Senin sandığın yıldız artık yok yerinde
Kabul et kalbim, kabul et kalbim
Ah kalbim biz ayrıldık

"Aşk" Tarifini bile yapamazken öyle olabildiğimizi ya da olabileceğimizi
iddia ediyoruz, ne garip değil mi? Kocaman bir soru işaretinden ibaret olan
hayatımızı bu ne idüğü belirsiz şeyin ardından koşmakla geçiriyoruz hep
Yakalayınca ne oluyor peki? Bir anlık bir huzura kavuşuyoruz ve yine bir anda o
huzuru kaybediyoruz

Kovalamaca; o basit ve bizi hayatın ne kadar kötü yanı olursa olsun yinede
yaşamaya değer olduğunu düşündüren yakalamaca oyunu en baştan ve yine yeniden
başlıyor

İçimde bir şeyler kopuyor, paramparça oluyorum Aynı parçalar yeniden kopup bir
daha parçalanıyor, sonu yokmuş gibi, garip bir yap-boz oyunu bu

Gitti giden dönmeyecek,
Kabul et kalbim
Asla seni sevmeyecek,
Hayat ne zalim

Bağırmak istiyorum, haykırmak istiyorum ama kelimeler boğazıma düğümleniyor ve
susuyorum Susup sabrediyorum ve üstelik korkum daha da büyüyor Aslında
ummadığım bir yerde, ummadığım bir anda patlamaktan korkuyorum Düşünüyorum
da; sayılarını hatırlamadığım kadar çok olan "keşke"lerime bir yenisini daha
eklemekten ve geri dönüşü olmayan bir yola girmekten korkuyorum aslında

O yanmadı senin kadar
Feryat etsen neye yarar
Ya sen dur sonsuza kadar ya kabul et
Kabul et kalbim, kabul et kalbim
Ah kalbim biz ayrıldık

Diğer yandan da; hayat kısa, bağır çağır, boşalt içini diyorum kendi kendime
Sonra da bu kısacık hayatı daha da çekilmez hale getirebileceğimi düşünüyorum
Çelişkiye düşüp yine susuyorum Kendi içime haykırmaya devam ediyorum kimsenin
duymadığından emin bir halde

Gözyaşlarımı içime akıtıyorum ve biliyorum ki kimse görmüyor, göremiyor Ve
"Sessiz Çığlığıma" ses vereceğin "o" günü bekliyorum