sen!!!kendin ol!

Kendini ikiye böldün Duvarlar ördün Bir yarını duvarlar ardına hapsettin Bir yarını bir maskenin ardına gizleyip, maskeli balolarda maskeli insanlarla kendini avuttun

Kendi yarattığın direnç duvarını yıkıp, kendi parçalarını birleştiremediğin için büyüyemedi sevdaların Yarım kaldı aşkların Tamamına ermedi mutlulukların

Sen yine de kurnazlık ettiğini, kendini bu parçalanmışlıkla koruyup güvende tuttuğunu sandın Küçük hesaplar yapıp kazandığını düşündün ama bilmediğin kadar büyük şeyler kaybettin

Kendi özün hala o duvarların içinde gerçek sevgi için yanıp tutuşuyor

Maskeli süvari dışarıda, maskeli baloda yaşamla olan dansını sahte gülümsemelerle yapıyor Duvarların içinde ki kendi özünün - beni unutma - diyen haykırışları yüreğini burkuyor

Duymak istemiyorsun

Bastırıyorsun iç sesini kalabalık ve gürültüyle

Ama yine de bilmediğin bir sızı oluyor yüreğinde Dinmiyor bir türlü ne yaparsan yap Hangi maskeyi takarsan tak

Korkuların duvarları yıkıp, parçaları birleştirip, özgürleşmene engel oluyor Mutlu olamıyorsun Huzur bulamıyorsun

Kendi özünü yaşamın dansıyla besleyemiyorsun

Yaşamın içine katamıyorsun Aç ve susuz süründürüyorsun Onu görmezden gelip mutlu olmak için mucize insanlar arıyorsun kendi dışında

Mucize orda

Ördüğün duvarlar içinde, kendi özünde

Korkma çıkar onu yaşam balosuna

Maskelerinden kurtul Parçalarını birleştir Gerçek sen ol Dans edecek kimseyi bulamazsın diye endişelenme

Bu tehlikeyi göze al

Senin maskesiz ve gerçek olduğunu gören biri mutlaka maskesini çıkaracaktır

Sahte ve kalabalıkta olmaktansa kendin gibi, gerçek ve yalnız ol Yoksa mucizeleri beklemekle geçer gider yaşamın

Şunu da unutma sakın Kendin olmak, varolmak çok da kolay bir şey değildir Kolay olsaydı bunu herkes yapardı Maskeler bir bir düşerdi Kendin olmanın büyük zorlukları vardır Büyük kayıpları vardır

Önce seni herşeyinle çok sevdiğini sandığın en yakınına - sevgiline, eşine, hayat arkadaşına - karşı zorlu bir süreç başlar

Sevdiğin insanın yanında kendin olamazsan kimin yanında olabilirsin ki? Önce ordan başlarsın Maskeni bırakıp - ben buyum, özüm bu - dersin Sana olan sevgisi gerçekse - özünden sevdiyse - bunu kaldırabilir Büyür ve gelişir sevginiz

Maskeli parçasıyla sevdiyse seni, maskesiz ve gerçek seni kabullenemez Seni sevmesi için ona tıpatıp benzeyen maskeni takmaya zorlar seni Sen takamazsın artık O da çıkarıp atamaz Ve kaçınılmaz sona ulaşırsınız Bu kendin olmak için ödediğin ilk bedeldir

Sonra diğer en yakınlarına sıra gelir Ailenle olduğunda da kendin olmak istersin Kanını, canını taşıdığın insanların yanında kendin olamazsan nerede, kimlerle kendin olabilirsin ki? Kendin gibi olmanın tadına varmışsındır Bunu durduramazsın Bir kez daha o zorlu süreci göze alırsın Onların gerçekliği kadar, ya olduğun gibi kabul edilirsin ya da onları da kaybedersin

Kendin olmanın özgürlüğü, varolmanın dayanılmaz hafifliği sonsuz mutluluğa ve huzura ulaştırmıştır artık seni

Yürüdüğün yol budur artık O yolda yalnızsındır Ama kendinsindir Bu yolda yürümek o kadar güzeldir ki bütün zorlukları göğüslemeye hazırsındır

Yolun en başında daima en yakınların olur ve hepsi seni kendi yollarında yürümen için ısrararla geri döndürmeye çalışır Kendin olma yolunun en zorlu etabıdır bu

Sen direndikçe onlar da direnir

Bu sana güç verir Yolunun doğru olduğunu hissettirir

Kendin olma yolunda yürüdükçe, karşılaştığın bütün dirençleri varolmak için bir fırsata dönüştürme ustası olup çıkarsın zamanla

Kendin olursun