Yalnız Benim Ol, El Yüzüne Bakma Sakın!

**MustafaCilasun** · 10-27-2011

Dinmeyen bir hicran var içimde
Kendi halinde, bazen titreten bir ivmede, sessizce
Korku zerkeden yüreğime, zandan kurtulmak istesem bile
Bırakmıyor gam, feda olduğum firkatin, ülfet bahşeden sezgilerinde

Kıskanırım, neyleyim sessiz kalırım
Üzülmemen adına kaygımı sinemde taç yaparım
Ne kadar feryad etsem de yine de ses çıkatmadan dalarım
Kem gözlerin nazarından arileştirmek için derin bir sancı yaşarım

Sevmek, canana feda olmak demek
Onun kalbi hassasiyetini asla ihmal etmemek
Ruhunun derinliğinde ki sezgiyle nefeslenmeye erişmek
Titreten halinde hülyaların kadrini bilmek, koşulsuz hamdetmek

Cefasında yeşerip, sefasında erimek
Deruniliğinin o lahzasında meşk ederek, nazar etmek
Suskun bırakan halin, sabrı önceleyen kazanın idrakiyle yürümek
Bahşeden Rabbin, halk eden sahibin, hissiyatı asuleştiren vicdanı bilmek

Yakan ateş değil, aşkın firkat sısızı
Gönül hilkati üzre vecde girince, gam nefsin kaygısı
Akıl ve izan ancak kul olabilmek için, ne müthiş yürek acısı
Yar, için har olmak,narında hu olmak için aşkla coşmak sancı ve yakarışı

Her eşik vesiledir, izan için gereklidir
İdraki kapanmış yüreklerin derdi ve gailesi nefsidir
Esir olmak için, keyfiyet yaşamak niçin, hesap edilemeyen nedir
Mağfiret için, ruhu ve kalbi lekeleri tehrar etmek, söyle ne kadar akıl işidir

Yan ateşin payesinde, esin verdikçe
Göğsünde uyut sessizce, umutla büyüt vecdin içinde
Kalbin inşirah için, sahibine teslim olacak bir vakitte,ümitle bekle
Derdi bahşeden kimdir, zafiyet ve iradi olmamak keder değil midir söyle

Hasret, namelerin satırında aşktı
Meşk ise vuslata erişmek için ne kadar ulvi sağanaktı
Gönül kapısı elhak açıktı, yarın firkati dağlayan aşkın sevdasıydı
Edep içinde dirilmek, ülfetiyle yüzleşip naifliğine erişmek, en asil duasıydı

Gücenmek, kırılmak olmaz inanma
Ruhunu hüznün silik duvarlarına terk edipte ağlama
Hicranın insicamıyla, vakarın tevazusuyla, sabrın teskin eden aşkıyla
Kanaat etmek için nafile yere aranma, emek ve niyet iradene sesleniyor anla

İnsan, kul olmak için aklıyla yürür
Hesapsız hiçbir şeyin olmayacağını da yakinen bilir
Acabalar zafiyetlere kapı aralayan eşiktir, nefs hiç uyumayan endir
İlim ve iştişare tavsiye edilen mertebedir, vicdanın saflığı niçin çok önemlidir

Mustafa CİLASUN

10-27-2011	#1
MustafaCilasun	Yalnız Benim Ol, El Yüzüne Bakma Sakın! Dinmeyen bir hicran var içimde Kendi halinde, bazen titreten bir ivmede, sessizce Korku zerkeden yüreğime, zandan kurtulmak istesem bile Bırakmıyor gam, feda olduğum firkatin, ülfet bahşeden sezgilerinde Kıskanırım, neyleyim sessiz kalırım Üzülmemen adına kaygımı sinemde taç yaparım Ne kadar feryad etsem de yine de ses çıkatmadan dalarım Kem gözlerin nazarından arileştirmek için derin bir sancı yaşarım Sevmek, canana feda olmak demek Onun kalbi hassasiyetini asla ihmal etmemek Ruhunun derinliğinde ki sezgiyle nefeslenmeye erişmek Titreten halinde hülyaların kadrini bilmek, koşulsuz hamdetmek Cefasında yeşerip, sefasında erimek Deruniliğinin o lahzasında meşk ederek, nazar etmek Suskun bırakan halin, sabrı önceleyen kazanın idrakiyle yürümek Bahşeden Rabbin, halk eden sahibin, hissiyatı asuleştiren vicdanı bilmek Yakan ateş değil, aşkın firkat sısızı Gönül hilkati üzre vecde girince, gam nefsin kaygısı Akıl ve izan ancak kul olabilmek için, ne müthiş yürek acısı Yar, için har olmak,narında hu olmak için aşkla coşmak sancı ve yakarışı Her eşik vesiledir, izan için gereklidir İdraki kapanmış yüreklerin derdi ve gailesi nefsidir Esir olmak için, keyfiyet yaşamak niçin, hesap edilemeyen nedir Mağfiret için, ruhu ve kalbi lekeleri tehrar etmek, söyle ne kadar akıl işidir Yan ateşin payesinde, esin verdikçe Göğsünde uyut sessizce, umutla büyüt vecdin içinde Kalbin inşirah için, sahibine teslim olacak bir vakitte,ümitle bekle Derdi bahşeden kimdir, zafiyet ve iradi olmamak keder değil midir söyle Hasret, namelerin satırında aşktı Meşk ise vuslata erişmek için ne kadar ulvi sağanaktı Gönül kapısı elhak açıktı, yarın firkati dağlayan aşkın sevdasıydı Edep içinde dirilmek, ülfetiyle yüzleşip naifliğine erişmek, en asil duasıydı Gücenmek, kırılmak olmaz inanma Ruhunu hüznün silik duvarlarına terk edipte ağlama Hicranın insicamıyla, vakarın tevazusuyla, sabrın teskin eden aşkıyla Kanaat etmek için nafile yere aranma, emek ve niyet iradene sesleniyor anla İnsan, kul olmak için aklıyla yürür Hesapsız hiçbir şeyin olmayacağını da yakinen bilir Acabalar zafiyetlere kapı aralayan eşiktir, nefs hiç uyumayan endir İlim ve iştişare tavsiye edilen mertebedir, vicdanın saflığı niçin çok önemlidir Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!