Eskimeyen Izler Yadıyla ve Hicranıyla!

**MustafaCilasun** · 10-19-2011

Hayli zamandır
Niyetleniyordum yazmaya ve anlatmaya
Sinemde depreşen sancıların figanıyla,küllenmeyen harıyla
Ruhumu firkate salan ah u zarın nidasıyla, gözyaşları yakamı bırakmaz nasılsa

Endişem vardı
Nihayetinde yıllar içimde biten zamandı
Feryadım duyulmayacak mıydı, yoksa geri dönecek mektup hicrandı
Kanayan bir yara olunca, müddet-i nefes hüzün yaşatan acı zerkeden bir ahı vardı

Önce düşündüm
Geçmişin izlerine sessizce nazar ettim
Naif ve sukunetli kalbini hiç üzmemiştim, lakin yine de naçar olan bendim
Dil susunca, gözler boşluğa bakınca, gönülde burukluk başlayınca evet, çekildim

Nasıl söylerdim
Asabiyet içinde nefeslenen canı görmez miydim
Sen asla vazgeçemezdin, en kutsallarım derdin,ister istemez sukut ettim
Nedenlerine inmeni çok bekledim,şecaat ve korkuyla bedelleşmeni niye bekledim

Bıraktığın gibiyim
Halini cezbeden nazarın resminde avareyim
Tefekkür ettikçe mecnuna hep hak veririm, davasından geçmez imrenirim
Lakin bahtım için sabırla irkilirim, çünki iraden senin, tercihin olmuştur kaderin

Sokaklar suskun
Yapraklar ferini terk ediyor, kalbime sesleniyor
Ruhum hala direniyor, nefesim bazen kesilse de bir umut içinde bekliyor
Her ne hikmetse firkatin nidası işitilmiyor,sessizliğin çaresiz boynumu büküyor

Olsun, sen üzülme
Nefesin keder içinde bizar olmasın, sürur seninle
Dilerim ki kalbi kanaatin şevkine düçar olmuştur, umutların kanatlanmıştır
Yeter ki burukluk yaşama kalbinde, hasretin sancısı bulunmasın o ülfetli sinende

En son nameni okudum
Sessizce ve hicranla kokladım yine ümit içinde
Var ettiğin sevgi hala içimde,dinmeyen hicran sanki bahtımın nağmesinde
Hangi kitabı okusam, sayfalarında kaybolup diyarların insicamını yaşasam bile

Neyleyim ki hal böyle
Yıllara sari yalnızlığım ruhumun mevkiinde
Gözlerin her zaman kapansa yine, kalbim ağlıyor sen hiç bilmesende
Yazıyor kalem, yazdıranın hükmünde, ruhum ve gönlüm sanki hala bal seninle

Olsun kederlenme
Nasılsa duymayacaksın hissiyatımı yine
Hazan ne kadar güzel resmediyor ruhumdan ilzam olan ukteler sinemde
Sessiz kalmak, kanaat içinde yanmak, sabırla boyanıp hüzünle yaşamak azmiyle

Mustafa CİLASUN

10-19-2011	#1
MustafaCilasun	Eskimeyen Izler Yadıyla ve Hicranıyla! Hayli zamandır Niyetleniyordum yazmaya ve anlatmaya Sinemde depreşen sancıların figanıyla,küllenmeyen harıyla Ruhumu firkate salan ah u zarın nidasıyla, gözyaşları yakamı bırakmaz nasılsa Endişem vardı Nihayetinde yıllar içimde biten zamandı Feryadım duyulmayacak mıydı, yoksa geri dönecek mektup hicrandı Kanayan bir yara olunca, müddet-i nefes hüzün yaşatan acı zerkeden bir ahı vardı Önce düşündüm Geçmişin izlerine sessizce nazar ettim Naif ve sukunetli kalbini hiç üzmemiştim, lakin yine de naçar olan bendim Dil susunca, gözler boşluğa bakınca, gönülde burukluk başlayınca evet, çekildim Nasıl söylerdim Asabiyet içinde nefeslenen canı görmez miydim Sen asla vazgeçemezdin, en kutsallarım derdin,ister istemez sukut ettim Nedenlerine inmeni çok bekledim,şecaat ve korkuyla bedelleşmeni niye bekledim Bıraktığın gibiyim Halini cezbeden nazarın resminde avareyim Tefekkür ettikçe mecnuna hep hak veririm, davasından geçmez imrenirim Lakin bahtım için sabırla irkilirim, çünki iraden senin, tercihin olmuştur kaderin Sokaklar suskun Yapraklar ferini terk ediyor, kalbime sesleniyor Ruhum hala direniyor, nefesim bazen kesilse de bir umut içinde bekliyor Her ne hikmetse firkatin nidası işitilmiyor,sessizliğin çaresiz boynumu büküyor Olsun, sen üzülme Nefesin keder içinde bizar olmasın, sürur seninle Dilerim ki kalbi kanaatin şevkine düçar olmuştur, umutların kanatlanmıştır Yeter ki burukluk yaşama kalbinde, hasretin sancısı bulunmasın o ülfetli sinende En son nameni okudum Sessizce ve hicranla kokladım yine ümit içinde Var ettiğin sevgi hala içimde,dinmeyen hicran sanki bahtımın nağmesinde Hangi kitabı okusam, sayfalarında kaybolup diyarların insicamını yaşasam bile Neyleyim ki hal böyle Yıllara sari yalnızlığım ruhumun mevkiinde Gözlerin her zaman kapansa yine, kalbim ağlıyor sen hiç bilmesende Yazıyor kalem, yazdıranın hükmünde, ruhum ve gönlüm sanki hala bal seninle Olsun kederlenme Nasılsa duymayacaksın hissiyatımı yine Hazan ne kadar güzel resmediyor ruhumdan ilzam olan ukteler sinemde Sessiz kalmak, kanaat içinde yanmak, sabırla boyanıp hüzünle yaşamak azmiyle Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!