Sancak - Bu Kaçıncı Yağmur

Peşimde götürdüklerime katlansın her şehir
Yüzümde biraz gülümseme unuttukça herşeyi
Bulutla terkedip umut verirken her nehir,
görünce korkutur hayat şelalesinde gerçeği
Düşersem korkarım bir el tutarsa elimden
Kurtarıp ta sonra iterse yeniden
Çare yokluğunda tutup ta kalktığımda,
düştüğünü hayal edip görmedim hiç peşimden
Yok olduğum bu yer bir kin diyarı
Bugün de ölmedim ve gülüyorum desem de yarın,

içimi çekiyorum
Üzülüp geçiyorum kendime bakıyorum yine çabucak biten güne
Yok olduğum gün her günden güzelse giderim
Bu kez avutmak için değil çok içten güleriz
-Üzülüp geçiyorum kendime bakıyorum yine çabucak biten güne

Nakarat

Bu kaçıncı yağmur yine yüzüme vuran?
Kaçıncı savaş yine yenildiğim?
Üzülsem akmaz inadına ağlamam yanarım yeni baştan