Van Arkel-De Boer İşlemi

Van Arkel-de Boer işlemi (Kristal bar işlemi veya İyodür işlemi olarak da bilinir), Anton Eduard van Arkel ve Jan Hendrik de Boer tarafından 1925 yılında geliştirilmiş metal üretim yöntemi

Bu işlem saf biçimlendirilebilir metalik zirkonyumun ticarî üretiminin ilk endüstriyel işlemdir Bu işlem az miktarda ultra-saf titanyum ve zirkonyumun üretimi için kullanılır İlk aşamada metal iyodürlerin oluşumu ve sonraki aşamada saf metal ürünü ayrıştırmayla sağlar Bu işlem zamanla Kroll işlemi tarafından yerini alındı

Saf olmayan titanyum, zirkonyum, hafniyum, vanadyum, toryum ve protaktinyum, 50-250 ° C'de iyot ile taşırma kabında ısıtılır Titanyum veya zirkonyumun iyodürü (TiI4 veya ZrI4) oluşur ve buharlaşır (saf olmayan maddeleri katı olarak bırakılır) Atmosferik basınç altında TiI4, 150 ° C'de erir ve 377 ° C'de kaynar Öte yandan ZrI4 ise 499 ° C'de erir ve 600 ° C'de kaynar Basınçta düşürüldükçe kaynama noktaları da düşer

Gazlı metal tetraiyodürü, akkor hale gelmiş tungsten filamenti (1400 ° C)'nin üzerinde ayrıştırılır Metalin miktarı fazla oldukça filamentin daha iyice yürütülmesi gerekir O yüzden filamentin sıcaklığını tutmak için daha büyük bir elektrik akımın sağlanması gerekir



Sovyet döneminde Sverdlovsk Oblastı'na bağlı Verhnyaya Pişma şehrinde bulunan Uralredmet (Уралредмет) fabrikasında Van Arkel-de Boer işlemi ‎ile üretilmiş olan titanyumun kristal çubuğu



Zirkonyumun kristal çubuğu



Hafniyumun kristal çubuğu