Starcraft İi: Wings Of Liberty Detaylı İnceleme

Herhalde çok az oyun StarCraft II: Wings of Liberty (SC2) gibi uzun zamandır heyecanla beklenmiştir Ne de olsa 11 yıldan bahsediyoruz Az buz bir süre değil ve bu zaman zarfı içinde popülerliğini asla yitirmemiş ve hatta gün geçtikçe katlamış efsanevi bir strateji oyunu SC Bunca zaman strateji türünde en yakın rakibi Command & Conquer birçok ardılını çıkarmışken tek başına ayakta durdu SC evreni Grafikleri eskidi bahanelerinden yıpranmadan, oyuncular tarafından oynandı durdu Öte yandan da ikincisini beklemeye başladık Uzun bir bekleme oldu; çünkü finans gücü çok kuvvetli ve güçlü bir isim olan Blizzard, oyunu tamamen hazır olduğunu düşünene kadar piyasaya sunmayacak gibiydi

Bu konuda da haklıydı; çünkü Blizzard’ın piyasaya sunduğu en son oyun 2004’te çıkan World of Warcraft idi (WoW’un ek paketlerini tamamen bu ligin dışında tutuyorum; çünkü bunlar grafik açısından ilk oyuna ayak uydururken tek gördüğümüz farklılık Blizzard’ın müşteri hizmetlerini ve ara yüzü nasıl geliştirdiği oldu) Yani altı yıl sonra Blizzard kendisini ne derece değiştirdiğini, geliştirdiğini çoğumuzun göz nuru SC’ın ikinci oyununda gösterecekti SC2 tecrübesi sadece yeni bir oyun değil, firmanın gücünün göstergesi de olacaktı Şunu hemen belirteyim ki bu bir strateji rehberi olmayacak (Onu sonra, oyunda ustalaştıktan sonra yazmak istiyorum) Oyunun hikayesinin nerelere vardığını da anlatmayacağım Bunun yerine SC2’de ne gibi farklılıklar var ve ne derece başarılı olmuş, ona bakacağız



Korkmayın! Hikaye hakkında bir şey söylemeyeceğim Fakat herkesin de bildiği üzere Jim Raynor’ı yönetiyoruz Oyunun hikayesi ile “campaign” halindeki uyum ciddi şekilde etkileyici Çünkü SC2 artık bir bölüm oynadığınız, ardından belki kısa bir demo izleyip hemen ikinci göreve geçtiğiniz bir oyun olmaktan çıkmış Oyuna resmen çok hafif şekilde RPG tozu serpilmiş Bir bölüm bittikten sonra oturup haberleri izleyebilir, silah arkadaşlarınızla konuşabilir, bulunduğunuz mekana (Bar, geminizin komuta odası, araştırma bölümü) görevlerde kazandığınız başarılarınız sayesinde eklenen eşyaları inceleyebiliyorsunuz; hatta öyle anlar geliyor ki oyun size seçim yapma hakkı sunuyor ve burada aldığınız kararlar hikayeyi derinden olmasa da alt dallarında ufak değişiklikler yaratacak şekilde değiştirebiliyor

Campaign’de oluşturulan bu hava, oyuncunun oyunun hikayesine, dolayısıyla oyuna girip onun bir parçasıymış gibi hissetmesine neden oluyor Jim’in Kerrigan’a olan hisleri, eski ve yeni karakterlerle çok zorlu zamanlarda yeniden karşılaşmak ve hatta bazılarını safınıza katmak gerçekten ilginç Karakterlerin birbirleri hakkında görüşlerini size sunması, bazılarının birbirlerini sevmemeleri, güvenmemeleri ve bunları açıkça söylemeleri soğuk bıçağı her an sırtınızda hissetmenize ve “Acaba biri bana ihanet mi edecek?” diye düşünmenize neden oluyor Her görevden sonra geminin içinde dolaşmaksa gayet zevkli Gerçek zamanlı bir strateji oyununa çok ufak dozda RPG öğelerini çaktırmadan yedirmek çok başarılı olmuş Blizzard, oyuncuyu hikayeye nasıl bağlayacağını iyi çözmüş

Artık bir oyunun olmazsa olmazlarından grafik, ses ve efektler konusunda maddi olanakları neredeyse sınırsız olan koca Blizzard’ın kalitesiz iş çıkaracağı düşünülemezdi SC2 bu konuda da yüzümü kara çıkarmadı Öncelikle grafiklere bakarsak, Blizzard yine her sistemin rahatlıkla kaldırabileceği bir oyun yaparak büyük bir kitleye SC2 zevkini tattırma hedefine ulaşmış görünüyor 9600 GT, 4GB RAM ve dört çekirdekli işlemcim ile ayarları kendiliğinden en yükseğe çekti İlk başta biraz ürktüm ama kalabalık savaş ortamlarında, efektlerin Brezilya Karnavalı’na döndüğü anlarda bile makinemi hiç zorlamadı Bununla beraber daha zayıf sistemlerde de oyunun ayarları biraz kısıldığında oyun zevkinizi yavaşlayarak aksatmadan oynattığını gördüm

Oyunda üniteler ve ara demolardaki karakterler ise halen klasik Blizzard hatlarında Güzel Sanatlar’da okuyan arkadaşların “kahraman çizimi” dediği türden yani; geniş omuzlu, kalın kollu, ayağı yere sağlam basan karakter tasarımı hakim Oyun içi grafikler, klasik bir SC hayranını evinde hissettirecek cinsten hazırlanmış SC üniteleri daha detaylı ve pastel renklerin hakim olduğu bir renk paletine sahip ki görünümü, çevre tasarımını göze hoş görünen bir hale sokmuş Ara demoların birçoğunun oyun içi “render’lanmış” karakterler olduğu gözünüze çarpmıştır (Sinematikler dışındaki videolar) Ben buradan şunu anladım: Blizzard’ın üzerinde çalıştığı yeni MMO’su bu grafiklere yakın olacak Örneğin; Raynor’un gerek yüzü, gerekse kıyafetlerindeki detay ve ayrıntılar o kadar ince dokunmuş ki sanki bu oyun içi görüntü değil de sinematik bir görüntü izliyormuş hissine kapılıyorsunuz İşte bu noktada Blizzard’ın “Bakın, altı yıl sonra grafik anlamında geleceğimiz nokta budur” dediğini duyar gibi oldum Sesler ve efektler ise böyle büyük bir yapıma yakışan cinsten Karakter seslendirmeleri Hollywood filmlerini aratmıyor Müzikleri de gayet eğlenceli ve bara dinlenmeye gittiğinizde çalışan müzik kutusundan istediğinizi seçerek dinleyebiliyorsunuz



Oynanabilirlik, oyunun hem en kritik, hem de SC2’yi rakiplerinden farklı yapan can damarı Oynanabilirliğin içine birçok konu dahil olabilir Öncelikle SC evrenine yeni başlayan biri oyunu kolaylıkla öğrenebilir mi? Kesinlikle öğrenebilir; hatta bu konuda campaign modunun çok başarılı hazırlandığını söylemem gerekli Çünkü oyun hikayesiyle harmanlanarak size o kadar güzel şekilde sunuluyor ki aslında ilk birkaç bölümde sadece piyade üretip temel binaları öğrendiğinizin farkına dahi varmıyorsunuz Bu şekilde toplam 29 bölümden oluşan tek kişilik senaryo, size parça parça oyundaki üniteleri öğretmiş oluyor Bir nevi multiplayer moduna hazırlık denebilir

SC, ne C&C4’teki gibi çok az ünite üretebilmenize (Ne büyük hataydı o!), ne de Red Alert’taki gibi karınca ordusu kadar çok asker üretmenize izin veriyor Üretilebilen asker kısıtlaması 200 ile sınırlı (Tabii ki bir tank dört askerlik yer kaplıyor) Sınır bu şekilde olduğu için orduları yönetmek, -oyunun mutlaka kullanılması gereken kısa yollarıyla- gayet kolay bir hal alıyor Oyunun birincisi nasıldıysa ikincisi de oynanabilirlik konusunda aynı ve sorunsuz akıyor

Üç ırk arasındaki denge de gayet iyi sağlanmış Artık Zerg “rush”larına daha rahat cevap verebilen bir Terran var Protoss ise eskisi kadar hantal değil, aksine oyun bu açıdan hızlanmış gibi fakat rakibinizin size neyle saldıracağını tahmin ederseniz, karşılık vermek için üretebileceğiniz ünite yelpazesi geniş olduğundan oyun hep aynı tekdüzelikte akmıyor Ünite çeşitliliği ve onları geliştirme imkanlarınız oldukça artmış

Campaign moduna gelen yeniliklerden biri, Jim’in topladığı “credit” Bir bölüme başlarken, o bölümden ne kadar “credit” kazabileceğinizi görüyorsunuz Bu parayı Armory’de ünitelerinizi geliştirmekte kullanabiliyorsunuz Marine’lerinizin neden daha fazla canı olmasın? Diğer önemli seçeneklerse Siege Tank’lerın hasarını arttırmak, Bunker kapasitesini yükseltmek En çok kullandığınız üniteleri buradan geliştirebilirsiniz



Paranızı harcayabileceğiniz başka bir mekansa özel asker kiralamak Özel askeri birlikler, normal birliklerden daha dayanıklı ve daha fazla hasar veren askerlere deniyor Bunları Cantine’de, önünde dizüstü bilgisayar bulunan adamdan alıyorsunuz Bir kere özel birlik aldığınız zaman onları belli bir materyal karşılığı istediğiniz an çağırabiliyorsunuz Tekrar çağırdıktan sonra beş dakikalık bir bekleme süreleri var Benim buradaki favori birliklerim, savunmada Bunker’lara koyduğum War Pig ve yine savunmada kullandığım Siege Breaker tankları

Yine her bölümde bilimsel araştırmalarınız için belli bir miktar Zerg ya da Protoss teknolojisi öğrenebiliyorsunuz Fazladan teknoloji öğrenmek için genelde o bölümün bonus gerekliliklerini yerine getirmeniz gerekiyor Bilimsel araştırma puanınızıysa laboratuarda kullanıyorsunuz Buradaki bilgisayarda, puanınız arttıkça erişebileceğiniz Zerg ve Protoss teknolojileri görünüyor İşin güzel yanı, onların teknolojilerini olduğu gibi almıyor, kendi teknolojinizle birleştiriyorsunuz ki Armory’deki ünite gelişiminize buradan elde edeceğiniz yeni silahları ya da özellikleri eklerseniz çok farklı bir orduya sahip olabiliyorsunuz SC2’nin takdir ettiğim en büyük yönü bu oldu; ordunun gelişimini ve değişimini oyuncunun eline vererek savaşta daha özel hissetmenize neden oluyor

Oyunda birçok achievement da mevcut Bunların bir bölümü “Hard” seviyesinde açıldığı için oyuna hemen böyle başlamanız daha iyi olacaktır Zaten oynarken “Lütfen hemen bitmesin!” diyeceğiniz için biraz zorlanarak, yavaş yavaş oynamak iyi bir seçim gibi görünüyor SC2’yi doğrudan Battlenet’e bağlanarak oynuyorsunuz Doğal olarak yaptığınız her şey kayıt altında alınıyor; yenilgileriniz ve galibiyetleriniz gibi WoW’dan alışık olduğumuz cross-realm, Blizzard’ın yeni oyuncağı Real ID ile daha da genişlemiş ve cross-game olmuş Yani diyelim ki siz benim arkadaşımsınız ve WoW oynuyorsunuz, ben de SC2 oynuyorum “N’aber, nasıl gidiyor?” dediğim anda oyunlar arası iletişim kurabiliyoruz Gerçekten çok hoş bir özellik olmuş Örneğin; karşıdaki kişinin o an hangi karakterle WoW oynadığını bile görebiliyorsunuz

Battlenet üzerinden takım kurup kalabalık gruplar halinde multiplayer modunda oynayabiliyorsunuz Takım puanınız, kişisel puanınız ve oynadığınız maçlar kayıt altına alınıyor Sonradan dönüp “Ben ne hata yaptım da yenildim?” derseniz hatalarınızdan ders almak için maçları izleyebiliyorsunuz Oyuncuların achievement puanlarını görmek ve karşılaştırmak ise rekabet havası yaratan bir yenilik Bazen sırf achievement açmak için bitirdiğiniz bölümlere geri dönebiliyorsunuz



StarCraft II: Wings of Liberty, uzun süredir yaşamadığım “oyunlardan zevk alma” hissini tekrar canlandırdı “Birincisinden farkı yok, grafik olarak geliştirilmişi sadece!” eleştirilerine katılmıyorum Yukarıda anlattığım nedenlerden ötürü oyunun basit bir gerçek zamanlı strateji olmaktan çıkıp çoğu mekanizmanın iplerini oyuncunun eline verdiği bir strateji haline döndüğünü beraberce gördük

Blizzard’ın 11 yıldan beri tutan bir strateji oyununu C&C4 gibi temelden değiştirme hatasına düşmesini beklemezdiniz herhalde Dolayısıyla köklerinden ayrılmayan ama RTS türüne çok hafif RPG sosu katarak farklı bir tada bürünmüş SC2 Büyük bir yapım olması ve bu emeği ses, grafik, sinematikler, oynanabilirlik, ara yüz ve müşteri hizmetlerinde en mükemmel seviyede görmemiz ile bence SC2, bu yılın en bomba oyunu sıfatını hakkıyla kazanıyor Kısacası yenisi çıkana kadar en iyisi StarCraft II: Wings of Liberty olacaktır