Çok Bilen Çok Yanılır|Tiyatro Tarihi Ve Skeçler

ÇOK BİLEN ÇOK YANILIR
(Perde açılınca tiyatro Azmi Efendi’ nin hanesinde bir gelin odasının durumunu gösterir Minderin üzerinde köşede sümüklü Ayşe yüzünde duvak oturur Yenge kadın ayakta durur Ortada bir masa üzerinde iki mum yanar Oda oldukça karanlık yerde bir seccade serilmiş)
SÜMÜKLÜ AYŞE
Ayol ! Artık gelmez mi? Hani babam!
YENGE KADIN
Biraz daha? Hatırım için bak şimdi kim gelecek!? Hele azıcık sabır et!
SÜMÜKLÜ AYŞE
(Duvağını açarak)
Ay! İçim sıkıldı!
YENGE KADIN
(Koşup duvağı kaparak)
A kızım! Ayıptır! Kapalı dursun! Bak bütün kızlar kapıya birikmişler Sonra sana gülerler
SÜMÜKLÜ AYŞE
Haniya! Bebeğim nerede? ben eve gitmeyecek miyim!
YENGE KADIN
(kendi kendilerine )
Lâ havle! Hakim efendi de koca memlekette kız bulamadı da! Gitti bunu aldı Sabahtan beri çektiğimi ben bilirim
SÜMÜKLÜ AYŞE
Artık kalkacağım! Otura otura ayaklarım ağrıdı
YENGE KADIN
Sabret benim hanım kızım!Sabret
(gizlice)
Kızım demeğe de adam utanır Kırk beş elli yaşında var Ben daha kırkıma yeni bastım!
SÜMÜKLÜ AYŞE
Ayol! Mumların hepsi birden neye yanıyor? Bir tanesi ışık verir Günah değil mi?
(Kalkıp mumların ziyadesini söndürür)
Babam evde bir tane bile yaktırmaz biz her gece karanlıkta otururuz
YENGE KADIN
(Ayşe’yi tutup yerine oturtmak için yanına giderek)
Cıs!Cıs! Sonra donuna edersin, mumla oynama! Ayıptır Hadi yerine otur bakayım
SÜMÜKLÜ AYŞE
(yerine oturup kahkaha ile gülerek)
Yalancı! Hiç adam mumla oynarsa donuna mı kaçırır Dün akşam da o kadar oynadım hiç kaçırmadım Evvelki gece karanlıkta yattım kaçırmışım!
YENGE KADIN
(Gayr-ı ihtiyari gülerek)
Sakın bu gecede kaçırayım deme!
(Bu aralık hariçte bir gürültü olur)
YENGE KADIN
Sus!Sus! Otur orada hiç kımıldama ha!
SÜMÜKLÜ AYŞE
(Yenge Kadın’a koşarak)
Ay!Ummacı mı geliyor?Ben korkarım!
YENGE KADIN
(Berikini yerine oturtarak)
Değil! değil! Yarabbi sen bilirsin! Otur şurada
(Bu aralık kapı açılır Azmi Efendi düzgün bir kıyafetle içeri girer)
SÜMÜKLÜ AYŞE
(Azmi Efendi’ yi görünce oturduğu yerde bağırarak)
Anne!Anne!Annemi İsterim
YENGE KADIN
Sus!Ayıptır ayıp!
(Azim Efendi Sümüklü Ayşe’nin yanına doğru gider Yenge Kadın Efendi’yi tutup çeker)
YENGE KADIN
(Azmi Efendi’ ye)
Namazı unutmayınız!
AZMİ EFENDİ
Hayır! Hiç namazı unutur muyum! Fakat tazeciğimin bir kere yüzünü göreyim!
SÜMÜKLÜ AYŞE
(Bağırarak)
Anne!Şimdi bağırırım ha! Bu herif kim!
AZMİ EFENDİ
(Yenge Hanıma dönerek)
Bu ne ?! Acep nazar mı değdi?
YENGE KADIN
(Gülerek)
Yok efendim! Kim bilir? Birden bire sizi görünce korktu besbelli
AZMİ EFENDİ
(Ayşe’nin yanına minder üzerine oturarak)
Elmasım!Yavrum!Canım! Ne oldu sana bakayım?
SÜMÜKLÜ AYŞE
Anne! Baba! hadi git yanımdan!
AZMİ EFENDİ
(Yengeye)
Ne idi hanımın ismi?
YENGE KADIN
Kendine sorun! Adet öyledir!
AZMİ EFENDİ
Ha gerçek!
(Ayşe’ ye)
Elmasım!İsminiz!
(Sümüklü Ayşe Sükut eder)
AZMİ EFENDİ
Adımız nedir? Elmasım!
AYŞE
Sümüklü Ayşe ! Hiç işitmedin mi?
AZMİ EFENDİ
Estağrufullah! Sizden başkası halt etmiş!
(Gelin hanımın duvağına el atarak)
Ayşeciğim! Aç da bir kere gül yüzünü göreyim
SÜMÜKLÜ AYŞE
Anne! Hadi git ordan! Babacığım! baba!
AZMİ EFENDİ
(Yenge hanıma dönerek)
Vah ! vah! Nazır değmiş Dur okuyum bari!
(Azmi Efendi kendi kendine birşeyler okuyup gelin hanımın yüzüne üfledikten sonra)
hadi elmasım! Aç şunun duvağını!
SÜMÜKLÜ AYŞE
Hayır!Açmayacağım işte!
AZMİ EFENDİ
(Yenge Kadın’ a)
Yenge hanım! Gelin de siz açın bari
YENGE KADIN
(Duvağını açmak isteyerek)
Dur benim kızım! Bak hakim efendi sana cici bebekler getirmiş
SÜMÜKLÜ AYŞE
(Sıkı sıkı duvağını tutup )
Açtırmayacağım işte! Haniya bebekler?
YENGE KADIN
Sen yüzünü aç da! Efendinin koynunda imiş bebekler
AZMİ EFENDİ
(kendi kendine)
Acayip!Ne olmuş buna! Bu mahkemede nasıl makul söylüyordu
Bugünkü hali çocukça şeyler!
SÜMÜKLÜ AYŞE
Göreyim! Bebeği göreyim! açarım!
YENGE KADIN
(Azmi Efendi’ ye bakarak)
Aldanmıyor! Azıcık gösterin bari!
AZMİ EFENDİ
Neyi?
YENGE KADIN
Koynunuzdakini! Hanıma bebek getirmediniz mi?
AZMİ EFENDİ
Buna ne olmuş? buna bir şey olmuş Nazar mı değmiş?
YENGE KADIN
(Gülerek) Bazı vakit tutturur Çocuk değil mi?
AZMİ EFENDİ
Aç Allah’ı seversen!Şunun yüzünü aç!
YENGE KADIN
(Zorla Ayşe’ nin duvağını açarak)
Buyurun!Amma çok bakmayın nazar değmesin!
(Sümüklü Ayşe Azmi Efendiye dilini çıkarır)
AZMİ EFENDİ
(Gözlerini silerek baktıktan sonra)
Bu ne? Bu ne? Aman bu ne ?
(Yenge Kadına dönerek)
Aman! Allah aşkına bu ne?
YENGE KADIN
(Gülerek)
İşte böyle
SÜMÜKLÜ AYŞE
Hani bebek!Bebek isterim!
AZMİ EFENDİ
(Ayağa kalkarak)
Aman bu ne? Bu o degil Bu başkası Bu görmediğim bir şey Vallahi bu o değil
SÜMÜKLÜ AYŞE
Beni aldattınız öyle mi?Sanki benim evde bebeğim yok mu?
YENGE KADIN
Yemin etmeyin beyefendi!İşte bu odur Hasan Ağa’ nın kızı Ayşe Hanım işte budur
AZMİ EFENDİ
Hayır!bu bana mahkemeye gelen değil Vallahi değil
YENGE KADIN
Artık orasını bilmem!
AZMİ EFENDİ
Eyvah! Şimdi anladım!
(Elini alnına koyup ayakta ve me’yus bir halde düşünür)
SÜMÜKLÜ AYŞE
(Ayağa kalkarak)
Bebek vermiyorsanız ben de babama giderim
YENGE KADIN
Aslı da öyle olacak Hadi kızım git!
(Sümüklü Ayşe gider)
AZMİ EFENDİ
(Yenge kadına bakarak)
Anladım! Eyvah ettiğimi buldum Gafil avlandımÇok bilirken çok yanıldım Kazdığım kuyuya düştüm A keşke etmeyeydim ah hangi derdime yanayım Ah!Nikahı da çok kıydırdımVarım gidecek!Aman!İstemem!Bu sümükllüyü gönderin babasının evineAh!Edib’e yaptığımın aksi başıma geldi Mutlak o yaptıAman durmayacağım!aman aklımı bozacağım!
(Üzgün bir halde çıkar)
YENGE KADIN
(Yalnız kendi kendine)
Canım ben de düşünüyordum Hakim efendi kahveci Hasan’ ın kızını alsın Olacak şey değilEvet kız yüzüne bakılacak bir şey olsa hani ayıp değilLakin sümüklü AyşeAdı üstündeMutlak bunda bir şey var diyorumİşte çıktıAnlaşılan zavallı adama bir başkasını bu diyerek göstermişleraldatmışlarbı çare adamcağız eski haremini alıp alacağına bıraktığına mı yansınbuna on bin kuruş nikah kıydırmış Şimdi onu verecek ona mı yansınEy!Rabbının her işinde bir hikmet var Elbet sebebsiz değil varsa, amma aslı olmalı demin kendi de Edip medib diye bir şey çıtlattıAh işte kendini de böyle altatırlarEtme bulma dünyası bu!?Elbet fenalık edenlere fenalık ederlerKaz kuyuyu boyunca Ne ise ben de kalkayım geç olmadan evime gideyim!
(Yenge kadın gider Perde iner)