İç Mimarlık-19. Yüzyılda

İç Mimarlık-19 Yüzyılda

19 yüzyıl ortalarında Avrupa'da sanayileşmenin yaygınlaşması yaşam biçimlerini de etkiledi Mobilya, duvar kâğıdı ve halı gibi birçok ev eşyasının makinelerle, düşük maliyetle üretilmesi bunların daha geniş bir alıcı çevresine ulaşmasını sağladı Eşyalar ucuza alınabildiği için, evler doldurulmuş hayvandan vantilatöre, resimden cam eşyaya kadar birçok süs ya da kullanım eşyasıyla tıka basa dolmaya başladı
19 yüzyılda iç dekorasyonda değişik akımlar ve yönelimler baş gösterdi Bazı insanlar Gotik üslubu taklit ederken, bazıları da Uzakdoğu'nun sade ve rahatlatıcı üslubundan esinlenerek Japon üslubunu benimsedi Gene bazıları evlerinin her odasını ayrı bir biçimde döşemeye başladı

İngiltere'de evlerin ucuz ve niteliksiz fabrikasyon eşyalarla dolmasına karşı çıkan bazı sanatçılar, tasarımcı William Morris'in önderliğinde Güzel Sanatlar ve El Sanatları Hareketi'ni başlattılar Fabrika ürünlerinin özgünlükten yoksun, çirkin ve değersiz olduğunu söyleyen William Morris bir grup arkadaşıyla birlikte mobilya, duvar kâğıdı ve benzeri eşyaları yaparak en iyi desen ve biçimlerin el emeğiyle elde edilenler olduğunu kanıtlamaya çalıştı Morris, yapıtları ve ileri sürdüğü düşüncelerle kendinden sonraki birçok sanatçıyı da etkiledi Onun düşüncelerini benimseyen ABD'li mimar Frank Lloyd Wright'dır (bak Wright, Frank Lloyd)

1890'larda evlerin niteliksiz ve zevksiz bir sürü gereksiz eşya ile doldurulmasına karşı çı
kan bir başka akım da, Belçikalı mimar ve tasarımcı Henry van de Velde, Victor Horta, Avusturyalı mimar Otto Wagner ve Joseph Olbrich'le İskoçyalı mimar Charles Rennie Mackintosh öncülüğünde başlatılan Yeni Sanat Akımı'ydı (Art Nouveau) (bak GRAFİK Sanatlar) Buüslubun mimarlık, dekorasyon ve iç mimarlığa yansıyan en belirgin özelliği demir, cam, seramik, tuğla gibi birbirinden değişik gereçlerin serbestçe bir araya getirilmesidir Bu uygulamada sütun, direk, kiriş gibi yapısal öğeler yumuşatılarak hareketli bir görünüm içinde bir çiçek sapına ya da bir asma dalına dönüştü