Stereofoni - Ses İletim Ya Da Kayıt Ve Üretim Tekniği

STEREOFONİ

Ses kaynaklarının uzaysal dağılımını yeniden oluşturmaya olanak veren ses iletim ya da kayıt ve üretim tekniği (Kısaltması STEREO)

Daha 1931'de, ingiliz fizikçi A D Blumlein tek izli bir plak üzerine stereofonik kayıt beratı almıştı; bu tasan bir çeyrek yüzyıl sonra gerçekleştirildi ve çeşitli yöntemlerle sinemaya, ses kaydına ve radyo yayınlarına uygulandı Bununla birlikte, stereofoni ilkesi, ilk kez, sesli sinemada uygulandı 1940'ta Walt Disney, Fantasia'rvn sesini ses kaynaklarının farklı doğrultularına karşılık düşen birçok pist üzerine kaydetti Ses kaynaklarının doğrultusu temel olarak, iki kulağa gelen ses dalgalarının yeğinlik ve faz farklarıyla algılanır; faz farkları örneğin 1 000 Hz'den düşük alçak frekanslarda çok önemlidir Stereofonik sesin alımı birbirinden belirli bir uzaklıkta bulunan en az iki özdeş mikrofonla yapılır Daha büyük bir açıklıkla, stereofonik etki artırılabilir Mikrofonların işaretlerinin iletimi ya da kaydı ve oluşturulması, "sağ yol" ve "sol yol" denen, özdeş iki yol gerektirir Manyetik bant üzerine kayıt ya da optik kayıt iki pist gerektirir Plak üzerinde, aynı iz üzerine her iki yol, +45° ve -45°'lik açılarla kaydedilir; bu da kazıma kaleminin ve okuma iğnesinin yatay ve düşey yer değiştirmelerine denk düşer Her iki işaret telle ya da radyo dalgalarıyla, her iki yolun çoğul-lanmasıyla iletilir İki yolun, örneğin işaret ayırma yoluyla ayrılmasından sonra, her iki işaret, ayn ayrı iki hoparlörü besler Stereofonik ses, iki hoparlör ve dinleyicinin başıyla sınırlı alan içindeki doğrultularda oluşur