Okurken Kendinizi Tutamayacaksınız!!!

Siyah-beyaz bir filmden kalmış, eski bir aşka dalar gözlerim; her gecenin karanlığında saat onikiyi geçtiği zamanlardaSokak başında nöbet tutar uykularım, bir türlü sokulmaz yanımaYüreğimin içinde yalnızlık bekler de beni; uykusuz geçer her gecem,sabahı bekler gözlerim,yağan yağmura eşlik etmesini özlemişcesine çağlar gözlerim

Hücredeki bir mahkumun, gökyüzüne olan sevgisine eşdeğerdir sana olan sevdam benim

Dışarı çıkma korkusu olan bir ressamın, tualine akıttığı dış dünyayı yaşatmasıydı seni gördüğümde yüreğimde kazandığında yerinPencereye olan aşkıydı belki de, dışarıya açılan tek yari olduğu için bedeninin

Hiç bir zaman cesareti eline alamadı ki şu dilim
Ah sevdiğim birkez olsun yenemedim ki yüreğimde mesken tutmuş, kol gezmekte olan korkuları Bir kez olsun inanmışken aşk denen o farklılığa, bir kere olsun katlayıp köşeye koyamadım söyleyemediklerimi sana

Bir çocuğun cesaretine bile sahip olmayı beceremedi yüreğim

Dilim konuşamazSusarSusmak zorundadırSusmalıdırVe belki de susturulmuştur

'Gel' diyemez sana asla'Gel' dese de 'kal'ı getiremez devamında bilirim

Ve sen her gelişinde,yüreğimden bir parça daha kopartıp giderken uzaklara, suskun kalışımın en büyük nedenidir; senin anlamlandıramadığın, benimse bir türlü dile getiremediğim

AnlatmadıklarımAnlatamadıkl arım

Ah sevdiğim,hepsi sapasarar çevremiHaykırmak isterim asıl sebebini susturuluşumun, gözlü yaşlarla bakarken ardından Sonra aklıma gelirUtanırımSusuveririrm daha 'g' bile diyemeden arkandan 'Gitme' demek isterken tek birşey söyleyemez dilim yüreğine Aslolan gizlenir 'ben'liğim tarafındanSen susuşuma anlam verirsin kendince de, sevmediğime inandırırsın kırgın yüreğini Çeker gidersin kapıyı bile kapatmadan, yıkarak herşeyi uzaklaşırsın sessiz sedasız yüreğimin karanlık sularından

Belki bi cesaret gelirim diye, o kapı kapanmaz asla Belki yenerim dışarı çıkma korkumu da koşarım diye sana, açık durur daima

Ama benim korkak yüreğim cesaret edemez, kapı dibine çökerek bakar sessiz sessiz

Ressamın tualine yansıttığı gibi dışarıdaki güzellikleri, kaleme döker ellerim bendeki seni

Her gece yanıbaşımda duran bebeğin gözlerinde seni bulur gözlerim nedensiz Belki sana benzemesidir 'ben'i alan 'ben'liğimden, belki de son zamanlarda her şeyi birbirine benzetmemdendir bilinmez Bilinmez neden hüznü seçer yüreğim

Bir gidişinin daha sonunda 'Canım' da geldi peşinden, ruhsuz bir bedenin tüm sıkıcılığıyla kalakaldı 'ben'liğim Ve son gidişinin ardından gene kazandı içimdeki karanlıkAslolan gerçek yine susturdu yüreğimi Susturuldu yüreğimSustuSusS

Bu sefer dönüşü olmadığını bildiğim halde gebne seslenemedinm ardından Özlemle beklerken gelişini, gelemeden gitmene neden oldu ellerim

Açık olan kapıyı kapattı bvilinçsizce ve intihar etti tüm kelimelerimBir daha konuşmamak üzere 29 harfide katlettim, gelemeyişinin ardına alfabeyi kurban ettim

Bu gece ay kan kırmızısı bu yüzden

Öldürdüğüm kelimelerin, yok ettiğim harflerin ve kanayan yüreğimin geceye kattığı en önemli kanıtı oldu bu kızılvari renk, saat 'geç'e geldiği vakitlerde bende

Ah sevdiğim, aslolan gizli kaldı yüreğimde
Ah sevdiğim ben 'gitme' diyemedim, sen yanlış anladınGittin

Ve bir aşk daha yenik düştü korkulara

Sen gittin, ben bittim

Ay kızıla boyandı, ölen bir aşk da siyah-beyaz filmlerde kaldı

Yüreğim sendeRuhum sende
Bedenim yalnızlığımla kalakaldı

Oysa korkak bir ressamın tuale yansıttığı sevdaya benzerdi, sana olan duygularımOysa hiç tahmin etmediğim kadar 'sen'le doluydu bedenim

Sen gittin derken 'Ben' geldim peşinden Vucudum kaldıVucudum kalakaldı

Sen gittin 'Ben'liğim peşinde ama ruhum gömüldü karanlıklara

Dilimde susturulmuş sevdan, üşüyen ellerimde katlettiğim kelimeler Suskun kapıya çöküp kapandı gözlerim

Ay kızıla boyandı bu gece

29 harfi katletti ellerim, sen ardına bakmadan gittin Ben 'g' bile diyemeden, 'gitme' demeyi umarken