Hani Titrer İçi Bir Çocuğun

**GöKKuŞaĞı** · 12-24-2008

Hani, titrer içi bir çocuğun
Hani, bir kedinin kaptığını görür ya, yerdeki ekmek kırıntısının peşindeki sevdiceğini; daldaki kumru!
Göğsünün ak tüyleri savrulan yârine son bakışı titrer o kuşun senin de gözlerinde
Ve hani
Ve hani; bitmiş bir yıldız, parlasa da bilirsin ya; sönmüştür artık feri, ışıktan gözlerinin!
Bilirsin, uyusan; yorgun ışık dışarda kalacak!

Hani, titrer içi bir çocuğun
Hani, mekâna zamânın yazdığı satırlar gibi görünmeez, ama okunur; hissedilerek!
Hani ellerin üşür, bir avuç bulamadığından kendine; zarfı olmayan mektuplar gibi
Titreer, titrer kelimeler!

Zarf bulsaan, adresi olmaz; yorulursun kaybolduğun sokaklarda
Veya, teneke kumbaralarda terkedilmiş geçmez paralar gibi tıngırdar parmakların; adressiz zarfların içinde donmuş nefessiz cümleler gibi!

Hani, titrer içi bir çocuğun;
Çayırdaki papatyayla sevişirken üstüne sürü salınmış bir turuncu tırtıl gibi!

Hani, titrer içi bir çocuğun;
Bilmez, niye!
Sen, çocuktan hüzn'emersin!

Çocuk, boncuktur; nazârına!
Üzülür Üzülür ve ceplerine sokar ellerini
İşte o an; durur yanağının en tepesinde, düşmekten vazgeçen damla! Işıldar, ıslak gözleri, ve
Bayramdan kalma şekeri sevinçle çıkartıp cebinden, soyar ve koyar dilinin üstüne!

Hani titrer için bir çocuk gibi;

korkarsın, üşürsün,

üzülürsün, ağlarsın ve cebine sokarsın ya ellerini
Ordayım!

Sevgilerim 'senin' cebinde!
Avuçla, ısın, teselli bul, sil bana gözlerinin yaşını
Ve koy dilinin üstüne;
Bayramdan kalmış bir şeker gibi!

zaman insana verilen telafisi asla mümkün olmayan an

milyarlarınız katrilyonlarınız olsa geçmişi geri getiremezsiniz!

"zaman acımasızdır" der bazıları

acımasız olan zaman mıdır?

yoksa zamanı acımasızca harcayan mı?

günler geçiyor güneşler doğuyor ve batıyor

çiçekler açıyor ve soluyor

baharlar geliyor, kışlar geçiyor

bebekler doğuyor ve büyüyor

insanlar ağlıyor ve gülüyor

yani zaman akıyor durmaksızın

ne geçmişi geri getirebiliriz

ne de geleceği avuçlayabiliriz

yegane şansımız şimdidir

hep de böyleydi aslında ama

biz bunu fark etmeden tükettik şimdilerimizi

yarınlara erteledik bütün yapmak istediklerimizi

oysa o yarınlarda şimdi dün oldu

ve biz hala yapmak istediklerimizi yarınlara ısmarlıyoruz

sahi acımasız olan biz miyiz? yoksa zaman mı?

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

12-24-2008	#1
GöKKuŞaĞı	Hani Titrer İçi Bir Çocuğun Hani, titrer içi bir çocuğun Hani, bir kedinin kaptığını görür ya, yerdeki ekmek kırıntısının peşindeki sevdiceğini; daldaki kumru! Göğsünün ak tüyleri savrulan yârine son bakışı titrer o kuşun senin de gözlerinde Ve hani Ve hani; bitmiş bir yıldız, parlasa da bilirsin ya; sönmüştür artık feri, ışıktan gözlerinin! Bilirsin, uyusan; yorgun ışık dışarda kalacak! Hani, titrer içi bir çocuğun Hani, mekâna zamânın yazdığı satırlar gibi görünmeez, ama okunur; hissedilerek! Hani ellerin üşür, bir avuç bulamadığından kendine; zarfı olmayan mektuplar gibi Titreer, titrer kelimeler! Zarf bulsaan, adresi olmaz; yorulursun kaybolduğun sokaklarda Veya, teneke kumbaralarda terkedilmiş geçmez paralar gibi tıngırdar parmakların; adressiz zarfların içinde donmuş nefessiz cümleler gibi! Hani, titrer içi bir çocuğun; Çayırdaki papatyayla sevişirken üstüne sürü salınmış bir turuncu tırtıl gibi! Hani, titrer içi bir çocuğun; Bilmez, niye! Sen, çocuktan hüzn'emersin! Çocuk, boncuktur; nazârına! Üzülür Üzülür ve ceplerine sokar ellerini İşte o an; durur yanağının en tepesinde, düşmekten vazgeçen damla! Işıldar, ıslak gözleri, ve Bayramdan kalma şekeri sevinçle çıkartıp cebinden, soyar ve koyar dilinin üstüne! Hani titrer için bir çocuk gibi; korkarsın, üşürsün, üzülürsün, ağlarsın ve cebine sokarsın ya ellerini Ordayım! Sevgilerim 'senin' cebinde! Avuçla, ısın, teselli bul, sil bana gözlerinin yaşını Ve koy dilinin üstüne; Bayramdan kalmış bir şeker gibi! zaman insana verilen telafisi asla mümkün olmayan an milyarlarınız katrilyonlarınız olsa geçmişi geri getiremezsiniz! "zaman acımasızdır" der bazıları acımasız olan zaman mıdır? yoksa zamanı acımasızca harcayan mı? günler geçiyor güneşler doğuyor ve batıyor çiçekler açıyor ve soluyor baharlar geliyor, kışlar geçiyor bebekler doğuyor ve büyüyor insanlar ağlıyor ve gülüyor yani zaman akıyor durmaksızın ne geçmişi geri getirebiliriz ne de geleceği avuçlayabiliriz yegane şansımız şimdidir hep de böyleydi aslında ama biz bunu fark etmeden tükettik şimdilerimizi yarınlara erteledik bütün yapmak istediklerimizi oysa o yarınlarda şimdi dün oldu ve biz hala yapmak istediklerimizi yarınlara ısmarlıyoruz sahi acımasız olan biz miyiz? yoksa zaman mı? __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı