Kötü Ahlak İnsanı Yer Bitirir

Amentü billahi Ve melaiketihi ve kütübihi ve rusulihi velyevmil ahiri ve bil kaderi hayrihi ve şerrihi minallahi teala, vel ba’sü badel mevt hakkun
Eşhedü enla ilahe İllallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve resuluhu!
bana irkimi sormayin
kah siyahim kah beyazim
bazen kürdüm bazen türküm
benim dinim yeter bana

Yalan, iftira, çamur fırtınasına tutulursan, HİSSİYATINI TERK EDECEKSİN

Önünde demirden set yaparlarsa, dişinle deleceksin Dağları toptan oymak gerekirse iğne ile oyacaksın Unutma! nerede olursan ol; küfrün ve cehlin ta temelini çürüteceksin Bir gün Kuran etrafındaki surların yıkıldığını görürsen; hemen kemiklerini taş, etlerini harç, kanını da su edeceksin Etrafına ilimden, irfandan, faziletten, ahlaktan kaleler dikeceksin Kaleler, fedai ister Nasıl olsa sende içinde fedai olacaksın
KÖtÜ Ahlak İnsani Yer Bİtİrİr
Kötü ahlâk, insanda darlık hasıl eder Vicdan, cehalet, kibir, gurur, bencillik, kıskançlık gibi fenalıklar sebebiyle daralır, büzüşür ve bir hodgâmlık dehlizine dönüşür Mesela; bir insanda çekememezlik ve kıskançlık da diyebileceğimiz “haset” marazı mevcutsa, o kimse, kendisinden başkasının başarısını, zenginliğini, güzelliğini, ilmini, mutluluğunu çekemez; kendisinde olmasını istediği değişik vasıf veya mevhibelerin başkasında bulunması karşısında rahatsızlık duyar Hakk’ın takdirine rıza göstereceğine, kaderî planların kendi heva ve hevesi istikametinde cereyan etmesini ister; hadiseler arzu ettiği gibi gitmeyince de kaderi tenkit eder ve sürekli hezeyan yaşar