Doğmak Bir Kere Ölmekse Binlerce

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

yaşam dediğin ne ki
doğmak bir kere
ölmekse

binlerce

an avucunun içinde yeryüzü
an yıldızlar kadar uzaktan seyredersin kendini
gün gelir bir simit sıcaklığı damağında
gün gelir ne yenir ne yutulur boğazında

geçmişten bu yana
akıl ermez kahpelerin oyunlarına
vurulurda- vurulursun
tenine yabancı kurşunlarla

denizinin mavisini sunarsın
kurak ruhlarını ıslatırlar
yüreğindir can yelekleri
kıyılarında doğar- büyür- çoğalırlar
ama yazgısıdır tarihten bu yana insan olanın
direnerek tüketilmek
ve bir kere doğup binlerce kez ölmek

yine de bitmez denizlerin
boğuşsan da dalgalarında
çekemez derinlerine ölü yosunlar
vurursun mutlaka bir adanın kollarına

seyrederler seni ölüm çukurundaki
simsiyah kanayan gözleriyle
binlerce parçaya bölünsen de
gülüşlerini söndüremez sağanakları
özlem dolu gözlerinde bulamazlar
düşmanca bir bakış
sorumsuzca sıralanan sözlerinde
susarsın

susarsın yiğitçe

bilirsin
daha çok yürünecek bu vahşet yolunda
kiminin dil ucundan
kiminin iki dudak arasından batacaktır
özsüz sözlerinin zehirli dikenleri
ama alışıksındır
artık kan tutmaz seni

yaşam dediğin ne ki
doğmak bir kere
ölmekse

binlerce

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Doğmak Bir Kere Ölmekse Binlerce yaşam dediğin ne ki doğmak bir kere ölmeksebinlerce an avucunun içinde yeryüzü an yıldızlar kadar uzaktan seyredersin kendini gün gelir bir simit sıcaklığı damağında gün gelir ne yenir ne yutulur boğazında geçmişten bu yana akıl ermez kahpelerin oyunlarına vurulurda- vurulursun tenine yabancı kurşunlarla denizinin mavisini sunarsın kurak ruhlarını ıslatırlar yüreğindir can yelekleri kıyılarında doğar- büyür- çoğalırlar ama yazgısıdır tarihten bu yana insan olanın direnerek tüketilmek ve bir kere doğup binlerce kez ölmek yine de bitmez denizlerin boğuşsan da dalgalarında çekemez derinlerine ölü yosunlar vurursun mutlaka bir adanın kollarına seyrederler seni ölüm çukurundaki simsiyah kanayan gözleriyle binlerce parçaya bölünsen de gülüşlerini söndüremez sağanakları özlem dolu gözlerinde bulamazlar düşmanca bir bakış sorumsuzca sıralanan sözlerinde susarsınsusarsın yiğitçe bilirsin daha çok yürünecek bu vahşet yolunda kiminin dil ucundan kiminin iki dudak arasından batacaktır özsüz sözlerinin zehirli dikenleri ama alışıksındır artık kan tutmaz seni yaşam dediğin ne ki doğmak bir kere ölmeksebinlerce