Hey Gidi Terslikler....

Eskiden evler bahçe içindeydi Değil içini görmek, penceresi dahi görülmezdi Kadınlar iyice örtünmüştü


Pek lokanta bulunmazdı Olanların da vitrini yoktu Ev bark sahipleri, evlerinde yemek yerlerdi, fakirler de aşhanelerde


Merhamet ve şefkat, cemiyetin iki büyük kan damarıydı Zengin fakiri gözetirdi Fakir ümitsiz ve bedbin değildi


Yolcuya ikram edilir, yolda kalmışın elinden tutulurdu "Misafiri sevmeyende hayır yoktur" cümlesi, sanki her evin kapısında yazılıydı Yetim hakkı ocaklar söndürür diye yetimin bacası daima tüterdi Eski'den kastımız ne dün, ne de evvelki gündür Beşeriyet böyle günler gördü demek istiyoruz
Şimdiyse,


Evler yolların üstüne yapılıyor
Fakirin aylığı pencereye "perde" diye çekiliyor Bir de perdesiz pencereler var ki, sokaktan geçenlere, "patlayın!" der gibi bir hal içindeler


Artık lokanta vitrinleriyle kadın arasında bir fark kalmadı İkisi de reklam ediliyor


At, merkep, deve gibi bineklerin yerini demir otomobiller aldı Ünsiyet etsin diye mi nedir, şimdi de kalpler demirleşti
Merhametin yerine menfaat geçti


Şefkat kelimesi dört mevsimin de "turfanda"sı oldu


Fakir misafirlere okul kitaplarında rastlanırken, zengin misafirler evleri doldurmaya başladı Bir gösteriş yarışına girişildi O ne ikram ettiyse, beriki bir fazlasını ortaya getirme gayretinde


Hak, kuvvetlinin eline geçtiğinden, yetimin, kimsesizin hakkı yok kabul edildi Yevmiyeli şahitler çıktı Elli lira verdiğin, elli yalan söylüyor


Bir yanda dünyayı yiyenler, bir yanda dünyayı yiyenleri yemeye hazırlananlar


Yine de geçmişteki ümitsizliğim bugün yok Bu dünya sahipsiz olmadığı gibi, bu memleket de sahipsiz değildir Neden ümitsiz olalım? "Bu hayat yaşanır mı!" dediğim günler oldu Bugün hem geleceğimden ümitliyim hem de cennetten ümitliyim "Allah'tan ümidini kesenler, kafirlerin ta kendileridir" buyurmuş Rabbimiz (cc)





Göz yumma güneşten

Ne kadar nuru kararsa, sönmez ebedî!

Her gecenin bir gündüzü vardır