Uzay Yarışı Sonuç

Sonuç




Sovyet Soyuzlar Dünya yörüngesine nakliye için kullanılan başarılı roketler olmuştur


Uzay yarışının başarısı, gerçekleştirilen "ilk"lerle ölçülür Yarışın ilk döneminde Sovyetler "ilk uzay aracı", "uzayda ilk canlı", "uzayda ilk insan" ve "uzayda ilk kadın" gibi unutulmaz ilklere imza attı
ABD yönetimi ise Sovyetler'e karşılık vermek için kararlılığını ortaya koyduğunda, ülkenin geniş kaynakları ve yönetim örgütlenmesinin gerçek potansiyeli ortaya çıkmıştır ABD sadece Ay'a ilk ayak basan ülke olmakla kalmayıp, bunu 9 yıl gibi görece kısa bir proje sonucunda başarmıştır Ayrıca nihai olarak ABD uzay araçları Sovyetler'inkinden daha üstün teknolojik seviyeye ulaşmıştır Bunlar göz önüne alındığında, ABD yarışın galibi olarak görülebilir
Korolyov'un tasarımı olan Soyuz uzayaraçları, uzay yarışı bittikten çok sonra, 21 yy'da da kullanılmaya devam edilerek güvenilirliğini kanıtladı Özellikle beş Uzay Mekiği'nden ikisinin kazalarda yok olmasının ardından Soyuz, Uluslararası Uzay İstasyonu'nun başlıca personel taşıma aracı haline geldi Öte yandan, ABD uzayaracı Apollo, görece kısa ömürlü bir ara teknoloji olarak kaldı Bu açıdan, Sovyetler'in bir "tasarım başarısı" kazandığı söylenebilir
Uzay Yarışı için gerekli teknolojinin prematüre, alelacele geliştirildiğini, bu nedenle kaynakların gereksiz yere harcandığını ve personelin tehlikeye atıldığını öne sürenler vardır Gerçekten de, mesela Ay'a iniş projesi dokuz yıl içinde değil de otuz yılda gerçekleşseydi, harcanması gereken kaynak önemli ölçüde azalabilecekti Bu görüşe karşı, uzay yarışı sayesinde bilimsel ve teknik gelişmenin hızlandığını ve insanlığa yararlı teknolojilerin erkenden ortaya çıktığını söyleyenler de vardır
Uzay Yarışı sırasında gerçekleşen ölümler, bu konudaki teknolojinin acele geliştirildiğini söyleyenleri haklı çıkarmaktadır Sovyetler, ABD'yi Ay projesinde gereksiz risk almakla suçlamış olmakla birlikte, kaza ve ölümlerin her iki tarafta da olması, Sovyetlerin de yarışı kazanmak uğruna güvenliği geri plana attığını göstermektedir Uzay Yarışı boyunca görev sırasında meydana gelen ölümlü kazalar şunlardır:

ABD / Apollo 1: 27 Ocak 1967'de uzayaracı yerdeyken çıkan yangında uzayadamları Virgil "Gus" Grissom, Edward White ve Roger Chaffee yanarak öldü
SSCB / Soyuz 1: 23 Nisan 1967'de dünyaya dönen uzayaracının paraşütleri açılmadı ve içinde uzayadamı Vladimir Komarov olduğu halde yere çakıldı
SSCB / Soyuz 11: 30 Haziran 1971'de uzay aracının havası bir hata sonucu uzaya boşaldı ve uzayadamları Vladislav Volkov, Georgi Dobrovolski ve Viktor Patsayev hayatlarını kaybetti





Yıllar itibariyle uzaya fırlatılan araç sayıları


Uzay Yarışı, iki mühendislik yaklaşımının yarışı da olmuştur: ABD, uzay araçlarında karmaşık ve birbirini yedekleyen sistemler oluşturmuştur Böylece ABD uzay araçları daha geniş yelpazeli görevlere uyum sağlayabilir hale gelmiştir Nitekim Apollo 13 kazası, birbirini yedekleyen sistemlerin çokluğu sayesinde can kaybı olmadan atlatıldı SSCB ise nispeten daha basit ve denenmiş sistemlerin tekrar kullanımına dayalı bir yaklaşım geliştirmiştir Sistemlerin basit olması, hata olasılığını azalttığından ve maliyetleri düşürdüğünden uzay çalışmalarında tercih edilir
Yarışın bitmesinin başlıca nedenleri şunlardır:

Tarafların yarışı sürdürmekteki isteksizliği
1973'teki petrol krizi sonrasında batı ekonomilerindeki tasarruf gereklilikleri
Sovyet ekonomisinin yaşadığı güçlükler nedeniyle kaynak ayırma zorluğu
Uzay yarışını sürdürmek için gerçekleştirilebilecek hedeflerin gitgide daha zorlaşması ve pahalılaşması

Uzay yarışı sonrasında taraflar uzay çalışmalarına "kendi yollarında" devam ettiler Aralarındaki prestij yarışı büyük ölçüde sona erdi Bununla birlikte, teknolojik yarışın tam olarak sona erdiği söylenemez Sovyetler ABD'nin uzay mekiği projesinin hayati önemde olduğuna karar vermiş, bu nedenle kaynaklarını kendi mekiklerini geliştirmek için harcamıştır Ayrıca ABD'nin Yıldız Savaşları projesi de Sovyetler'de büyük endişe yaratmış ve buna karşı kendi uzay savunma sistemlerini geliştirmeye gayret etmişlerdir

Kaynak : Wikipedia