Fransız Edebiyatı Klasik Çağ

Klasik Çağ
Kral 13Louis ve özellikle Kral 14 Louisa´in iktidar dönemleri klasik dönem olarak bilinir 1600lerin başından 1700lere kadar geçen süre Fransız edebiyatının yüksek dönemi olarak düsünülür
Klasik yazarlar Rönesans fikrini reddetmediler; bu dönem daha geniş bir düzen ve gelişim ruhu geliştirmişti Fransız yazarları özellikle insane davranışları ve idealleri inceleyen nedenler ve düsünüşleri vurgulamıştı


Klasik Şiir
Francois de Malherbe ilk önemli Klasik sair ve en etkileyici olandi 1600larin basinda Malherbe, Klasik yazinin temelini atan temiz, akilci ve ayik siirler yazdi Jean de La Fontaine ve Nicolas Boileau-Despreaux da Klasik dönemin önde gelen sairlerindendiler La Fontaine, Fabl (1668-1694) denen hayvan karakterleri üzerinde yazdigi kinayeli, ögretici, derinllikli ünlü hikayeler koleksiyonunu yazdi Boileau da bu dönemde, zamaninin Klasik siirinin etkilenimlerini belirleyen yönetim ve asillik prensiplerini anlatan Sairlik Sanati (1674) eserini kaleme aldi
Klasik drama uzun zaman Fransiz Klasizminin en büyük ifadesi olarak kabul gördü Bu dönem boyunca, 12-hecelik dizeler - alexandrine - Fransiz dramasinin baskin siirsel ölcütü olarak kurulmustu Bu dönemin en ünlü yazarlari Pierre Corneille, Jean Racine ve Molierea´dir
Corneille ilk önemli trajedi yazari Klasiktir Oyunlari, görev, sadakat ve askin cözünmez catismalarinin icinde yuzen asil karakterleri barindirir Corneille, istek, otokontrol, onur ve özgürlügün önemine vurgu yapmistir Trajedileri arasinda Le Cid (1637), Horace (1640) ve Polyeucte (1642) sayilabilir
Racine, caginin Klasik trajedi yazarlarinin en büyügü olarak taninir Karakterleri kontrol altina alamadiklari tutkularinin sarmalinda betimlenir Melankolik bir dini pesimizm, eserlerinin cogunun yapisindadir Racine, antik Yunan ve Roma eserlerini Andromaque (1667), Phedre (1677) ve Athalie (1691) gibi basyapitlarinda yeniden islemistir
Moliere, Fransiz dramasinin en önde giden komedi yazaridir En etkili oyunlari, toplumsal degerlerle catisan güclü karakterleri konu alan taslamalaridir Moliere, en güzel komedilerini 1660a´larin ortasinda yazmisti Bunlarin arasinda Tartuffe, Don Juan ve Yabani sayilabilir
Klasik Nazım
İki filozofun Fransiz Klasik nazımının en üstün örneklerini verdikleri düsünülür Rene Descartes, dahan sonraki Fransiz felsefesi ve stetigini bicimlendirmede temel teskil eden Metod Üzerine Nutuk (1637)a´u yazdi Öncelikle bir matematilci olarak bilinen Blaise Pascal, derin Hristiyan inancini temsil eden etkili yazilar yazmisti Pascala´in en bilinen eseri yansimalari topladigi Penseesa´dir (1670)
Kendilerine Moralist (ahlakçılar) diyen bir grup yazar insan eylemlerini ve tavirlarini, maxim dedikleri harfler, soyleyisler ve diger yazin bicimleriyle tanimlamislardi Duc de La Rochefoucaulda´un Yansimalara´i (1664) psikolojik olarak derin, acimasizca sorgulayici ve mükemmle bir özlülük icinde olabilen bu tarza bir örnektir Theophrastusa´un Karakterleri (Jean de La Bruyere, 1668) günlük insanlari ve toplumsal kimliklerin edebi portrelerini maximlerle birlestirir
Madame de La Fayette, Fransiz edebiyatindaki en önemli romanlardan birini yazmistir: Cleves Prensesi (1678) Roman, psiolojik cözümlemeleri ve usta yapisi nedeniyle yüceltilmisti Sürekli kontrol altinda tutulan tutkulu ask temasi, iclerinde Jean-Jacques Rousseaua´nun da bulundugu daha sonraki yazarlari da oldukca etkilemistir
Tarihci ve Roman katolik papaz Jacques Bossuet, etkileyici ve hareketli vaazleriyle taninir Francois de Fenelon da Roman katolik baspiskoposuydu Edebi ünü özellikle, yazarin egitim, ahlak, siyaset ve din üzerine görüsleriyle dolu Telemachus (1699) romansina dayanir

Kaynak : Wikipedia