|  | Fransız Tiyatrosu |  | 
|  07-16-2012 | #1 | 
| 
Prof. Dr. Sinsi
 |   Fransız TiyatrosuFransız Tiyatrosu XVI  yy  ortalarına kadar Fransız Tiyatrosu'nda bir atılım gerçekleşmemişti  XIV  Louis’in baskıcı tutumu Fransa’nın kötüye gitmesine neden olurken, Kardinal Richelio ile arasındaki çatışma tiyatronun gelişmesini sağlamıştır  Ortaçağ Fransız Tiyatrosu İtalya, İspanya ve İngiltere’den çok sonra gelişmiştir  Bunun iki temel nedeni vardır: 1  Rönesans’ın etkisiyle gelişen temeli dine dayalı iç savaşlar ve krallıklarla yapılan savaşlardır  2  İkinci neden ise; kralların, soylu kişilerin, belediyelerin yakınlık duydukları kişilere sağladıkları imtiyazlardı, yani tekelcilikti  Confrérie de la Passion amatör bir grup olarak başladığı tiyatroda, 1400’lü yıllardan 1600’lü yıllara kadar mystery oyunları (dinsel oyunlar) oynayarak geldi  Dolayısıyla 200 yıllık geçmişiyle Fransız Tiyatrosunu elinde tutan bir kurumdu  Tiyatrodaki tekelciliğe ve Confrérie’ye rağmen hokkabazlar, canbazlar pazarlarda işi oyunculuğa vuruyor, kaşla göz arasında farslar oynuyorlardı  Bu gezici kumpanyalarla baş edemeyeceğini anlayan Confrérie 15  yy  'dan sonra tenise duyulan ilginin ilginin azalmasını fırsat bilerek , bu üstü kapalı salonları gezici kumpanyalara kiralamaya başladı  Bir süre sonra Hotel Bourgogne tiyatro salonu haline getirildi  Burası da yüksek fiyatla kiralandı  Roma İmparatorluğu’nun dağılışından beri yaptırılan ilk tiyatro salonu burasıdır ve böylece saray halka açıldı  İki farklı görüş Sarayda, akamedisyenler tragedya ve komedya türleriyle ilgili denemeler yaparken okumamış halk kaba çizgili güldürü türünü benimsedi  Halkın klasik anlayıştan uzaklaşması romantik anlayışı da tetikledi  O dönemde isimlerini duyuran dört yazar vardı  Alexander Hardy “ A  Hardy, dehası olsaydı bir Shakespeare olurdu  ” denir  Kuramlara aldırmayıp, 3 birlik kuralına uymamış, kanlı sahneleri seyircinin önüne çıkarmaktan gocunmamıştır  Ölçülü bir üslubu olsa da oyunlarında günlük yaşamdan lar yapmıştır  Bunlardan bazıları; üç günde yazılıp prova edildi ve oynandı  Bu kadar aceleye gelen oyunlar sonuç olarak o dönemde önem kazandı, ileriye taşınamadı  Corneille A  Hardy etkisiyle ilk oyunu 1630’da yazdı  O da Klasik kuralları yadsıyarak yazdı oyunlarını, ancak ağır hakaretlere maruz kaldı ve inzivaya çekildi  Daha sonra klasik kuralları kabul etmek zorunda kaldı, adını ileriye taşıyamadı  Racine Corneille’nin etkisinde yazmıştır ilk oyunlarını, ancak Corneille’nin tersine o, klasik kurallara sıkı sıkıya bağlı kalmıştır  Tragedya türünde oyunlar yazmış, tragedya kurallarını aşmadan döneme uydurmuştur oyunlarını  Corneille erkek karakterleri daha baskın gösterirken Racine, kadın ruhunun karmaşıklığını kullanarak baskın karakterleri kadınlara atfetmiştir  Racine, oyun yazarlığında iyi bir dönemdeyken, yazarlığı bırakmıştır  Nedeni; XIV  Louis’in tarihçi olma teklifidir  Moliere/ Jean Baptiste Poquelin ( 1622 Paris-1673 Paris) Fransız tiyatro adamı; oyun yazarı, yönetmen, yönetici, klasik Fransız komedyasının kurucusu  Bejart ailesiyle birlikte Illustre Théatre topluluğunu kurdu; ancak iflas ederk, borçlar yüzünden hapse atıldı, Charles Dufrense’nin gezginci topluluğuna katıldı; başta güney olmak üzere, tüm Fransa’yı dolaştı;tiyatroyla Lyon’da kaldı (1650-53); Kral Louis’in kardeşinin koruması altında eski Louvre’da Kral’a oyunlar oynadı, beğenisini kazanması üzerine Théatre’da du Petit Bourbon’a yerleşti, tiyatroyu Fiorelli’nin (Scaramouche) Commedia Dell’arte topluluğuyla paylaştı, Théatre du Palais Royal’de oyunlar vermeye başladı (1661), Kral tarafından para bağlandı (1665) ve topluluk “Troupe du Roi” adını aldı; Tartuffe ve Don Juan gibi oyunlarıyla tutucu çevrelerin eleştirisini çekti, törensiz gömüldü, yeri belli olmadı  Tiyatro tarihinin en önemli ve etkili komedya yazarı sayıldı, başlıcalıkla, töre komedyaları ve karakter komedyalarıyla klasik komedyanın başlıca temsilcisi oldu; halk tiyatrosukaynaklarından, Commedia Dell’arte’den yararlanarak, yeni Fransız komedyasını yarattı, ayrıca pastoral komedya, comédia ballet ve tragédia-ballet türlerinde ürünler verdi, "komedyanın görevi, insanın başlıcalıkla da çağımız insanının kusurlarını göstermektir" ilkesiyle yazdı; insanın kendi doğası gereği bu kusurlarını ve güçsüzlüklerini ancak güldürmecenin gücüyle düzeltebileceğine, onun için de hiçbir konunun yergisel bakış alanı dışında kalamayacağını vurguladı; bu bağlamda, yarattığı kişilerin güçsüz yanlarını deştikçe, insancıl yanlarını ortaya çıkardığını; oyunlarını düz çizgili bir eğride aldı; olaylar örgüsünün yavaş yavaş çözülüşü içinde bir öykü öbürünü izledi, yalın bir oyun dili kullandı  Alexandriner ölçüsüyle, sonra düz yazıyla yazdı, başlıcalıkla beş perdelik oyun yapısını kurdu, komedyalarıyla tüm batı ve dünya tiyatrosu üzerinde çok geniş bir etki bıraktı, örnek oluşturdu  Başlıca oyunları * La jalousie de Barbouille (1645-50, Soytarının Kıskançlığı) * Le médicin volant (1945-50, Hekim Uçtu) * L’etourdi, ou Les contre-temps (1653, Şaşkın Yahut Beklenmedik Engeller) * Le depit amoureux (1656, Küskün Aşıklar) * Les précieuses ridicules (1659, Zerafet Budalaları) * Sgarelle, ou Le cocu imaginarie (1660, İşkilli Memo) * Don Garcie de Navarre, ou le prince jaloux (1661, Don Garcie de Navarre yahut Kıskanç Prens) * L’ecole de maris (1661, Kocalar Mektebi) * Critique de L’ecole des femmes (1663, Kadınlar Mektebi’nin Tenkidi) * L’impromptu de Versailles (1663, Versailles Tuluatı) * Le mariage forcé (1664, Zorla Evlenme) * Don Juan (1665, Don Juan) * L’amour médicin (1665, Sevda Hekim) * Le misanthrope (1666, Adamcıl) * Le médicin malgré lui (1666, Zoraki Hekim), * Le sicilien, ou L’amour peintre (1667, Sicilyalı yahut Resimli Muhabbet) * Amphitryon (1668, Amphitryon) * Georges Dandin (1668, Cimri) * Monsieur de Pourceaugnac (1669, Mösyö de Pourceaugnac) * Les amants magnifiques (1670, Kibarlık Budalası) * Les fourberies de Scapin (1671, Scarpin’in Dolapları) * La comtesse d’Escarbagnas (1671, Kontes d’Escarbagnas) * Les femmes savantes (1672, Bilgiç Kadınlar) * Le malade imaginaire (1673, Hastalık Hastası) Paris Tiyatroları Sahne Tekniği - Fransa’da İtalyan tiyatro yapısı benimseniyordu  Fransa doğumlu bir İtalyan olan Mathelot sahne tekniği konusunda Serlio’dan yararlanmış, bunu pekiştirmiştir  Dekor konusunda sahne derinliğini kullanmış, iki ayrı mekanı sahnede aynı anda göstermiştir  Büyük makineler ve vinçlerle bunu zenginleştirmiştir  Dekor, tahta çerçevelerle geçirilmiş boyalı bez panolarla yapılıyordu zemin, çeşitli yükseltilerle ortaya çıkarılıyordu  Dönemin iki ünlü yapısı Petit Bourbon ve Hotel de Bourbone’dir  18  yy  Fransa için önemli bir dönüm noktası oldu  Voltaire, Rousseau, Diderot gibi düşünürler toplumun kötü yanlarını ortaya vuruyorlardı  Aydınlarla orta tabaka, alt tabakanın ilkin desteği, sonra öncülüğüyle 1789 Fransız Devrimi'’i gerçekleştirdiler  - Fransız Devrimi, mutlak monarşilerin yıkılışını getirdiği gibi, ulusal egemenlik, insan hakları gibi düşüncelerle bütün dünyada etkili oldu  Bu çağın tiyatrosu da kendine özgü oldu ve daha sonra ortaya çıkan Romantizmin güçlü tiyatrosunu hazırladı  - 18  yy  Avrupası’nda ortaya Burjuva olarak tanımlanan yeni bir tabaka çıkmıştı  Aristokratlar, ellerindeki servetin azalmasıyla ve Burjuvanın zenginleşmesiyle evlilik gibi sözleşmeler yapmak durumunda kaldılar ve bu zoraki bir kaynaşma getirdi  Tiyatro alanında bu durum farklı eğilimler doğurdu  Racin’in ince çizgili tragedyaları Burjuvaya fazla geldi  Daha yumuşak geçişli, daha hareketli tragedyalar istiyorlardı  Komedyada ise, aristokratların zarif hareketlerini gerektirn sahnelerden rahatsız oluyorlardı  Böylece oyunlar da burjuva ahlak anlayışını yansıtan aşırı duygulu biraz da iç gıdıklayıcı bir görünüşe doğru gelişmeye başladı  - Hayatlarını, çalışarak kazandıkları paraya bağlayan bu devrimci Burjuva seyircisi, güldürüken ve ağlatırken düşündüren oyunlar istiyorlardı  Moliére bu konuda yeterince iyiydi  Moliére’den sonraysa Fransa’da Marivaux adını duyurmuştu  Moliére’in izinden gitmekle beraber, karakter tahlilinde Racine’in tragedyaya yaptığı, ince çizgili yalın derinliği o komedyaya getirdi ve psikolojik komedyanın ilerlemesini sağladı  Bununla beraber, Voltaire, Rousseau, Diderot gibi ünlü düşünürlerin tiyatro alanındaki yazıları, felsefi bir hava taşıyordu  Alintidir   | 
|   | 
|  | 
| Konu Araçları | Bu Konuda Ara | 
| Görünüm Modları | |
|  |