Babaların Günahları Ve Oğullar - Elif Şafak

elif şafak yazıları - elif şafak sözleri - babaların günahları ve oğullar yazısı - babaların günahları ve oğulları filmi
SENE 1951 Hindistan yapımı bir film dünyayı salladı, geçti Efsanevi oyuncu Raj Kapoor başroldeydi Filmin adı: "Avare"

Önce Hindistan, ardından Sovyetler Birliği, Çin, Romanya, Türkiye, Mısır Ülkeden ülkeye yayıldı filmin enerjisi, izleyenlerde bağımlılık yarattı Gazetelerde hikâyesi tartışıldı Dünya başkentlerinin sokaklarında çocuklar filmin şarkısını söylediler O çocuklar büyüdü, onların evlatlarına geçti aynı ezgi Dillerde, gönüllerde, hafızalarda büyüdü Avare

Bizler, yani o dönemlere yetişemeyenler, filmin şöhretini nice sonra işittik Benim kuşağım tekrarlarını seyretti televizyonda İzledik ve büyülendik İzledik ve unutmadık

Filmin bir sahnesinde Jagga isminde bir adam, hâkimin karşısına getirilir Masum mudur değil midir tam olarak bilmez hâkim, ama suçlu olduğuna hüküm verir Zira Jagga'nın babası sabıkalıdır Günahkârdır "İyi insanlar iyilerden doğar, sabıkalılar da sabıkalılardan"


*


Oğullar, babalarının suçlarını sırtlar bu hayatta Babası zalim olanın zalim olmaması mümkün değildir Jagga işte bu korkunç klişeler karşısında yapayalnız ve savunmasızdır Eşitliğin ve hakkaniyetin olmadığı bir dünyada ayakta kalmak durumundadır Yargılanır, tutuklanır, damgalanır Olaylar öyle bir gelişir ki filmin sonunda hâkimin oğlu ile Jagga arasında bir bağ kurulur

Gün gelir, aynı hâkim, mahkeme salonunda, tutuklu sandalyesinde kendi oğlunu bulur Örnek bir vatandaş olduğuna inanmıştır bunca zaman Ama kendi oğlu sabıkalıdır işte Üstelik oğlunun işlediği suçta, kendi hatalarının da büyük payı vardır

Böylece Avare, ta Nuh Nebi'den bu yana sorulan kadim bir soruyu tartışmaya açar: "İyilik ve kötülük bizlere nereden gelir? Ahlak ve doğruluk babadan oğula mı geçer?" Babası sabıkalı diye bir çocuğa eşit fırsat vermemek, önyargıyla bakmak ne yazık ki korkunç sonuçlara yol açar

Önyargılar önyargıları besler, tahammülsüzlükler ve klişelerden ise daha büyük eşitsizlikler doğar "Ben babamın oğluyum, annemin kızıyım, ama ayrı bir insanım, özgür bir birey olarak muamele görmeyi hak etmekteyim" diyememenin faturası tüm topluma kesilir

Dumlupınar İlköğretim Okulu Müdürü Mustafa Aydın'ın açıklamalarını okurken bu eski film geldi gözümün önüne "Aile ne ise çocuğu odur" diyor kendisi Ve ekliyor ardından: "Emniyette suçluların kanını alıp gen haritası çıkarsınlar Onların çocukları doğduktan sonra analizi yapılsın Vatana, millete, bu ülkeye zararlıysa yürümeden yok edilsin"

Bu fikirleri tüylerim diken diken okuyorum Düşünsenize birilerinin elinde böyle bir yetki olduğunu Böyle bir makam kurulduğunu George Orwell'ın 1984'ünü aratmayan karanlık bir dış-ütopya Birinin ya da birilerinin tutup da kimlerin doğurmaya hakkı olduğuna karar verdiğini düşünün Vahim Daha da vahim olan, böyle bir önerinin salondan alkış almış olması


*


Demek ki bu şekilde düşünen çok kişi var Herkes kendi masumiyetinden emin Kendi üstünlüğünden Kendi genlerinden Kendi soyundan Başkasına gelince nasıl da hazırız varlık alanlarını daraltmaya

Katil babaların çocukları katil, hırsız babaların çocukları hırsız olmuyor illa ki bu dünyada Ne de altın kalpli insanların evlatları altın kalpli çıkıveriyor Ne de babaların günahlarını oğulları sırtlamak zorunda

Ama bir şey var ki, onu biliyorum, biz çocuklarımıza bireyselliklerini geliştirebilecekleri ortamlar sağlayamazsak, onları devamlı baskı ve korkuyla büyütürsek, yekpare nesiller olarak yetiştirmeye kalkarsak, biz çocuklarımıza söz hakkı vermezsek, sözü büyüğe susmayı küçüğe yakıştırırsak, her bir gencin apayrı bir birey ve eşit olduğunu gönülden kavramazsak, tecavüze uğrayan gençleri "rızası varmış" diye bir de biz kurban edersek, biz bu yasalarla ve bu kafalarla yola devam edersek, genlere filan lüzum kalmaz, kendi ellerimizle suçlular yetiştiririz

Toplumca, sistemce