Sheakespeare Tiyatroya Nasıl Başladı

Sheakespeare Tiyatroya Nasıl Başladı

Yaşadığı şehirden,
bulunduğu ortamdan kısacası yaşantısından sıkılan bir adam,
cebindeki az
miktar para ile yanına hiçbir şey almadan bulunduğu kenti terk edip daha
önce hiç bilmediği bir ülkeye gitmiş
Oraya henüz alışmaya çalışırken birden bir ses duymuş
Bir çığırtkan, avazı çıktığı kadar meydanda bağırıyormuş:
- Tiyatro! Gelin!
Kaçırmayın! Bu akşam Tiyatro!
Adam hayatında
hiç tiyatroya gitmemiş ve inanılmaz derecede merak etmiş Biletin nereden
alındığını öğrenmiş Bilet fiyatı cebindeki tüm para kadar olmasına
rağmen hiç tereddütsüz bileti almış
Başlamış merakla oyunu izlemeye
Oyun bitmiş, herkes dağılmış ve bizim meraklı öylece kalmış, izlediği
muhteşem oyun karşısında
O sırada temizlikçi tarafından salonu boşaltmak için ikaz almış Adam ise:
- Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz? Onunla bir şey konuşmam gerek
demiş
Seyrettiği oyunun etkisi ile müdür ile konuşmuş ve ne olursa olsun, ne iş
olursa olsun buranın bir parçası olmak için çalışmak istediğini belirtmiş
Müdür çok şanslı olduğunu, şu sıralarda bir temizlikçi aradığını fakat
önce onu denemesi gerektiğini ifade etmiş ve denemek üzere aylardır el
değmemiş bir kütüphanenin temizliğini uygun bulmuş
- "İşte burayı
temizle Eğer beğenirsem seni işe alırım" demiş ve gitmiş Tiyatro aşkının
verdiği şevk ile temizlik beklenenden kısa sürede bitmiş Müdür odayı
görmeden adamın samimiyetine inanmamış
Onu diğerleri gibi işi savsaklayan biri sanmış
Fakat odanın temizliğini görünce hayretler icinde kalmışAylardır içeriye
girilmeyen oda gıcır gıcır oluvermiş
Müdür bu çabuk ve becerikli adamı işe almaya karar vermiş
- "Tamam seni işe alıyorum"
- "Fakat benim yatacak yerim yok"
- "O zaman burada yatarsın ve işe daha erken başlarsın"
İstediği olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir şekilde odayı terk ederken
müdür: - "Adın neydi senin buraya yazalım" demiş
Aldığı cevap ise;
-" William!
William Sheaksper! " olmuş
Bu hikaye hem insanı dehşete düşürücü hem de ilham verici
Sheaksper tiyatro yaşantısına bu şekilde baılamış Tam kırk (40)
yaşındaTiyatroyu o yıllarda tanımış ve büyük bir azimle o muhtesem
oyunları yazmış Üstelik büyük bir fedakarlık göstermiş mesleği için
Meslek hayatı boyunca sadece üç saat uyuyarak yaşamını sürdürmüş Sabah
erken kalkıp oyun provasını yapıyor oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun
yazıyor
Bu böyle sürüp gitmis

Bu hikayeyi ilk duyduğumda yaşamım için duyduğum kaygıları bir kenara
bıraktım Anladım ki, hiçbir şey için geç değil İnsan eger isterse
imkansız gibi görünen olayları da gerçekleştirebilir Yeter ki yürekten
istesin ve bunun için çaba sarf etsin
Hiçbir şey için geç değil Kırk yaşında olsak da