Keloğlan’In Sazı - Keloğlan Masalları

Keloğlan’ın Sazı)

Bizim bilmediğimiz çok eski olmayan zamanların birinde, köylerden şirin mi şirin bir köyde, yaşamakta olan ailelerden biri de Keloğlan ile anasıymış

Fakirlik adeta yazgılarıymış

Onca yıl, anası bu fakirlikten kurtulmak için çok uğraşmış, ama, bir türlü kurtulamamış

Keloğlan ne mi yaparmış?

Birkaç keçi ile bir de eşeği varmış işte her gün, gün doğarken eski püskü evinden çıkar, meralara, çayırlara uzanır, eşeği ve keçilerini bir güzel doyurduktan sonra, türkülerle, şarkılarla evine dönermiş

Keloğlan’ın arkadaşları, kendisini her gördükle rinde:

- Yaşlı kadının Keloğlan’ı, eşeğinin bile yoktur palanı, diyerek dalga geçerler, bir de kahkahalarla kendilerinden geçerlermiş

Her keresinde, şikayet dilli olarak, bütün bunları anasına aktarınca, işittiği sözler ekseriya şöyle olur muş:

- A benim biricik oğulcuğum, ne yapalım? Bizim de kaderimiz böyleymiş Gelen giden ne olsa söyler İnsanların ağzı torba değil ki büzeyim Üzme tatlı canını, hem de bu ihtiyar ananı

Keloğlan, bu sözlere itiraz etmiş:

- Hayır ana, arkadaşlarımın lafları çok dokunu yor bana Yarından tezi yok ineceğim kasabaya iş bulacağım kendime, çok para kazanıp döneceğim evime Görsünler neymiş Keloğlan…

Ne yapsın, ne desin anası:

- Peki oğlum, madem öyle düşündün Bildiğin gibi yap, ama, beni de unutma Yolun açık olsun

Vurmuş kasabaya Keloğlan Tuvalete gitmiş, bekçinin yerinde olmadığını görmüş Fırsatı değerlendirmiş Gelenlerden aldığı parayı cebine atmış On beş kuruş, para kazanmış Bir miktar yiyecek ve yün almış Evine gelmiş

Ana, demiş, işte yiyecekler Şu da yün Eğir, çorap yap, satayım

Şikayetlenmiş anası:Türkçenin Tarihi, Orhun Abideleri, Anlatım Bozuklukları, Cümlenin Öğeleri, Yazım ve Noktalama, Türkoloji Makaleleri, Edebiyat Nedir?, Alfabelerimiz, Atasözleri, Bulmacalar, Edebi Sanatlar, Sınav Soruları, Kpss, Oks, Öss, Bunları Biliyor musunuz?, Özlü Sözler, Güzel Sözler, Türkçe, Edebiyat, Masallar, Destanlar, Astroloji, Roman Özetleri

- Gözlerim görmez oldu Keloğlanım Yapamam, anla beni

Tabii, nihayet anası Susmuş

Hâlâ arkadaşları takılırlarmış

- Yaşlı ködının Keloğlan’ı, eşeğinin bile yoktur palanı

Bu gibi laflara, artık daha Fazla dayanamayan Keloğlan, ne yapıp edip, şu fakirlik belasından kurtulmaya yemin etmiş Birçok plan, program yapmış, amma bunların hemen hepsi kocaman birer hayalmiş

Bir akşam köyde bir düğün varmış

Keloğlan anasından izin alıp düğüne gitmiş

Bir delikanlı, elinde sazı çok güzel türküler söylermiş Halk adeta keyfinden yerlere yatarmış Türküler bitmiş, herkes delikanlıya bahşiş vermiş Bir bohçayı dolduran delikanlı, bu türkülerin üstüne bir türkü da ha söylemiş

Keloğlan, bayılmış bu işe

Bu sazcı gibi saz çalıp türkü söylemeye heveslenmiş

Böylece çok bahşiş atıp anası ile birlikte fukaralığa son vermek istermiş Önce, bir saz gerekiyor tabii Parası yokmuş ki, gidip bir saz alsın Arkadaşı yokmuş ki ödünç istesin Dedesinden kalma bir dut ağacı varmış En kalın dalını kesmiş, götürmüş bir saz ustasına

- Ustam, demiş, büyük hayır alırsın, bana bir saz yap, işte dut dalı

- Önce para, önce para Keloğlan, diye söylenmiş adam

- Yok, karşılığını vermiş bizimki

Öyleyse, benden de saz yok, hadi yaylan bakalım, diyerek, sözünü bağlamış adam

Lakin, kafayı bir kere takmış ya Keloğlan, üstelemiş

- Bir sazlık dal getireyim sana, olur mu?

- Hah demiş, kelini şimdi çalıştırdın, beni de razı ettin Sazını üç gün sonra gel ol Ama gelirken de bir sazlık dut dalı getirmeyi unutma, yoksa avucunu yalarsın

Hoplaya zıplaya çıkıp gitmiş Keloğlan, şimdiden eline aldığı değneklerle saz çalma provaları yaparmış Üç gün sonra, dut dalını da alıp saz ustasının dükkanına varmış Ama saz çalmayı bilmediği için, yalvarmış

- Ey ünlü sazcı, gel de bana acı Budur derdimin ilacı, hem de başımın tacı Kurbanın olam senin, şu sazı öğret…

Usta

- Ulan Keloğlan, iyi günüme denk geldin, illaki beni mecbur ettin… Otur bakayım şuraya, demiş ve tarif etmiş

Saz çalmayı kısa sürede öğrenen Keloğlan, her sabah önüne kattığı keçileri ve eşeğiyle akşamlara kadar saz çalıp, türkü söylermiş Tın tın tellere vurur, hop oturur hop zıplarmış

Fakat henüz köylüleri, onun ne güzel saz çalıp, türkü söylediğini bilmezlermiş Bu nedenle hep alay ederlermiş

Keloğlan, böyle söyleyenlere şöyle dermiş:

Gülün ey insanlar siz gülün

Ne getireceği belli olmaz yarınki günün

Gülün ey insanlar siz gülün

İyi bir saz ustası olayım da görün

Sabrın elinden ne kaçabilir!

Keloğlan, artık yavaş yavaş düğünlere gitmeye, saz çalıp türkü söylemeye başlamış

Hâlâ ciddiye almayanlar varmış Onlara da şöyle demiş:

Alay etmeyin öyle benimle

İşim olmaz artık sizinle

Sazımı alacağım bakın elime

Paraları atacaksınız cebime

Yine kahkahalar, köyün semalarında dalgalanmış Buna sinirlenen keloğlan, almış sazı eline, vurmuş yanık teline

Ben bir garip Keloğlanım

Eşeğimin yok palanı

Varım yoğum doğruluktur

Hiç de sevmem ben yalanı

Tabii, bir süre sonra bahşişler gelmeye başlamış Cepleri almaz olmuş

Doğru anasına koşmuş Anası nasıl sevinmesin ki…

Böyle düğünlere gide gide, artık ünlü bir türkücü ve sazcı olmuş Keloğlan

Anası bir gün,

- Ah Keloğlanım, görüyorsun artık perişanım, demiş Gözlerim görmez, ellerim tutmaz oldu Ocağımızda bir gelin olsa da, ben bir kenara çekilsem Ha! Ne dersin dazlak kafalı oğlum?

Keloğlan acımış anasına

- Benim öyle biri aklımda yok ana, senin varsa söyle, demiş

Anası bir kızı önermiş:

- Küpçü Ali’nin kızı tam bize göre…

- Olmaz ana, diye karşı çıkmış oğlu, olmaz Küpçü Ali çulsuzun biri O dediğin kızı kendime karı, sana gelin yapmayacağım

Anası, boynunu bükmüş:

- Ah saf oğlanım, vah Keloğlanım! Zengin kapısı bize açılmaz Bırak bu ham hayali, görüyorsun işte bu halimi

Ne yapsın Keloğlan, anasından geçememiş

- Peki, sırf seni kırmamak için, ses çıkarmıyorum Nasıl biliyorsan öyle olsun

Kadıncağız belini tuta tuta gitmiş, Küpçü Ali’nin kapısını tıklatmış

- Allah’ın emri, peygamberin kavli ile kızını oğluma eş, kendime gelin yapmaya geldim, demiş

Küpçü Ali, kötü kötü sırıtmış

- Bak sen bizim Keloğlan’ın anasına Var git işine be kadın Yemeye ekmeğiniz yok, bir de gelmişsin kapıma kız istiyorsun

Bu sözleri kapı aralığından dinleyen kız, çok üzülmüş Çünkü bir düğünde saz çalıp türkü söylerken gördüğü Keloğlan’a aşıkmış Ama, hiçbir şey diyememiş, çünkü babasından çok korkarmış

Kadın, evine dönünce halinden anlamış oğlu ve konuşmuş

- Ana ne bu halin, vermedi mi yoksa kızını Küpçü Ali?

Ağlamış ihtiyar kadın:

Kovdu beni, sen önce yemeye ekmek bul, dedi

Keloğlan, bu olaya üzülmemiş doğal olarak Fakat, zenginlik neymiş, nasıl olurmuş, gösterecekmiş Küpçü Ali’ye

Eşeğini çıkarmış ahırdan, sazını vurmuş omzuna, öpüp anasının ellerinden, duasını almış

Eşeğine binip yollara düşmüş