Bahçıvan

BAHÇIVAN ve ÇIRAĞI

Adamın birinin canı gibi sevdiği bir oğlu varmış
Beyin bahçesini düzenleyen bahçıvana da pek bir hayranmış
Varmış bahçıvanın yanına:
- Oğul benim evlat senin Ne et, ne yap bu oğuldan bir bahçıvan yap demiş
Bahçıvan almış delikanlıyı yanına, elinde kocaman bir bahçe makası geçmiş ince dallı bol yapraklı bir ağacın karşısına
- Yaptığıma iyi bak oğul Bu ağaçtan bir küre yap
Öyle yap ki nereden bakılırsa bakılsın, küre görülsün her yerden
Çocuk almış eline makası başlamış kırpmaya Biraz sağından, biraz solundan derken çağırmış ustasını:
- Ustacığım, bak olmuş mu?
Usta bakmış, bir yandan da gülümsemiş:
- Bak yavrum, şurası dışarlak, burası da içerlek
Bizim taze çırak bağlamış ağacın ortasına bir ip, mastar etmiş onu kırpmış ta kırpmış Taa ki her taraftan küre gözükene kadar Büyük bir gururla çağırmış ustasını, göstermiş eserini Usta, biraz da içi buruk gülümseyerek:
- Küre, küre olmuş olmasına da, ağaç nerde ?