Kökenlerine Göre Diller İle İlgili Bilgiler

KÖKENLERİNE GÖRE DİLLER KÖKENLERİNE GÖRE DİLLER ile ilgili bilgiler

Köken bakımından birbirine yakın, aynı kaynaktan çıkan akraba diller dil ailelerini oluşturlar Dillerin birbirleriyle bir dil ailesi oluşturacak şekilde akrabalıklarının saptanmasında o dillerin ses yapısı, şekil yapısı, cümle yapısı, köken bilgisi ve ortak kelimeleri bakımlarından benzerlikleri araştırılır Bir dil ailesindeki dillerin kökenini oluşturan ana dile ait metinler pek bulunmasa da gruptaki diller arasında yukarıda sayılan noktalar bakımından benzerliklerin bulunması, zamanla birbirinden uzaklaşan dillerin, bilinmeyen bir yerde ve zamanda konuşulan ana dilden ortaya çıktığını göstermektedir Bir ana dile ait metinler olmasa bile, bu ana dilin bir çok özelliğini, kendisinden türeyen, ailedeki dilleri birbirleriyle karşılaştırarak tespit etmek mümkündür

Dil ailesi ifadesi, dillerin köken akrabalığını belirtmeye yarar Bu terim, akraba dilleri konuşan milletlerin aynı soydan geldikleri anlamını taşımaz “Aynı soydan gelen ve dilleri akraba olan milletler bulunduğu gibi, ırk bakımından birbirleri ile hiçbir ilişkisi bulunmayan fakat aralarında kültür ilişkisi ve kültür bağı görülen milletler de vardır Nitekim, Hint – Avrupa dil ailesi içinde yer alan diller, birbirleri ile soy bağı bulunmayan birçok millet tarafından konuşulmaktadır Bu diller herhangi bir soy ve ırk birliğine bağlı olmaksızın, temelde ortak bir ana dile dayanan, birbirinden türemiş; fakat zaman içinde değişip başkalaşmış olan dillerdir Fransız ve Rumen dillerinin Lâtinceden türemiş olmaları gibi

Aynı dil ailesinden gelen diller arasındaki akrabalık da derece derecedir Bir ana dilin ayrı ayrı kollarından gelen diller, İngilizce ile Farsçada olduğu gibi uzak akrabalardır Aynı ana dilin aynı dalından gelen kollar ise Almanca ve İngilizcede olduğu gibi yakın akrabalardır

Köken akrabalığına dayanan belli başlı dil aileleri şunlardır:

Hint – Avrupa Dilleri Ailesi:

Avrupa Kolu:

Germen dilleri: İngilizce, Almanca, Felemenkçe, İskandinav dilleri

Roman dilleri: Fransızca, İspanyolca, İtalyanca, Portekizce, Rumence Bu kolun ana dili, Lâtincedir

İslâv dilleri: Rusça, Sırpça, Lehçe, Bulgarca

Yunanca, Litvanca, Arnavutça ve Keltçe, Hint- Avrupa dil ailesinin Avrupa kolundaki diğer dillerdendir

Asya Kolu: Bu kolda Hint – İran dilleri yer almaktadır: Tarihî Sanskritçe ile başlıca Hint dilleri; eski, orta ve yeni Farsça

Bu grupta yer alan diğer bir dil de Ermenicedir

Hami - Sami Dilleri Ailesi:

Sami dilleri: Arapça, İbranice, Aramca, eski Suriye, eski Tunus dilleri, Habeş – Zenci dilleri ve ölü bir dil olan Akadca

Mısır dilleri: Eski Mısır dili, Kıptî dili

Libya ve Berber dilleri: Libya’da konuşulan dil, çağdaş Berber lehçesi

Çin – Tibet Dilleri Ailesi:

Çin ve Tibet dilleri bu dil ailesini oluşturur

Bantu Dil Ailesi:

Orta ve Güney Afrika’da konuşulan Bantu dilleri

Kafkas Dilleri:

Abaza, Çerkez, Çeçen, Lezgi, Gürcü, Lâz dilleri Bu dillerde ses sistemleri ve iç yapıları bakımından öteki dil ailelerine göre büyük farklılıklar vardır

Ural Dil Ailesi:

Ural – Altay dil grubunun Ural kolunu oluşturan bu dil ailesi kendi içinde iki kola ayrılır:

Fin – Ugur kolu: Fince, Lapça, Macarca, Ugurca

Samoyet kolu: Samoyet dilleri

Altay Dil Ailesi:

Bu dil ailesinde Türkçe, Moğolca, Mançuca ve Tunguzca, vardır Altayistik çerçevesindeki çalışmalarda Korece ve Japoncanın da bu dil ailesinden olduğu düşünülmektedir Korecenin Altay dilleriyle akrabalığına kesinleşmiş gözüyle bakılmakla birlikte Japoncanın akrabalığı henüz kesinleşmemiştir