Aslı Olmayan Hayaller İçin Savaşmışım

Yağmurlu bir Seyhan'nımda karşılayan beni bu sabahAlıp elimden yüreğim kadar kara gözlerimi buyur etti Kızkulesi’ne karşı yüreğimin en göz alıcı köşesine hayat

Tutup buz gibi ellerimi bastım ateşlere sebep olmuş yüreğimin orta yerine

Yağmur tanelerine yoldaş oldu fırtınalarım ezildi aşk kokulu bir şehrin ağırlığında
Bir ben kaldım koskocaman evrende bir de yalnızlığım yanılmışlığım buz tuttu her saniye üşüdüm kimseler bilmedi bilemedi

Bir yabancıydım ben bu topraklarda koynunda şehrinde yemek yediğim tabaklarda su içtiğim bardaklarda aldığım her nefeste yabancıydım ben bu sevdaya bu şehre


Samimiyetsiz tebessümler dudaklarımda intihar ederken derin bir acı içten bir özleyiş ve sığ düşüncelerimin ziyan edilmiş tüm renkleri kanat çırpıyor kirpiklerimde artık

Suskunluğundan dinliyordum çok sonraları yaşayarak öğreneceğim hayat denen yalanı
Asırlar kirpiklerime yapışmış yakamda kopan fırtınaların sessizliğiyle boğuştum geceler boyunca

Aslında inandığım sevda değilmiş şimdi geriye dönüp baktığımda fark ediyorum ben

Kendime inanmışım verdiğim sözlere güvenmiş hayallarime şimdi bu satırları yazıyorsam buda kendime
kendim için yaşadığım tüm o hoyratlıkları kırılmışlıkları kırmaları paramparça sokaklara savrulmaları öğrenmişim

Herşey için savaşmıştım evet herşey için Sebebim derken tutuşan dudaklar için seni seviyorum derken şimşekler çakan gözler ömrümü adamışlığım için tek nefesim sevda için

Aslı olmayan hayaller için savaşmışım

Şimdi git artık


Hiç sevmedim de
Kırılmadım de
Sensizde hayatı yaşarım de
Hiç ağlamam de
Şaşırmadım de
Seni şimdiden bile unuttum de


Oysa ben tüm Sen'leri Sen gibi umutsuzluğa bileylediğim yüreğimde bir başka sevmiştim

Tüm yaşadıklarım ve yaşattıkların gözlerinin her bir rengi her anın her a nın bende kalsın ve git artık

Seni bembeyaz bir tebessümle dudaklarıma yazdım hepsi bu kadar işte