Zarif Zürafa

Zarif zürafa






Bitkileri derde derman, çiçekleri nazlı sultan, yemyeşil bir orman varmış

Kuşlar yuva yapmak için onu arar, yağmur konmak için onun adresini sorarmış

Kuşların, yağmurun ve bütün hayvanların yolu bu ormanda birleşirmiş

Zıpzıp tavşan, hophop sincap ve cambaaz maymun gibi hayvanların yanında Ürafa adında bir hayvan daha yaşarmış burada Ürafa; tavşandan büyük, keçiden küçükmüş

Ağaç yapraklarıyla doyururmuş karnını Huyu suyu da keçiye çok benzermiş

Ürafa, bir gün zor durumda kalan bir tavşanı kurtarmış tilkinin elinden

Tavşan ona bir teşekkür bile etmeden uzaklaşmış oradan Bu duruma çok kızan Ürafa kendi kendine söz vermiş: Artık kimseye yardım etmeyeceğim, diye

Bülbül dil dökmüş, çiçekler başına taç takmış:
-Ürafa kardeş! İyilik karşılık beklemeden yapılır Karşılık bekleyerek yapılan şeyin adı ticarettir, demişler

Demişler ama Ürafa kararından vazgeçmemiş
-Aylardan şubat, inadım inat, demiş de başka bir şey dememiş

O günden sonra Ürafa kimseye iyilik yapmamaya başlamış Zaten başından beri bu ormandan nefret ediyormuş Boyu kısa olduğu için ağaç yapraklarının en sertlerini yemek zorunda kalıyormuş Taze ve yeşil yaprakları her zaman boyu ve boynu uzun hayvanlar yiyormuş

Sarı bülbül bir sabah güzel bir şarkıya başlamış:
İyi kötü günler geçer,
İlkbaharla çiçek açar
İstediği yaşantıyı
Tüm canlılar kendi seçer

Rüzgâr bu şarkıyı bütün ormana yaymış Ürafa duyar duymaz tepki göstermiş:
-Evet, bu hayat benim! İstediğimi sever, istediğimi sevmem!

Tam bunları söylerken az ilerisine büyük bir kuş düşercesine konmuş Masmavi tüyleri, kırmızı gagası ve yeşil bir ibiği varmış Ürafa şaşkınlıkla bakarken:
-Su, diye inlemiş mavi tüylü kuş

Ürafa başını başka tarafa çevirip oradan uzaklaşmaya çalışırken mavi tüylü kuş inleyerek devam etmiş:
-Allah’ını seversen su!

İçi kıpır kıpır olmuş Ürafa’nın Sanki içindeki buzlar erimiş, şırıl şırıl akmaya başlamış

Ürafa koşarak kangurunun yanına gitmiş Ondan karnındaki torbaya su koyarak mavi tüylü kuşa yetiştirmesini istemiş Yavrusunu Ürafa’ya emanet eden kanguru, zıplaya zıplaya uzaklaşmış oradan

Biraz sonra da üzgün bir şekilde dönmüş:
-Özür dilerim Ürafa kardeş! Oraya gidinceye kadar torbamda bir damla su kalmadı, demiş

Kanguruya teşekkür eden Ürafa, koşarak tombul filin yanına gitmiş:
-Ne olursun fil kardeş! Mavi tüylü kuş ölecek, biraz su, demiş

Tombul fil, Ürefa’nın başkalarına yardım etmeye başlamasına çok sevinmiş
Hortumuna su doldurduğu gibi hızla koşmaya başlamışSuyu içince kendine gelen mavi tüylü kuş, file teşekkür ettikten sonra:
-Sen ne kadar iyisin! Benim için koşturup durdun Çok teşekkür ederim, demiş Ürafa’ya

Mavi tüylü kuşla Ürefa arasında samimi bir sohbet başlamış Ayrılık zamanı gelince:
-Ben kuşlar ülkesinin şehzadesiyim Dile benden ne dilersen, demiş mavi tüylü kuş

Ürefa da:
-Sağlığını ve mutluluğunu dilerim, dedikten sonra devam etmiş Benim en büyük derdim taze yaprakları yiyememek Sert yaprakları yiye yiye ağzım dilim yara oldu Boyum kısa olduğu için oluyor bütün bunlar, deyip boynunu bükmüş

Mavi tüylü kuş:
-Üzülme Ürafa kardeş! Sana mavi tüylerimden birini vereyim, onu boynuna bağla Her iyilik yaptığında boynun biraz uzar Boynun yeteri kadar uzayınca bu tüyü boynundan çıkarırsın

Haydi Allah’a ısmarladık, demiş
Bunları söyledikten sonra Ürefa’ya bir tüy vermiş ve mavi kanatlarını çırparak gökyüzünde kaybolmuş

O günden sonra Ürefa öyle iyi, öyle zarif olmuş ki hiç sormayın Boyu da boynu da hızla uzamaya başlamış Bu duruma herkes şaşırmış Hayretten maymun elindeki muzunu, karga ağzındaki peynirini düşürmüş Artık herkes ona Zarif Ürafa diyormuş

Bir gün sarı papağan, aceleyle Ürafa’dan yardım isterken şaşırarak Zarif Ürafa diyeceği yerde “Zürafa” demiş Bu isim herkesin hoşuna gitmiş O günden sonra Ürafa’nın adı da Zürafa olmuş