Yalnızlığın Psikolojisi Hakkında

Yalnızlığın Psikolojisi Hakkında

Artık dayanamıyorum Kalabalık, insanlar, gürültü dayanılmaz şeyler benim için Ruhum çok daralmış durumda Koca şehir üzerime üzerime geliyor Herkesten, her şeyden uzakta yalnız kalmak istiyorum Baş başa kalmak istediğim tek kişi kendim Kısacası, yalnızlığı özlüyorumŞuan evde tek başınayım ve panik olmuş durumdayım Sorun, şuan evde yalnız olmamdan çok, bu kocaman şehirde yalnız olmam Çok korkuyorum ve bundan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum İstanbul’un göbeğinde yaşamama rağmen ot gibiyim Ve çok yalnızım Korkuyorum! Gittikçe daha yalnız oluyorum…



Artık dayanamıyorum Kalabalık, insanlar, gürültü dayanılmaz şeyler benim için Ruhum çok daralmış durumda Koca şehir üzerime üzerime geliyor Herkesten, her şeyden uzakta yalnız kalmak istiyorum Baş başa kalmak istediğim tek kişi kendim Kısacası, yalnızlığı özlüyorum

Şuan evde tek başınayım ve panik olmuş durumdayım Sorun, şuan evde yalnız olmamdan çok, bu kocaman şehirde yalnız olmam Çok korkuyorum ve bundan nasıl kurtulacağımı bilmiyorum İstanbul’un göbeğinde yaşamama rağmen ot gibiyim Ve çok yalnızım Korkuyorum! Gittikçe daha yalnız oluyorum…

Yalnızlık, kentliler olarak birçoğumuzun yaşadığı, bir kısmımızın ise yaşamak isteyip de yaşayamadığı bir duygu… Kimimiz yoğun hayat temposundan bıkmış, yalnız kalıp ruhumuzu ve bedenimizi dinlendireceğimiz bir mekan ararken, kimimiz ise koca şehirde, kalabalıklar arasında kendimizi yapayalnız hissediyoruz Bir yanda yalnızlığa susamış ruhlar, diğer yanda yalnızlıktan şikâyetçi insanlar var çevremizde

Yalnızlık da her duygu gibi kıvamında yaşanması gereken bir duygu Kıvamında yaşandığında yalnızlıkla ilgili şikâyet kimselerde görünmüyor Sağlıklı yalnızlık, insanı iç dünyasına yönlendiriyor Kişi yalnız kaldığı zamanlarda hayatını, hayattaki gidişini, artılarını-eksilerini, kaybettiği değerleri fark edebiliyor Zamanın akışına kendisini kaptırmaktan ve günübirlik yaşamaktan sıyrılarak hayata daha anlamlı bir şekilde bakabiliyor Kısacası, yalnızlık dengeli yaşandığında raydan çıkan hayatımızı ve düşüncelerimizi tekrar rayına oturtacak zemini bizlere sunuyor Bu duyguda denge sağlanamadığında ise psikolojik hastalıklar meydana çıkıyor Aşırı yalnızlık insanda olumsuz düşüncelerin yeşermesine çanak tutarken, yalnız kalamamak ise insanı depresyona sürüklüyor

Peki, yalnızlıkla ilgili şikâyetler nasıl ortaya çıkıyor? Bunun anlamak için insanın yaratılışını incelemek gerekiyor

Sosyallik ve Bireysellik

İnsanda yaratılış gereği birbirine iki zıt duygu bir arada bulunuyor Bunlardan ilki sosyallik, diğeri ise bireysellik Bizler bir yandan toplumun içine katılıp insanlarla iç içe olmak, onlarla iletişim ve etkileşim halinde olmak istiyoruz Yeni arkadaş ilişkileri kurmak, akraba ziyaretleri yapmak bizleri mutlu ediyor Kısacası, sosyalleşmek istiyoruz Sosyalliğin tam karşı tarafında ise bireysellik duygusu bulunuyor Bu duygu da en az sosyallik kadar önemli bizim için Gün oluyor, kendi başımıza kalıp insanlardan uzak bir yerde kafa dinlemek istememiz bireysellik duygumuzun bir tezahürü Hayatta kendimize has alanlar kuruyoruz ve yorgun düştüğümüz zamanlarda köşemize çekilip içimize dönmek ve bireyselliğimizi yaşamak istiyoruz Yalnız kalarak bireysellikte yeteri doyuma ulaşan bizler, bir süre sonra tekrar sosyalleşmeye başlıyor ve insanlarla iletişime geçiyoruz

Normal insan, bireysellikle sosyallik duyguları arasında mekik dokur Gün içinde sosyal ortamlara girip sosyallik hissini tatmin ettiği gibi akşamları kendi köşesine çekilip bireysellik ihtiyacını da giderebilir Sorun, insanın mekik dokuyamadığı, yani sosyallik ve bireysellik sarkacının bir ucunda takıldığı zaman ortaya çıkıyor

Sosyalliğini yaşayan ve modern hayat sistemi nedeniyle daima yapacak ve bitirecek işleri olan insan, yalnız kalıp dinlenemiyor Sarkacın sosyallik ucuna takılıp kalıyor ve bireysellik ihtiyacını gideremiyor Bunun neticesi olarak da yalnızlık özlemi ortaya çıkıyor Eğer bu özlem ya da bireysellik ihtiyacı giderilmezse psikolojik hastalıklar, hayata karşı bıkkınlık, monotonluk ortaya çıkıyor Bu durumun tam aksine bazı insanlar da sarkacın bireysellik ucuna takılıp kalıyorlar Bu insanlar ise yaşadıkları yalnızlıktan bıkıyor ve artık topluma karışıp insanlarla iletişim kurmak istiyorlar Eğer bunu yapacak gücü kendilerinde bulamazlarsa ya da yaptıkları teşebbüs boşa çıkarsa durum daha da kötüleşiyor ve insanlar soluğu psikolojik danışma bürolarında alıyorlar

Acaba insanlar neden sarkacın bir ucuna takılıp kalıyorlar?

İnsanların sarkacın sosyallik ucuna takılıp kalmasının nedeni, modern hayat sisteminin insana bireyselliğini yaşayacağı alan ve zaman bırakmamasıdır Gün boyu yoğun hayat temposunda yaşayan insan, eve geldiğinde aşırı bir şekilde yorgun oluyor Yemeğini yiyip televizyonun karşısına geçiyor ve kısa bir süre sonra da uykuya dalıyor Bu süre zarfında insan kendiyle baş başa kalamıyor Daima hayatında ve çevresinde birileri oluyor Ve sessiz bir ortamı kişi bu çevrede bulamıyor Haftada bir gün olan tatilin yarısı öğlene kadar uyumakla, yarısı da bir hafta boyunca biriken işlerin peşinde koşmakla geçiyor ve hemen yeni bir hafta daha başlıyor Kısacası insan, daima koşuyor Zamanı yakalamaya çalışıyor Ve bunları yaparken yalnız kalamıyor