Sevmeк &Quot;Susмαк&Quot; мIş ...

Seni seviyorum demeyi özlemek

Bilirsiniz bu özlemi sevdiğini özlemekten daha çok can yakar 'seni

seviyorum' demeyi özlemek

Aklınıza geldikçe bu sözcükler dilinizin ucuna takılır ve sonu huzursuz bir

sessizliktir Bu sessizlikler eksik bir sevgiyle birikir içinizde

Tüketilmiş bir sevda vardır ellerinizde Birisi veya birileri tüketmiştir

sevdanızı Ve siz hep aynı soruları soruyorsunuzdur kendinize 'sevdalar

tükenir mi?' 'aşk eksilir mi?' Bilmezsiniz eksilen aşk değildir sizsinizdir

gidenin ardından Sevdiğinizi söyleyemedikçe eksilirsiniz Sevdiğinizin

yokluğuna seni seviyorum diyememenin acısına uyanırsınız her gün

Giden gitmiştir ama hesabı verilmemiştir sevdanın Birileri sevdanızı

tüketmiştir sevdanızda sizi Sanki sevdiğinize bir kez daha seni

seviyorum diyebilseniz geri dönecektir 'bak sevdan ellerimde onu hiç

bırakmadım' diyecektir sevdiğiniz yalnızlığınızın avuntusudur bu Ama

bir kez daha 'seni seviyorum' diyemezsiniz Sevdanız artık sessizliğinizdir

Sessizliğinizde eksilirsiniz ve sorularınıza bir yenisi eklenir; 'sevda

eksiltir mi insanları?'

Gidenin bir gün geri dönmesinden tekrar size 'seni seviyorum' demesinden

korkarsınız Öyle çok acımıştır ki içiniz sessizliğiniz üzerinize öyle

sinmiştir ki sevdiğinizin dönmesini isteseniz de korkarsınız Çünkü siz

artık siz değilsinizdir İçinde 'seni seviyorum'lar biriktirmiş bedenindeki

dokunuşları göz yaşlarıyla yıkamaya çalışmış yaraları kanamasın diye

birilerine sarılamayan birisinizdir artık

Basit iki sözcüktür 'seni seviyorum' Ama bu sözcükleri söyleyemedikçe

kendinizden uzaklaşmışınızdır Sevdaların tükeneceğini aşkların

eksileceğini kabullenmişsinizdir Sözcükler anlamını yitirdiğinde

yaşamında anlamını yitirdiğini sonradan fark edersiniz ve sevdiğinizin

giderken hayatınıza anlam katan tüm sözcükleri de götürdüğünü 'seni

seviyorum' demeyi özlemeye başladığınızda anlarsınız