Arthut Rimbaud - Sarhos Gemi

Arthut Rimbaud - Sarhos Gemi

Ölü sularından iniyordum nehirlerin

Baktım yedekçilerim iplerimi bırakmış;

Cırlak kızılderililer, nişan almak için

Hepsini soyup alaca direklere çakmış

Bana ne tayfalardan; umurumda değildi

Pamuklar, buğdaylar, Felemenk ve İngiltere;

Bordamda gürültüler patırtılar kesildi;

Sular aldı gitti beni can attığım yere

Med zamanları, çılgın çalkantılar üstünde,

Koştum, bir çocuk beyni gibi sağır, geçen kış

Adaların karalardan çözüldüğü günde

Yeryüzü böylesine allak bullak olmamış

Denize bir kasırgayla açıldı gözlerim;

Ölüm kervanı dalgaları kattım önüme;

Bir mantardan hafif, tam on gece hora teptim;

Bakmadım fenerlerin budala gözlerine

Çocukların bayıldığı mayhoş elmalardan

Tatlıydı çam tekneme işleyen sular;

Ne şarap lekesi kaldı,ne kusmuk, yıkanan

Güvertemde; demir, dümen ne varsa tarumar

O zaman gömüldüm artık denizin Şi�rine,

İçim dışım sütbeyaz köpükten, yıldızlardan,

Yardığım yeşil maviliğin derinlerine

Bazan bir ölü süzülürdü, dalgın ve hayran

Sonra birden mavilikleri kaplar meneviş

Işık çağıltısında, çılgın ve perde perde,

İçkilerden sert, bütün musikilerden geniş

Arzu, buruk ve kızıl, kabarır denizlerde

Gördüm şimşekle çatlayıp yarılan gökleri,

Girdapları, hortumu; benden sorun akşamı,

Bir güvercin sürüsü gibi savrulan fecri,

İnsana sır olanı, gördüğüm demler oldu

Güneşi gördüm, alçakta, kanlı bir ayinde;

Sermiş parıltısını uzun, mor pıhtılara

Eski bir dram oynuyor gibiydi, enginde,

Ürperir uzaklaşan dalgalar sıra sıra

Yeşil geceyi gördüm, ışıl ışıl karları;

Beyaz öpüşler çıkar denizin gözlerine;

Uyanır çın çın öter fosforlar, mavi, sarı;

Görülmedik usareler geçer döne döne

Azgın boğalar gibi kayalara saldıran

Dalgalar aylarca sürükledi durdu beni

Beklemedim Meryem�in nurlu topuklarından

Kudurmuş denizlerin imana gelmesini

Ülkeler gördüm görülmedik, çiçeklerine

Gözler karışmış, insan yüzlü panter gözleri

Büyük ebem kuşakları gerilmiş engine,

Morarmış sürüleri çeken dizginler gibi

Bataklıklar gördüm, geniş, fıkır fıkır kaynar;

Sazlar içinde koskoca bir ejderha,

Durgun havada birdenbire yarılır sular,

Enginler şarıl şarıl dökülür girdaplara

Gümüş güneşler, sedef dalgalar, mercan gökler;

İğrenç leş yığınları bozbulanık koylarda;

Böceklerin kemirdiği dev yılanlar düşer

Eğrilmiş ağaçlardan simsiyah kokularla

Çıldırırdı çocuklar görseler mavi suda

O altın, o gümüş, cıvıl cıvıl balıkları

Yürüdüm, beyaz köpükler üstünde, uykuda;

Zaman zaman kanadımda bir cennet rüzgarı

Bazan doyardım artık kutbuna, kıtasına;

Deniz şıpır şıpır kuşatır sallardı beni;

Garip sarı çiçekler sererdi dört yanıma;

Duraklar kalırdım, diz çökmüş bir kadın gibi

Sallanan bir ada, üstünde vahşi kuşların

Bal rengi gözleri, çığlıkları, pislikleri;

Akşamları, çürük iplerimden akın akın

Ölüler inerdi uykuya gerisin geri

İşte ben o yosunlu koylarda yatan gemi

Bir kasırgayla atıldım kuş uçmaz engine;

Sızmışken kıyıda, sularla sarhoş; gövdemi

Hanze kadırgaları takamazken peşine

Büründüm mor dumanlara, başıboş, derbeder,

Delip geçtim karşımdaki kızıl semaları;

Güvertemde cins cins şaire mahsus yiyecekler;

Güneş yosunları, mavilik medusaları

Koştum, benek benek ışıkla sarılı teknem,

Çılgın teknem, ardımda yağız deniz atları;

Temmuz güneşinde sapır sapır dökülürken

Kızgın hunilere koyu mavi gök katları

Titrerdim uzaklardan geldikçe iniltisi

Azgın Behemotların, korkunç Maelstromların

Ama ben, o mavi dünyaların serserisi

Özledim eski hisarlarını Avrupa�nın

Yıldız yıldız adalar , kıtalar gördüm; çoşkun

Göklerinde gez gezebildiğin kadar, serbest

O sonsuz gecelerde mi saklanmış uyursun

Milyonlarca altın kuş, sen ey gelecek kudret

Yeter, yeter ağladıklarım; artık doymuşum

Fecre, aya, güneşe; hepsi acı, boş, dipsiz,

Aşkın acılığı dolmuş içime, sarhoşum;

Yarılsın artık bu tekne, alsın beni deniz

Gönlüm Avrupa�nın bir suyunda, siyah, soğuk,

Bir çukurda birikmiş, kokulu akşam vakti;

Başında çömelmiş yüzdürür mahsun bir çocuk

Mayıs kelebeği gibi kağıttan gemisini

Ben sizinle sarmaşdolaş olmuşum dalgalar,

Pamuk yüzlü gemilerin ardında gezemem;

Doyurmaz artık beni bayraklar, bandıralar;

Mahkum gemilerin sularında yüzemem