Yarına Kalan...

Seni seviyor olabilmesi, ve seni seviyor kalabilmesi;
Seni seven kimsenin, kendini; sana "hizmetkâr" kılabilmesiyle çok alakalı
Hiç düşünmemiştin bunu değil mi;
Hatta bir annenin, neden çocuğunu bu kadar çok sevdiğini bile
Hatta bir öğretmenin, kendini, neden kendi sınıfındaki yavruların ana veya babası (gibi) hissettiğini Bir hasta bakıcının, bir yol kılavuzunun, bir plaj cankurtaranının, bir gece bekçisinin (bu ifade edilemez) duygularını düşünmemiştin hiç, kim bilir

***

Bu, mes'uliyet duygusudur
Yani kendini sorumlu hissettiğin kimseleri farklı görüp diğerlerinden (ufak dürtüklemelerle, çeşitli homurdanmalarla ve belki minik ısırıklarla) bir adım daha öteye taşımaya çalışırsın "yavru"nu Kim gibi? Hani, kasap satırlarına benzeyen dişleriyle, bütün kemiklerini bir anda paramparça ufalayabileceği halde, yavrusunun şirin eziyetlerine göz yumup tebessüm eden bir ana kaplan gibi
Çevresindeki mahlukların, karşısında titrediği bu koca yaratık, hani kendi titrer ya yavrusunun üzerine ve hani kuyruğunu çekiştirmesine, kulağını ısırmasına, sırtına oturup tepesine tırmanmasına sesini çıkarmaz ya
İşte, sen de gel, çekinme;
Canıma kadar yolun!

***

Fakat, manzara böyle bile olsa, durum değişmez; sen koşacaksın Ve bazen düşeceksin, ve bazen de kanatacaksın kolunu, bacağını Ve geleceksin bana
Çünkü bende, dizine sürülecek merhem, ve dirseğine sarılacak sargı bezi var
Ve bende, çaresiz kaldığın zaman seni kucaklayacak kollar, ağlamak istediğinde yanağını dayayabileceğin omuz, ve üşüdüğün zaman sokulup ısınabileceğin bir yürek var!

***

"Düşme" desem ve "koşma" desem, bu; "güçsüz kal" demek olur ki sana Bunu diyemem Ama şunu diyebilirim:
Bütün bunlar bir incelme hâlidir, bir bilenme hâlidir, bir keskinleşme hâlidir
Bugün nasıl, dünkü can sıkıntılarının basitliğine gülüp geçiyor isen, biliyorsun ki yarın da gülüp geçeceksin; ama, bu günkü sıkıntılarına
Öyle, değil mi?
Yani, elek inceliyor her gün! İşe yaramayan parçalar ayrılıyor "asıl"dan Asıl sen, kendinin ne/kim olduğunu seçeceksin
Hadi bakalım!

***

Elek inceldikçe, veya kalburun delikleri genişledikçe sen hep bir sonraki adımı düşüneceksin
Yani yarına kimlerin kalacağını
Ve sen hep, onların tarafında olacaksın!


Muammer Erkul

"Düşme" desem ve "koşma" desem, bu; "güçsüz kal" demek olur ki sana Bunu diyemem Ama şunu diyebilirim:
Bütün bunlar bir incelme hâlidir, bir bilenme hâlidir, bir keskinleşme hâlidir
Bugün nasıl, dünkü can sıkıntılarının basitliğine gülüp geçiyor isen, biliyorsun ki yarın da gülüp geçeceksin; ama, bu günkü sıkıntılarına


Güzel paylaşım :)

tesekkur ederım guzel paylasımından dolayı